เราเปิดแล้วจะมองดูว่าคนข้างหลังเค้าเอื้อมมือมาจับต่อหรือเปล่า
ถ้าเอื้อมมือมา เราจะส่งต่อ ประหนึ่งว่าส่งไม้วิ่งผลัด 4x100
แต่ถ้าคนเดินตามมาเดินชิลๆ มั่นหน้ามั่นโหนกไม่มีท่าว่าจะรับไม้ต่อ เราจะปล่อยค่ะ
ไม่ได้ปล่อยแรงหรอก แค่ไม่รอคนเดินตาม เราไม่ใช่ doorman นะ
น้ำใจอะมี แต่มีไว้ให้คนที่รับแล้วซาบซึ้งกับมันหน่อยนึงมั้ย
เพราะเคยโอบอ้อมอารีย์กับเพื่อนมนุษย์ เคย hold ไว้เหมือนจขกท
กลายเป็นว่า เค้าเห็นเราเป็นคนเปิดประตูซะงั้น
ยกเว้นคนที่ตามมาเป็นคนแก่ เด็ก ผญ ท้อง ค่ะ
เราจะเปิดรอให้เค้าเดินไปก่อน แล้วค่อยปล่อยประตู

ปล. สามีเราเป็นคนชอบ take care ผู้สูงอายุกับเด็ก (สามีชอบเด็กมาก)
ถ้าเค้าเห็นคุณป้าคุณยาย เดินดุ๊กดิ๊กลงบันไดตามลำพังไม่มีญาติมาด้วยเค้าจะรีบไปช่วยจูง ช่วยประคอง
เมื่อก่อนเราคิดว่าสามีทำแค่เพื่ออยากให้เราประทับใจ แต่อยู่กันมาหลายปีเค้าเป็นแบบนั้นจริงๆ
บางทีเดินผ่านมาไกลแล๊ะ แต่ถ้าสามีสังเกตเห็นเค้าก็จะรีบเดินกลับไปช่วย
บางครั้งก็รู้สึกว่าสามีเราเอื้อเฟื้อ จิตใจดี แต่บางครั้งก็แอบคิดว่าเค้า sensitive มากไปหน่อยนึง
แต่ก็ดีแล้วแหละ เค้ามีมุมนี้ก็ดีเหมือนกัน เผื่อเราแก่ไปเค้าจะได้จูงเรามั่ง