สมัยทำงานใหม่ๆ พอมีเงินเก็บที่จะซื้อรถขับมาทำงาน ด้วยความอ่อนต่อโลก หน้าบาง เกรงใจคนอื่นจนเราอึดอัด แต่เราเองก็ไม่กล้าพูด ปัจจุบันเลยได้ข้อคิดการให้คนอื่นติดรถทั้งไปและกลับแบบนี้ครับ(แต่กับเพื่อนที่เราสนิทยังไงก้ได้นะครับ)

กฏการให้คนอื่นติดรถไปด้วยของผม
๑ รับส่งเฉพาะทางผ่านเท่านั้น
สิ่งที่เจอ ๗โมงเช้ารออยู่หน้าบ้านนะ เข้าซอย๔๐๐เมตร แยกที่สองเลี้ยวขวาบ้านหลังที่๖ สีเขียวประตูสีแดง(รับทุกวันจนคิดว่ากรูทำงานตำแหน่งพนักงานขับรถ)

๒ ไม่มีนอกเส้นทาง ไม่แวะ เข้าซอย ส่งถึงประตู
สิ่งที่เจอ บ้านเค้าเข้าซอยข้างหน้านะ ตรงไปอีก ไปอีก เลี้ยวซ้าย แล้วเลี้ยวขวา บ้านเค้าหลังนี้นะ พรุ่งนี้จะได้มารับถูกไง หรือ
ช่วยแวะซื้อของที่โลตัสหน่อยนะแป้ปเดียว(วนจอดรถ๑๐นาที รอมันไปซื้อของอย่างรีบเลยเร็วที่สุดก็ ๓๐นาที)

๓ ถึงจุดนัด ไม่เจอคือไม่รอ
สิ่งที่เจอ นัดเจอที่จุดนัดซึ่งเป็นทางผ่าน ไม่เห็นก้จอดรอ ๑๐นาทีก็แล้ว ๒๐นาทีก็แล้วก้เลยไม่รอ สรุปตอกบัตรสายเลย มันลาก้ไม่บอก คือสมัยนั้นยังไม่มีมือถือใช้

๔ เวลาไปหรือกลับ เจ้าของรถมีสิทธิ์คนเดียว
สิ่งที่เจอ คนติดรถบอก พรุ่งนี้มีงานด่วนต้องรีบไปแต่เช้า พรุ่งนี้มารับ๖.๐๐นะ กรูก้ดันไม่กล้าปฏิเสธ ด้วยความไร้เดียงสา หน้าบาง ตื่นก่อนไก่โห่อีก

๕ ไม่มีการรอใดๆทั้งสิ้น
สิ่งที่เจอ คนติดรถบอกว่า ยังเครียงานไม่เสร็จ รอแป้ปเดียวนะ ๓๐นาที รอ๔๕นาที คุณนายก้ค่อยๆเดินชมนกชมไม้อย่างนวยนาดมาที่รถ เจ็บใจนัก

๖ เพลง ความเย็น เจ้าของรถมีสิทธิ์คนเดียว
สิ่งที่เจอ
อี๋ ฟังเพลงอะไรเนี่ย(ก็กรูชอบ) แล้วมันก็เปลี่ยนเพลงที่มันชอบ
โอ้ยหนาว เปิดแอร์ยังไงโคตรหนาวเลย ที่บ้านไม่เคยมีแอร์รึไง แล้วมันก็ปรับแอร์ตามใจชอบ (ก็กรูขี้ร้อนไง)

๗ ห้ามงอก(เพื่อนของเพื่อนของเพื่อนของเพื่อน)
สิ่งที่เจอ วันนี้มีเพื่อนมาอีก๒คนด้วยกลับทางเดียวกันพอดี เพือนมันขึ้นมาไม่พูดไม่จา เหมือนถูกบังคับมา แถมลงไปไม่ขอบคุณอีกต่างหาก

สรุป กฏของผม ถ้ารับได้ ไม่เก็บตังส์ เชิญขึ้นรถครับ

คนอื่นมีอะไรเพิ่มเติมมั้ยครับ