สวัสดีครับเพื่อนๆวันนี้ผมมีความในใจจะมาปรึกษาครับ
                ผมมีลูกสาวตอนนี้อายุ 15 แล้วอยู่ ม.4 ลูกสาวผมเป็นเด็กน่ารัก นิสัยดี อาจจะมีดื้อบ้างตามประสาของเด็กเราอยู่กันสองคนพ่อลูกและมีปู่กับย่าคอยดูแลเวลาผมไปทำงานต่างจังหวัด ภรรยาเลิกกับผมไปมีแฟนใหม่ตั้งแต่ลูกผมอายุได้ประมาณ 2 ขวบครึ่ง 13 ปีที่เราอยู่กันมาตามประสาพ่อลูกโดยที่ผมไม่ได้มีใครเข้ามาในชีวิตเลยเพราะผมนึกและคิดเสมอว่าผมมีแต่ พ่อ แม่ และ ลูกสาวสุดรักของผม วันนี้ชีวิตผมได้เปลี่ยนไปอีกแบบเพราะผมได้มีความรักอีกครั้งและลงตัวมากๆผมได้อธิบายและให้เหตุผลแฟนใหม่ของผมว่า"ความรักจะสมบูรณ์แบบและไม่ติดขัดต้องมีการยอมรับทั้งสองฝ่าย"ผมบอก พ่อ แม่ พี่ น้อง ของผมทุกคนและก็ครอบครัวของฝ่ายหญิงทุกคนเห็นดีด้วยกันทั้งหมด แต่ผมยังไม่สามารถบอกลูกสาวได้เลยผมรู้สึกเป็นห่วงจิตใจของลูกสาวผมมากเพราะมีคำพูดนึงที่ผมบอกกับลูกสาวผมตลอดสิบกว่าปีแม้จนเช้าวันนี้ว่า"พ่อจะมีลูกแค่คนเดียว"คำพูดนี้กลายเป็นอุปสรรคใหญ่หลวงสำหรับผม ผมเข้าใจว่าต้องคุยกันแต่ผมไม่รู้จะเริ่มยังงัยเพราะความรู้สึกของผู้หญิงเป็นอะไรที่ละเอียดอ่อนและต้องทนุถนอมมากๆสิ่งที่ผมกลัวคือผมกลัวลูกผม"เสียใจ" ผมควรบอกอย่างไรดีครับใครมีข้อแนะนำให้ผมบ้างสำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำน๊ะครับ