ในขณะที่กระแสเรื่อง 君の名は。(Your Name) (2016) กำลังโด่งดังไปทั่วโลก
ก็มีคนอีกกลุ่มที่จุดกระแสหนังสั้นของผู้กำกับ Makoto Shinkai (新海 誠) ขึ้นมาอีกครั้ง

秒速5センチメートル ( 5 centimetres per second ) (2007)
หรือที่มีชื่อภาษาไทยว่า ยามซากุระร่วงโรย
เป็นหนังสั้น 3 ตอนจบ
ตอนที่ 1  :  Cherry Blossom ( เสี้ยวดอกซากุระ)
เรื่องย่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

" ตั้ง 5 เซนติเมตรต่อวินาทีเชียวนะ ความเร็วที่กลีบซากุระร่วงลงพื้นน่ะ "
— ชิโนฮาระ อาคาริ



โทโนะ ทาคากิ กับ ชิโนฮาระ อาคาริ คือเพื่อนสนิทกันตั้งแต่สมัยประถม
ทั้งสองคนผูกพันกันด้วยมีหลายสิ่งที่คล้ายกัน
จนกระทั้งวันที่ทั้งสองต้องแยกห่างจากกัน
เนื่องจาก ชิโนฮาระ อาคาริ ต้องย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่นในต่างจังหวัด
ซึ่งทั้งสองคนยังติดต่อกันทางจดหมายเรื่อยมา
ในวันที่ ชิโนฮาระ อาคาริ โทรมาหา โทโนะ ทาคากิ ด้วยใจที่แตกสลาย
ซึ่ง โทโนะ ทาคากิ ก็ปวดใจมากไม่แพ้กัน
แต่กลับคิดหาคำพูดดี ๆ เพื่อปลอบใจผู้หญิงที่ตัวเองรักไม่ได้เลย
นั่นทำให้ โทโนะ ทาคากิ รู้สึกละอายใจต่อ ชิโนฮาระ อาคาริ เป็นอย่างมาก
— นี่คือปมที่เกิดขึ้นและฝังอยู่ในใจของ โทโนะ ทาคากิ นับจากนั้นมา

แต่แล้ว . .
โชคชะตาก็เล่นบทร้ายกับพวกเขาอีกครั้ง
ด้วยการพรากให้ โทโนะ ทาคากิ ต้องย้ายโรงเรียนตามครอบครัว
ไปอยู่ต่างจังหวัดที่ไกลกันออกไปอีกไกลแสนไกล
ทำให้ โทโนะ ทาคากิ รู้สึกลำบากใจมากขึ้นและไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้ยังไง
เพราะระยะห่างเป็นอยู่ก็ทำให้เขารู้สึกว่ามันทำให้อาคาริเจ็บปวดมากพอแล้ว

ในที่สุด . .
ก่อนที่เขาจะย้ายไป
โทโนะ ทาคากิ ก็เขียนจดหมายที่เริ่มต้นเอาไว้ตั้งแต่วันที่เขารู้ว่าต้องย้ายบ้านจนจบ
และตั้งใจว่าจะนำเอาจดหมายนี้ไปให้ อาคาริ ด้วยมือของตัวเขาเอง
ทว่า . .
ระยะทางที่ว่าไกลสุดไกลนั้นยังไม่โหดร้ายเท่ากับพายุหิมะที่เขาเจอระหว่างทาง
ตลอดทางบนรถไฟ เต็มไปด้วยพายุหิมะที่โหดร้ายขึ้นเรื่อย ๆ
ราวกับจะร่วมมือกับเวลาที่กำลังทำร้ายหัวใจของทาคากิคุงทุกวินาที

แต่ที่เลวร้ายที่สุดก็คือ
จดหมายที่ทาคากิคุงตั้งใจและพยายามเขียนคำอธิบายทุกอย่างแก่ผู้หญิงที่รัก
( รวมถึงสิ่งที่ทาคากิคุงไม่กล้าพูดตรง ๆ กับ อาคาริ ด้วย)
ได้ถูกพายุพัดปลิวไปก่อนที่เขาจะไปถึงสถานีรถไฟที่อาคาริรออยู่
— นี่คือสิ่งที่ทำให้ปมในใจของทาคากิคุงเติบโตขึ้นและยิ่งฝังรากลึกลงไปในหัวใจ

11:15 PM คือเวลาที่ ทาคากิคุงมาถึงสถานี
ยาวนานกว่า 4 ชั่วโมงที่อาคารินั่งรอผู้ชายที่รัก ( นัดกันตอน 07:00 PM )
เธอก็ได้ตระหนักถึงระยะทางที่ขีดกลางระหว่างเธอและเขา

