ขอบคุณทุกคนที่อ่านเรื่องนี้นะคะ
ขอบคุณ คุณลิ ลายลิขิต, น้องดาว Lady Star 919, คุณ High-functioning sociopath, คุณ อุรุเวลา, คุณแอนนี่ annie <harmonica>, น้องนุ้ย ณวลี, คุณนัน turtle_cheesecake, คุณ ป้าอ้วนตัวกลม, คุณ PuPaKae, คุณ ออมอำพัน, คุณ เป่าซาง, คุณ ป้าทุยบ้านทุ่ง, คุณ มานีโอลา
ชื่อใครตกหล่นไปต้องขอโทษด้วยนะคะเพราะชื่อหายไป 3 คนค่ะ
ขอบคุณทุกคะแนนโหวตด้วยค่ะ

บทก่อนๆ ค่ะ
บทแรก - บทที่ 1  http://ppantip.com/topic/35638204
บทที่ 2 - บทที่ 3  http://ppantip.com/topic/35648626
บทที่ 4  http://ppantip.com/topic/35655325
บทที่ 5  http://ppantip.com/topic/35665748
บทที่ 6  http://ppantip.com/topic/35669708
บทที่ 7  http://ppantip.com/topic/35673616
บทที่ 8  http://ppantip.com/topic/35680516
บทที่ 9  http://ppantip.com/topic/35683775
บทที่ 10 http://ppantip.com/topic/35688063
บทที่ 11  http://ppantip.com/topic/35695077
บทที่ 12  http://ppantip.com/topic/35729742
บทที่ 13  http://ppantip.com/topic/35740950
บทที่ 14  http://ppantip.com/topic/35748347
บทที่ 15  http://ppantip.com/topic/35759445
บทที่ 16  http://ppantip.com/topic/35763053
บทที่ 17  http://ppantip.com/topic/35770302
บทที่ 18  http://ppantip.com/topic/35774270
บทที่ 19  http://ppantip.com/topic/35780919
บทที่ 20  http://ppantip.com/topic/35788258
บทที่ 21  http://ppantip.com/topic/35796132
บทที่ 22  http://ppantip.com/topic/35799520
บทที่ 23  http://ppantip.com/topic/35806520
บทที่ 24  http://ppantip.com/topic/35814026
บทที่ 25  http://ppantip.com/topic/35821445





นายอำเภออรุณพร้อมคุณนายประนอมผู้เป็นภรรยามาเยี่ยมอีกครั้งสามวันก่อนกริชออกเดินทาง และเป็นครั้งแรกที่ไอรีนได้รู้ว่ารัฐบาลยุคหลังเปลี่ยนแปลงการปกครองและต่อจากนั้นได้พยายามแยกหน้าที่ของฝ่ายปกครองออกจากปราบปราม แม้จนถึงขณะนี้ยังไม่ชัดเจนไปเสียทุกหนทุกแห่งก็ตาม

“อำเภอเล็ก ๆ อย่างชะอำยังแยกไม่ได้เด็ดขาดหรอกครับคุณหญิง” อดีตนายอำเภอสูงวัยว่า

“ถึงยังไงนายอำเภอก็ยังมีหน้าที่ดูแลความสงบของทั้งหมดอยู่ดี ตำรวจที่นี่ก็มีกันแค่ไม่กี่คน ไม่เหมือนอำเภอใหญ่ ดูที่โรงพักสิครับ ถึงตอนนี้ก็ยังคงมีพลตำรวจอยู่สามคน หมู่คน นายดาบอีกคน นายตำรวจยศสูงสุดก็…ร้อยตรี แล้วแบบนี้จะให้พ่อกริชวางมือไปเลยได้ยังไง นายตำรวจนี่ก็เปลี่ยนมากี่คนแล้วล่ะ”

ประโยคหลังแกหันไปไล่เบี้ยเอากับคนที่นั่งฟังเงียบเชียบอยู่นาน ร่างใหญ่โตของเขาอยู่ในสภาพดีขึ้นมากเมื่อถอดผ้าคล้องแขนซ้ายออกแล้ว และขาข้างขวาที่ถูกยิงก็ไม่ต้องคอยเหยียดออกไปข้างหน้าเป็นครั้งเป็นคราเวลาที่นั่งนานๆ อีก

“สามคนครับ” เขาตอบได้ทันที

“เออ…สามคน…สี่ปี”

