How Much I Like It: 9.0/10
How Good It Actually Is: 8.5/10
((สปอยล์หนักมาก ควรใช้วิจารณญาณก่อนอ่าน))
“ฉันจะเริ่มเล่าให้เธอฟังตั้งแต่ตรงไหนดีนะ...เรื่องราวระหว่างที่เธอกำลังหลับไหลอยู่...
ฉันมาเพื่อเล่าตำนานที่ยาวนานเป็นหลายร้อยล้านปี...หลายปีแสง...ให้เธอฟังเลยนะ”
Zenzenzense – Radwimps
เคยไหม...
นอนตื่นขึ้นมาแล้วอารมณ์ยังค้างจากความฝันที่สมจริงเหลือเกิน...
ทุกอย่างเหมือนจริงจนแทบจับต้องได้...
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นแสนสะเทือนอารมณ์...ท่วมท้นจนถึงกับน้ำตาไหลออกมาจริง ๆ...
แต่สิ่งที่อยู่ในความฝันนั้น...แม้จะสมจริงแค่ไหน...
แต่เราก็กลับค่อย ๆ ลืมมันไป...
จนในที่สุด...เราก็จำอะไรไม่ได้เลย...
เหลือเพียงความรู้สึกจาง ๆ ที่ค้างอยู่ในใจ...
คอยให้บางสิ่งบางอย่างที่พาให้เราหวนนึกถึง ปลุกความทรงจำนั้นให้ตื่นขึ้นมา...
“ฉันรู้จักเธอมาตั้งนานแล้วนะ
รู้จักก่อนที่ฉันจะจำชื่อของตัวเองได้เสียอีก”
Nandemonai - Radwimps
แต่ถ้าความฝันนั้นไม่ใช่ความฝันละ!!!
แต่เป็นความจริง...ที่เกิดจากการที่วิญญาณเราได้ไปสิงร่างคนอื่นเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ...
ได้ใช้ชีวิตในร่างเขา...มีประสบการณ์ทุกอย่างเหมือนที่เขามี...
แต่พอเราตื่น เรากลับคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน...เพราะมันเป็นไปไม่ได้ในความเป็นจริง...
และถ้าคนที่เราไปสิงร่างเขา กลับมาสิงร่างเราแทนในช่วงเวลานั้นละ...
เราจะรู้สึกยังไงที่ได้ไปรู้จักชีวิตเขา...รู้จักเพื่อนรอบตัว...สังคมครอบครัวของเขา...
รู้จักตัวตน ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิดของเขาผ่านสิ่งรอบตัว...
ความใกล้ชิดของคนสองคนที่น่าจะเข้าอกเข้าใจสถานการณ์ ปัญหา และความต้องการของอีกฝ่ายอย่างแท้จริง...
เพราะได้ไปตกที่นั่งเดียวกันจริง ๆ...
จะทำให้ความรักเกิดขึ้นมาได้ไหม...
และถ้าเรากับเขาจริง ๆ แล้วเป็น “คู่แท้”...
เราทั้งสองเคยเป็นดาวหางลูกเดียวกัน ที่เมื่อพันปีที่แล้ว แยกออกเป็นสองเสี่ยงก่อนพุ่งลงมาสู่พื้นโลก...
เสี้ยวหนึ่งตกกลางเมืองกลายเป็นหลุมทะเลสาบขนาดใหญ่...
อีกลูกตกบนภูเขา...กลายเป็นแอ่งกว้าง...
พลังแห่งชีวิตที่ต้องการกลับมาอยู่ร่วมกัน ก่อให้เกิดต้นไม้ใหญ่กลางแอ่งกว้างนั้น...
จนเมื่อมีผู้สร้างศาลเจ้าบูชา...พลังแห่งชีวิตอันแรงกล้าก็ไหลเข้าไปสู่กายของสตรีนางนั้น...
สืบต่อเลือดเนื้อเชื้อไข...รุ่นแล้วรุ่นเล่า...