ทาคากิคุงและอาคาริได้ดูดอกซากุระด้วยกันอีกครั้งท่ามกลางพายุหิมะที่โหมกระหน่ำ
และได้ประทับ ‘จูบแรก’ ของกันและกันใต้ต้นซากุระที่เหลือเพียงกิ่งก้านโล้น ๆ ต้นนั้น

ก่อนจากกันในวันรุ่งขึ้น
อาคาริก็ร่ำลาทาคากิคุงด้วยคำพูดที่ฟังดูเหมือนจะตัดใจไปจากเขา
ในขณะที่ทาคากิคุงยังตกอยูาในภวังค์แห่ง  ‘จูบแรก’
ที่ทำให้เขารู้สึกว่าทุกอย่างบนโลกนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว
โดยไม่ได้เฉลียวใจเลยว่า ชิโนฮาระ อาคาริ ก็เปลี่ยนไปแล้วเหมือนกัน
จึงบอกกับอาคาริว่าเขาจะเขียนจดหมายมาหาและจะโทรมาหาด้วย



ตอนที่ 2  :  Cosmonaut ( นักบินอวกาศ )
เรื่องย่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

" ตั้ง 5 กิโลเมตรต่อชั่วโมงแน่ะ
คงจะไปฐานยิงจรวดมินามิทะเนะล่ะมั้ง " — สุมิดะคานาเอะ
" ถึงจะนานกี่ปีก็ต้องไปให้ถึงส่วนในสุดของระบบสุริยะให้ได้เลยล่ะ
แล้วปลายทางของพวกเรา . .
จะไปสิ้นสุดที่ตรงไหน ?
จะไปได้ไกลเท่าไรกันนะ ? " — โทโนะ ทาคากิ


โทโนะ ทาคากิ ในช่วงชีวิตของเด็กมัธยมปลายปีสุดท้าย
เขาได้รู้จักและสนิทสนมกับ สุมิดะ คานาเอะ เด็กนักเรียนหญิงเพื่อนร่วมชั้น
คานาเอะ หลงรัก ‘โทโนะคุง’ มาตลอดหลายปี
ตั้งแต่วันแรกที่โทโนะ ทาคากิ ย้ายมาเรียนโรงเรียนเดียวกัน
คานาเอะเคยพยายามรวบรวมความกล้าหลายครั้งที่จะเปิดเผยความในใจ
และสารภาพรักกับ โทโนะคุง แต่เธอก็ไม่เคยทำสำเร็จ
เพราะคิดว่าโทโนะคุงมีบางอย่างในใจและไม่มีช่องว่างสำหรับเธอ

ก่อนเรียนจบ
คานาเอะ ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะไปเรียนต่อที่ไหน
เพราะกำลังรอดูจังหวะที่จะถามว่า โทโนะคุง จะไปเรียนที่ไหนต่อ
และเมื่อเธอได้รู้ว่าเขาตัดสินใจแล้วว่าจะไปเรียนต่อที่โตเกียว
นั่นทำให้เธอหมดแรงที่พยายามและขอให้เขาเลิกทำดีต่อเธอด้วยหัวใจแตกสลาย

โทโนะคุง เปรียบตัวเองเหมือนกับจรวดที่กำลังเดินทางไปในอวกาศ
ที่กำลังเดินทางท่ามกลางความโดดเดียวและมืดมิด . .
เขาได้แต่หวังและเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่า
สักวันจะได้เข้าไปใกล้ความลี้ลับของโลกที่อยู่ลึกลงไป

เขากำลังรู้สึกโดดเดี่ยวและไขว่คว้าอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็น
โดยที่เขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
เมื่อลึก ๆ แล้วเขาก็รู้ดีกว่า . .
ไม่มี อาคาริ ที่กำลังรอพบเขาอีกต่อไปแล้ว
ก็ได้แต่กลบเลื่อนความรู้สึกนั้นและเชื่อมั่นว่าเขาจะได้พบกับเธออีก

ชิโนฮาระ อาคาริ ไม่ได้เขียนจดหมายตอบ โทโนะ ทาคากิ อีกต่อไปแล้ว
แต่เขายังคงเขียนอีเมล์หาเธออยู่เสมอ
จนถึงวันที่เขารู้สึกได้ถึงความรู้สึกของคานาเอะ
นั่นทำให้เขาฉุกคิดและถามตัวเองว่า . .
"ผมเริ่มพิมพ์ข้อความ โดยไม่มีปลายทาง ตั้งแต่เมื่อไรกันนะ ?"



