สวัสดีค่ะ   จะมาขอคำปรึกษา  และระบายความรู้สึก   เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ต้องการความรักดีๆบ้าง      เราเคยมีแฟนเก่าที่เขาไม่ค่อยดี ถึงขั้นเลว   
เราคบกันมา จะ 2 ปี  เราเลี้ยงเขามาโดยตลอด ทุกๆอย่างคือเงินเราหมด เขาไม่ทำงาน
แล้ววันนึง....เขาก็นอกใจเรา เอาผู้หญิงมานอนที่ห้องที่เราอยู่ด้วยกัน     
เขาเฉยชากับเรา แล้วก็หายไปในที่สุด                                     เราก็พยายามอยู่คนเดียวจน รู้สึกโอเคขึ้น  แต่สุดท้ายเขาก็กับมา เราก็พร้อมจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง  แต่ก็มาจับได้ว่าเขานอกใจ นอกกายเรา  
             เราเลยเดินออกมาจากชีวิตเขา  เขาง้อเราทุกทาง ร้องไห้ขอโทษเรา    แต่หลักฐานมันชัดเจนมาก  เราไม่คิดจะให้โอกาสเขาแล้วว  แต่เชื่อไหม เราไม่ได้เจ็บมาก เพราะเรารู้สึกเริ่มอยู่คนเดียวได้ เราเข็มแข็งขึ้น   
   เรากับมาอยู่กับแม่ มีคนคอยให้กำลังใจ  
จนผ่านสักระยะนึง  เราเจอผู้ชายคนนึง เขาเป็นพ่อค้าขายขนม เขาเข้ามาในวันที่เราต้องการใครสักคน  เรารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ใช่ สำหรับเรา เราคุยกันถูกคอมาก ความสัมพันธ์ของเราเลื่อนเป็นแฟนกัน
     เขาคนนี้ทำงานที่โรงงานแห่งนึง มีลูกแล้ว 1 คน พึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน  เขาไม่สูบบุหรี่ เป็นผู้ชายพูดเพาะ  เวลาเราพูดไม่เพาะ เขาก็บอกให้เราพูดดีๆ  ผู้ชายคนนี้มีความรับผิดชอบสูง ดูเป็นผู้ใหญ่ และรักลูกมาก         
        แต่วันนึง  เขาก็ค่อยๆหายไป ทีละน้อย จนกำลังจะหายไปจิงๆ   เขาเปลี่ยนไป โทรไปไม่ค่อยรับ จากแต่ก่อนเราเลิกงาน ตี 1 เขาก็หลับโทรศัพย์เรา ง่วงแค่ไหนเขาก็คุยกับเรา  แต่มาหลังๆคือตัดสายทิ้งเลยค่ะ  
แล้วปิดเครื่อง เปิดเครื่องมาก็ไม่โทรกับมา ไม่อ่านแชททั้งที่ออนอยู่
        นิสัยเรานะค่ะ   เป็นคนรักก็รักจิง รักจนเกินเผื่อใจ
เราทุ่มเท ดูแล เอาใจใส่ทุกรายละเอียด  แต่เราเป็นคนขี้หวง ขี้หึง ไม่ชอบให้เขาไปยุ่งกับใคร เรางี่เง่า กับเขา
เรายอมรับ ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงงี่เง่า แต่เราเป็นกับเขาคนเดียว ตั้งแต่เขาเข้ามา เราก็ไม่อยากคุยกับผู้ชายคนไหนอีก   
       น่าตาจัดว่าพอใช่ได้ พาเดินไปไหนก็ไม่อายใคร  เราแต่งตัวเก่ง ปกติแต่งตัวแนวโชว์หน่อย  แต่เขาไม่ชอบ  เราก็ใส่แต่ขายาวตลอด เราตัวเล็ก สูง 160 หนัก 46 ผิดออกไปทางขาวแต่ไม่มาก เราอายุ 20+ เรากับเขาอายุไล่ๆกัน
    แต่ตอนนี้เราสับสน ว่าทำไมเขาเปลี่ยนไป  เราไม่ได้ทะเลาะกันเลย  เขาลำคานใช่ไหม เราควรทำไงต่อ เราควรออกมาใช่ไหม   
   วันลอยกระทงปีนี้วันเกิดเรา  เขาสัญญาจะลอยกระทงกับเรา อยู่กับเราในวันเกิด  เราควรยื้อเขาจนถึงวันนั้นไหม  ถึงมันอาจเป็นช่วงเวลาสั้นๆ  แต่มันทำให้เรามีความสุข   
อย่าด่าเรานะ ถือว่าเรามาระบายล่ะกัน  ใจเราง่ายเองรักเขาง่ายไปเอง   แค่เพียงเวลาแค่นี้ไม่รู้จักเผื่อใจเอง  เราก็ควรเจ็บเอง  ไม่มีสิทธ์เจอคนที่รักเราจิงๆ และเรารักเขาบ้างหรอ  ทำไมหายากจัง  เวลาคิดว่าคนนี้ใช่ทีไร  ก็ต้องมานั่งปาดน้ำตาอีกแล้ว กว่าจะรักษาให้หัวใจกับมาปกติ     มันต้องใช้เวลาอีกหลายเดือน    แต่เขาเข้ามาแค่นี้ทำไม ถึงทิ้งความเจ็บปวดให้เราขนาดนี้  
มียาอะไรไหมค่ะ ที่ทำให้ลืมง่ายขึ้น  ตอนนี้เราพึ่งเหล้าพึ่งเบียตลอด  กินข้าวไม่ค่อยได้  
เราต้องทำยังไงถึงจะลืมเขาสักที  เราเกียดการมีความรักมากๆ   ถ้าเลือกได้เราเลือกที่จะไม่รู้สึกอะไรกับใครเลยดีกว่า............ขอบคุณที่คนที่เข้ามาอ่าน