แต่ละรุ่นพยายาม “เชื่อม” ให้เจออีกเสี้ยวของตัวเองที่หายไป...
ผ่านการ “ผูก” และ “พัน” ของเวลา...
อันเป็นสายธารแห่งพลังงานที่คอยเชื่อมโยงดวงวิญญาณสองดวง...
ที่เคยเป็นดวงเดียวกัน...
ให้มาเจอกันอีก...
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
“ฉันเริ่มตามหาเธอตั้งแต่ชาติก่อน ของชาติก่อน ของชาติก่อนเลยนะ
ฉันตามหาเสียงดังกวนหู และรอยน้ำตาของเธอ จนได้รีบรุดมาที่นี่
ต่อให้ร่างเธอแหลกสลายไปจนสิ้น เหลือเพียงเศษธุลี
แต่ฉันก็จะไม่ลังเล ที่จะเริ่มตามหาเธอตั้งแต่หนึ่งใหม่อีกครั้ง
จะให้ต้องเริ่มจากศูนย์ ตั้งแต่ตอนจักรวาลนี้เพิ่งเริ่มก่อกำเนิด ก็ได้นะ”
Zenzenzense – Radwimps
จนกระทั่งกายหยาบอันเป็นที่สิงสถิตของดวงวิญญาณหนึ่งสูญสลายไปด้วยภัยธรรมชาติดาวหางอีกลูก...
อีกดวงวิญญาณหนึ่งจึงใช้ความผูกพันทางใจที่ก่อร้างขึ้นมาเป็น “สายใย” ที่เหนียวแน่น...
โน้มน้าวกาลเวลาให้ไหลย้อนกลับ...เพื่อช่วยให้กายหยาบของคนที่รักยิ่ง...ตลอดจนชีวิตของคนทั้งเมือง...
พ้นรอดปลอดภัย...เชื่อมโยงสานสัมพันธ์ต่อไปได้ไม่มีที่สิ้นสุด...
“เธอนั่นเองที่ขโมยความคิดที่จะยอมแพ้ไปจากใจฉัน”
Zenzenzense – Radwimps
นี่เอง...อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมดาวหางดวงเดียวต้องแยกออกเป็นสองเสี้ยว...
ก็เพราะว่าในอนาคต ดาวหางดวงนั้นจะได้ใช้สายใยแห่งความรักระหว่างดวงวิญญาณทั้งสองของตัวเอง...
ช่วยให้เมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งอยู่รอดปลอดภัยได้นั่นเอง...
“พวกเราโบยบินข้ามกาลเวลา ป่ายปีนสายธารแห่งเวลาจนข้ามพ้นมันมาได้
และพวกเราก็เบื่อที่จะเล่นเกมซ่อนหาของกาลเวลานี้ต่อไปแล้ว”
Nandemonai - Radwimps
และถึงแม้เวลาจะพรากเอาความทรงจำของทั้งคู่ไป...
ความผูกพันอันแสนยาวนานที่หยั่งรากลึกซึ้งลงไปถึงวิญญาณนั่นเอง...
ที่เชื่อมโยงทำให้ดวงวิญญาณทั้งสองได้หากันจนเจออีกครั้ง...
อยากบอกว่าไม่ได้ดูหนังในโรงที่มีคนนั่งเต็มทุกที่นั่งจริง ๆ แบบนี้มานานแล้ว...