ตอนที่ 3  :  5 centimeters per second ( 5 เซนติเมตรต่อวินาที )
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

" ถึงเราจะส่งเมล์ถึงกันและกันกี่ร้อยกี่พันครั้ง
ก็ไม่ได้ช่วยให้ใจเราขยับเข้ามาใกล้กันเลย
. . แม้แต่เซนเดียว " — โทโนะ ทาคากิ



ณ กรุงโตเกียว ในปี 2008
โทโนะ ทาคากิ ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ในบริษัทแห่งหนึ่ง
เขายังรู้สึกจมดิ่งอยู่กับการโหยหา ชิโนฮาระ อาคาริ
จนทำให้ชีวิตของเขาก้าวต่อไปไหนไม่ได้
และทำให้แฟนสาวที่คบกันมา 3 ปี ( มิทซึโนะ ริสะ)
ต้องยอมแพ้และเลิกราไป แม้ว่าเธอจะยังรักเขาอยู่ก็ตาม
ในขณะที่ ชิโนฮาระ อาคาริ กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับชายคนรักในเดือนหน้า
เธอค้นเจอจดกมายเก่า ๆ ฉบับหนึ่ง
จดหมายที่ตั้งใจจะมอบให้ 'ทาคากิคุง'
ในวันที่เขานั่งรถไฟไปหาเธอในวันที่มีพายุหิมะโหมกระหน่ำ

มันทำให้อาคาริ นึกถึงความหลังที่กลายเป็นเพียงแค่ความฝันไปแล้วอีกครั้ง
แต่ก็ไม่ได้ทำให้อนาคตย้อนกลับไปสู่อดีตได้อีก
เพราะเธอเลือกแล้วที่จะเดินไปข้างหน้า
และยอมละทิ้งอดีตเอาไว้เบื้องหลัง

วันหนึ่ง . .
ขณะที่ โทโนะ ทาคากิ กำลังเดินผ่านทางรถไฟ
มุ่งหน้าไปยังจุดที่เคยดูดอกซากุระกับ อาคาริ
เขากำลังนึกถึงความทรงจำเก่า ๆ ที่เขาฝันถึงอยู่เสมอ

ผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินสวนทางกันบนทางรถไฟ
ทำให้เขาคิดถึงตอนที่เดินสวนกับ อาคาริ เมื่อ 13 ปีก่อน

โทโนะ ทาคากิ หยุดเดินแล้วหันหลังกลับไปมองผู้หญิงคนนั้น
ในใจหวังให้เป็น ชิโนฮาระ อาคาริ คนเดิมที่หยุดรอเขาเหมือนเมื่อก่อน

ทันทีที่รถไฟแล่นผ่านไปจนสุดขบวน . .
เบื้องหน้ากลับกลายเป็นความว่างเปล่า
และเหลือเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ยังยืนรออยู่
โทโนะ ทาคากิ หันหน้ากลับมายิ้มให้กับตัวเองแล้วก้าวเดินต่อไป




นี่คือผลงานอนิเมชั่นเรื่องสั้นสามบท ( พากษ์ภาษาไทย )
ซึ่งเปี่ยมไปด้วยความงดงามของภาพและเรื่องราวของ
"ความรัก"  "ระยะทาง"  และ "กาลเวลา"

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ที่พิสูจน์ว่า . .
" Distance Relationship is never work "




秒速5センチメートル ( 5 centimetres per second ) (2007)


ยอมรับเลยค่ะว่า
หนังที่เศร้าขนาดนั้นแล้ว
ยังมีเพลงประกอบที่ทำให้รู้สึกถูกตอกย้ำให้ความเศร้านั้นจมลึกลงไปอีก

ชื่อเพลง  :  One More Time, One More Chance
ศิลปิน  :  山崎 まさよし (Yamazaki Masayoshi)


เราเพิ่งได้ดูหนังเรื่องนี้
หลังจากที่ได้ดู 君の名は。(Your Name) ไปแล้วเมื่อสองวันก่อน
ได้ยินว่า ฉบับการ์ตูน (manga) จบแบบ Happy Ending นะ
แต่เราไม่เคยได้อ่านฉบับการ์ตูน
และไม่คิดว่าจะหามาอ่านหรอก

เพราะคิดว่าหนังเรื่องนี้
จบแบบนี้
. . สมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว

สองวันมานี่ . .
ดูหนังเรื่องนี้ไป 3 - 4 รอบ
บวกกับฟังเพลงซ้ำไปซ้ำมา
ตอนนี้จะตายแล้วค่ะ
เสียน้ำตาไปแบบทิ้งขว้างราวกับของไม่มีค่ามาก ๆ เลย


ปล   จะแปะเนื้อเพลงกับคำแปลภาษาอังกฤษเอาไว้ให้ในความเห็นที่ 1 นะคะ
( เนื้อกระทู้ใกล้เต็ม 10000 อักษรแล้วค่ะ )