เป็นโรคจิตอีกชนิดหนึ่ง เห็นใครวางของรก ไม่เป็นที่ แล้วปรี้ด!!
สงสัยงานเยอะ เลยขี้เกียจมาตามเก็บที่บ้านอีก คิดว่าช่วยกันเก็บเสียแต่ต้นทางเถิดจะได้เหนื่อยน้อยลง
ไม่ได้ต้องเนี้ยบ แต่ให้มันอยู่ในที่ที่มันควรอยู่ จะยัดในตู้ในเก้ะอะไรก็ได้ แต่ให้มันถูกที่ของมันใช่มั้ยล่ะ

ไม่ได้ชอบนิสัยแบบนี้นะ เกลียดตัวเองด้วยซ้ำ แต่มันแก้ไม่หาย อยากดูดายได้ รอได้ แม่แก้ปัญหาโดยที่บ้านไม่มีโต้ะ
นอกจากโต้ะกินข้าว เพราะพ่อกับพี่ชายวางซะ แม่ตามเก็บไม่ไหว

แล้วเรากะพี่ชายใช้ออฟฟิศร่วมกัน แม่เจ้า นางวางได้น่าเตะมาก แถมมารุกเอา พื้นที่ส่วนของเราด้วย
โกธรกันก็หลายที ไอ้เราก็โชคร้ายทุกที บางทีทำงานข้างนอกไม่ได้เข้าออฟฟิศ พอเราเข้าเท่านั้นแหละ แค่อยากทิ้งขยะ 1 ชิ้น
ถังใบนั้นมันต้องมาล้นจนจะระเบิดที่เราทุกทีเลย ซวยต้องไปทิ้งอีก ทั้งๆที่เราทิ้งแค่ชิ้นเดียว