(เรื่องสุดท้ายที่ดูแล้วเป็นอย่างนี้คือ Fifty Shades of Grey 555)
มันแปลกนะที่กระแสของ Kimi no Na Wa มันแรงจนมาถึงเมืองไทย แต่พอดูแล้วก็ถึงบางอ้อว่าทำไมมันได้ถูกใจคนอย่างนี้ คือหนังมันดีพร้อมน่ะ เรื่องสนุก ตัวละครน่ารักน่าเอาใจช่วย บทดีแบบเอาใจคนดูทุกหมู่ทุกวัย แถมยังฉลาดเฉลียวรู้จักเล่นคำ เอาเรื่องที่โดนใจทุกคนมาเล่น ภาพสวยมากกกกกก ดูเพลิน เพลงประกอบไพเราะ เข้ากับหนัง ความหมายดีมาก และก็ทำได้ซึ้งน่าประทับใจ ที่สำคัญคือมันเก็บเอาโมเมนต์เล็ก ๆ ที่คนสมัยนี้ดูแล้วต้องอินมาขยี้ ๆ ๆ แบบจงใจแต่ก็ดูไม่จงใจ มันเลยได้ผลเชิงความรู้สึกมาก ๆ
[CR] รีวิว YourName 君の名は พร้อมตอบคำถามว่าทำไม มันถึงฮิตนักในญี่ปุ่น
How Good It Actually Is: 8.5/10
((สปอยล์หนักมาก ควรใช้วิจารณญาณก่อนอ่าน))
ฉันมาเพื่อเล่าตำนานที่ยาวนานเป็นหลายร้อยล้านปี...หลายปีแสง...ให้เธอฟังเลยนะ”
Zenzenzense – Radwimps
เคยไหม...
นอนตื่นขึ้นมาแล้วอารมณ์ยังค้างจากความฝันที่สมจริงเหลือเกิน...
ทุกอย่างเหมือนจริงจนแทบจับต้องได้...
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นแสนสะเทือนอารมณ์...ท่วมท้นจนถึงกับน้ำตาไหลออกมาจริง ๆ...
แต่สิ่งที่อยู่ในความฝันนั้น...แม้จะสมจริงแค่ไหน...
แต่เราก็กลับค่อย ๆ ลืมมันไป...
จนในที่สุด...เราก็จำอะไรไม่ได้เลย...
เหลือเพียงความรู้สึกจาง ๆ ที่ค้างอยู่ในใจ...
คอยให้บางสิ่งบางอย่างที่พาให้เราหวนนึกถึง ปลุกความทรงจำนั้นให้ตื่นขึ้นมา...
รู้จักก่อนที่ฉันจะจำชื่อของตัวเองได้เสียอีก”
Nandemonai - Radwimps
แต่ถ้าความฝันนั้นไม่ใช่ความฝันละ!!!
แต่เป็นความจริง...ที่เกิดจากการที่วิญญาณเราได้ไปสิงร่างคนอื่นเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ...
ได้ใช้ชีวิตในร่างเขา...มีประสบการณ์ทุกอย่างเหมือนที่เขามี...
แต่พอเราตื่น เรากลับคิดว่ามันเป็นแค่ความฝัน...เพราะมันเป็นไปไม่ได้ในความเป็นจริง...
และถ้าคนที่เราไปสิงร่างเขา กลับมาสิงร่างเราแทนในช่วงเวลานั้นละ...
เราจะรู้สึกยังไงที่ได้ไปรู้จักชีวิตเขา...รู้จักเพื่อนรอบตัว...สังคมครอบครัวของเขา...
รู้จักตัวตน ความเป็นอยู่ ความรู้สึกนึกคิดของเขาผ่านสิ่งรอบตัว...
ความใกล้ชิดของคนสองคนที่น่าจะเข้าอกเข้าใจสถานการณ์ ปัญหา และความต้องการของอีกฝ่ายอย่างแท้จริง...
เพราะได้ไปตกที่นั่งเดียวกันจริง ๆ...
จะทำให้ความรักเกิดขึ้นมาได้ไหม...
และถ้าเรากับเขาจริง ๆ แล้วเป็น “คู่แท้”...
เราทั้งสองเคยเป็นดาวหางลูกเดียวกัน ที่เมื่อพันปีที่แล้ว แยกออกเป็นสองเสี่ยงก่อนพุ่งลงมาสู่พื้นโลก...
เสี้ยวหนึ่งตกกลางเมืองกลายเป็นหลุมทะเลสาบขนาดใหญ่...
