....'' ดูเหมือนเห็นเเก่ตัว เเต่เราอึดอัดใจที่จะพูดเกี่ยวกับความรู้สึก มันเป็นจุดที่จะต้องเลือก ถ้าขืนปล่อยไว้คงจะไม่ดีเเน่ๆ เราคบกับเเฟนคนนึงมาประมาณเกือบ4ปี. ความรู้สึกตอนนี้มันเริ่มชิน ไม่ตื่นเต้น เหมือนเพื่อนที่รู้ใจ ฐานะที่บ้านของเราต่างกันมาก เเฟนรวยเเต่เราไม่รวย เค้าเป็นคนดีมาก รักเราคนเดียวตลอดเวลาที่ผ่านมามีเเต่เราที่หักอกเขา เเฟนคนนี้เป็นคนซื่อๆและเหมือนเด็ก ตอนนี้ฝ่ายพ่อของเขากำลังอยากให้เราสองคนเต่งงาน เเต่เราคิดว่าไม่พร้อมยังอยากจะเป็นอิสระก่อน เเละเพราะยังไม่เเน่ใจว่าคนนี้คือคนที่ใช่ที่สุด ...ด้วยความที่ยังไม่หยุดใจไว้กับคนใดคนนึง ก็ถึงคราวที่ลำบากใจจริงๆ เพราะเหมือนกับว่าเรากำลังชอบใครอีกคน เราเพิ่งคุยกันได้3-4เดือน.  เค้าเป็นคนโรเเมนติกมากเหมือนถอดออกมาจากหนังเกาหลี ใจสั่นทุกครั้งเลย เขาเป็นคนเกาหลีเเละเป็นหมอด้วย เค้าเข้าใจชีวิตของเรา เราเกิดมาจากครอบครัวที่ฐานะคล้ายกัน เค้าพร้อมที่จะเเต่งงานมีลูกกับเราทันทีเหมือนกัน. เค้าจะไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเรามากเพราะยุ่งกับการผ่าตัด เเต่พอเลิกงานจะคุยกันตลอดวันหยุดเราก็นัดเจอกัน คือมันดีอ่ะ ดีต่อใจเหมือนมันคือความรักครั้งใหม่ มันทำให้เราสับสนมากๆ เเต่ในอนาคตอีก1ปีเค้าอาจต้องทำงานที่เกาหลีเเล้ว. ถ้าหากเค้าจริงจังกับเราเเละเรารักกันจริงๆจะทนได้ไหมถ้าไม่ได้เจอหน้ากัน คนๆนี้ก็มีความตั้งใจในการหาคนรักเพราะเค้าไม่อยากเเก่ไปคนเดียว อยากมีลูกมีครอบครัวเหมือนคนอื่นๆ ตอนนี้เหมือนว่าเรามีคนรัก2คน ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยไปความจริงต้องปรากฏเเน่ๆ บอกเลิกยังไงถึงจะไม่เจ็บ จะทำยังไงกับสิ่งที่เกิดขึ้น สงสารทุกคนเเละอยากขอโทษจริงๆ ถ้าจบความสัมพันธ์กับใครสักคนมันก็เสียดายเวลา บางทีก็อยากให้ห่างๆละก็ค่อยๆหายไปเองดีกว่า ไม่รู้จะเลือกใครรึทำยังไงดี. ใครพอจะมีวิธีที่มันทำละสบายใจทุกฝ่ายไหมคะ??..''