นายอำเภอสูงวัยหัวเราะหึๆ แล้วส่ายหน้าประกอบคำพูด

“เพราะอย่างนี้แหละถ้าหัวหินเขาจะว่าพ่อกริชทำเกินหน้าที่เขาก็ว่าได้ ที่นั่นเขามีตำรวจเป็นสิบ สมัยก่อนนะครับคุณหญิงตำรวจที่นี่ก็คนในท้องที่นี่แหละ มีอะไรบางทีก็พอพูดคุยกันได้ บางทีนะครับคุณหญิง ตำรวจที่ไปจับกับตัวคนร้ายเองเป็นเพื่อนวิ่งเล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ เสียด้วยซ้ำ”

แกจบประโยคหลังด้วยเสียงหัวเราะชอบอกชอบใจราวมีความสุขเวลาที่ได้เล่าเหตุการณ์ในอดีต ขยับตัวขลุกขลักบนเก้าอี้ไม้ที่ออกจะเล็กกว่าขนาดรูปร่างไม่สักนิด เห็นแกยกขาขึ้นทำท่าจะขัดสมาธิบนเก้าอี้ตามความเคยชิน แต่แล้วก็คงคิดได้ว่ามีเธอนั่งฟังอยู่ด้วย ขาข้างนั้นจึงกลับวางลงบนพื้นตามเดิม

“จับมาแล้วก็คุยกัน เฮ้ย คราวนี้กูไม่เอาผิด แต่คราวหน้ากูจับจริงแล้วนะเว้ย”

เสียงหัวเราะนั้นดังขึ้น และคนฟังก็พากันหัวเราะตาม

“สมัยก่อนปลัดอำเภอเป็นหัวหน้าตำรวจครับ เรียกว่า ปลัดตำรวจ เสียด้วยซ้ำ พ่อกริชนี่ก่อนจะขึ้นเป็นนายอำเภอก็เคยเข้าร่วมสอบสวนกับฝ่ายตำรวจด้วยเหมือนกัน นายอำเภอก็คุมปลัดอีกต่อ สมัยนี้ไม่แล้วครับแบบนั้น หลวงท่านเร่งให้โรงเรียนนายร้อยสร้างตำรวจสัญญาบัตรขึ้นมา กลายเป็นใครที่ไหนไม่รู้ที่เขาส่งมา ส่วนใหญ่ก็อยู่กันไม่นาน อำเภอเล็กๆ แบบนี้เป็นแค่ทางผ่านแค่นั้นแหละครับ เหมือนที่ฝึกงานของเขา แต่จอมบึงจะเป็นแบบนี้เหมือนกันหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ ไอ้ผมก็ไม่เคยไปเสียด้วย”

จุดประสงค์ที่ได้เล่ามายืดยาวก็เพื่อสรุปคำแนะนำแบบผู้ใหญ่แนะนำเด็กที่ตัวเองรักใคร่อย่างลูกหลานมานาน

“พ่อกริชไปอยู่ที่นั่นก็ปล่อยๆ ไปเสียบ้าง ให้ตำรวจเขาจัดการของเขาไปไอ้เรื่องปราบปรามอะไรนั่น เราคอยดูอยู่ห่างๆ ก็พอ จะได้ไม่ต้องไปมีเรื่องมีราวกับใครอีก อยู่ที่นั่นสักสองสามปี แล้วไปสอบปลัดจังหวัดเสีย คงได้โอกาสย้ายกลับมาเป็นปลัดจังหวัดที่นี่หรอก ถ้าท่านเจ้าเมืองมีเมตตาท่านคงขอตัวกลับมา ความรู้พ่อกริชก็มีอยู่”

ไอรีนสังเกตว่าบ่อยครั้งนายอำเภออรุณยังคงเรียกผู้เป็นใหญ่ในจังหวัดตามที่คุ้นเคยเรียกมาตั้งแต่เริ่มเข้ารับราชการ คงเป็นความเคยชินของแกนั่นเอง

แล้วแกก็โยงไปได้อีกเรื่อง

“นี่ก็เหมือนกันครับคุณหญิง สมัยนี้นายอำเภอ ปลัดอำเภอก็พวกมีปริญญาทั้งนั้น แบบที่ไต่กันขึ้นมาตั้งกะเสมียนเหมือนสมัยผมนี่ไม่มีแล้ว”

นายอำเภออรุณเป็นคนคุยสนุก และแม้ว่าส่วนใหญ่เรื่องที่แกยกมาคุยกับกริชจะเป็นเรื่องหน้าที่การงานและการบ้านการเมือง แต่เธอก็ชอบฟัง