พลังแห่งชีวิตที่ต้องการกลับมาอยู่ร่วมกัน ก่อให้เกิดต้นไม้ใหญ่กลางแอ่งกว้างนั้น...
จนเมื่อมีผู้สร้างศาลเจ้าบูชา...พลังแห่งชีวิตอันแรงกล้าก็ไหลเข้าไปสู่กายของสตรีนางนั้น...
สืบต่อเลือดเนื้อเชื้อไข...รุ่นแล้วรุ่นเล่า...
แต่ละรุ่นพยายาม “เชื่อม” ให้เจออีกเสี้ยวของตัวเองที่หายไป...
ผ่านการ “ผูก” และ “พัน” ของเวลา...
อันเป็นสายธารแห่งพลังงานที่คอยเชื่อมโยงดวงวิญญาณสองดวง...
ให้มาเจอกันอีก...
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
ฉันตามหาเสียงดังกวนหู และรอยน้ำตาของเธอ จนได้รีบรุดมาที่นี่
ต่อให้ร่างเธอแหลกสลายไปจนสิ้น เหลือเพียงเศษธุลี
แต่ฉันก็จะไม่ลังเล ที่จะเริ่มตามหาเธอตั้งแต่หนึ่งใหม่อีกครั้ง
จะให้ต้องเริ่มจากศูนย์ ตั้งแต่ตอนจักรวาลนี้เพิ่งเริ่มก่อกำเนิด ก็ได้นะ”
Zenzenzense – Radwimps
จนกระทั่งกายหยาบอันเป็นที่สิงสถิตของดวงวิญญาณหนึ่งสูญสลายไปด้วยภัยธรรมชาติดาวหางอีกลูก...
อีกดวงวิญญาณหนึ่งจึงใช้ความผูกพันทางใจที่ก่อร้างขึ้นมาเป็น “สายใย” ที่เหนียวแน่น...
โน้มน้าวกาลเวลาให้ไหลย้อนกลับ...เพื่อช่วยให้กายหยาบของคนที่รักยิ่ง...ตลอดจนชีวิตของคนทั้งเมือง...
พ้นรอดปลอดภัย...เชื่อมโยงสานสัมพันธ์ต่อไปได้ไม่มีที่สิ้นสุด...
Zenzenzense – Radwimps
นี่เอง...อาจเป็นเหตุผลว่าทำไมดาวหางดวงเดียวต้องแยกออกเป็นสองเสี้ยว...
ก็เพราะว่าในอนาคต ดาวหางดวงนั้นจะได้ใช้สายใยแห่งความรักระหว่างดวงวิญญาณทั้งสองของตัวเอง...
ช่วยให้เมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งอยู่รอดปลอดภัยได้นั่นเอง...
และพวกเราก็เบื่อที่จะเล่นเกมซ่อนหาของกาลเวลานี้ต่อไปแล้ว”
Nandemonai - Radwimps
และถึงแม้เวลาจะพรากเอาความทรงจำของทั้งคู่ไป...
ความผูกพันอันแสนยาวนานที่หยั่งรากลึกซึ้งลงไปถึงวิญญาณนั่นเอง...
ที่เชื่อมโยงทำให้ดวงวิญญาณทั้งสองได้หากันจนเจออีกครั้ง...
อยากบอกว่าไม่ได้ดูหนังในโรงที่มีคนนั่งเต็มทุกที่นั่งจริง ๆ แบบนี้มานานแล้ว...
(เรื่องสุดท้ายที่ดูแล้วเป็นอย่างนี้คือ Fifty Shades of Grey 555)
มันแปลกนะที่กระแสของ Kimi no Na Wa มันแรงจนมาถึงเมืองไทย แต่พอดูแล้วก็ถึงบางอ้อว่าทำไมมันได้ถูกใจคนอย่างนี้ คือหนังมันดีพร้อมน่ะ เรื่องสนุก ตัวละครน่ารักน่าเอาใจช่วย บทดีแบบเอาใจคนดูทุกหมู่ทุกวัย แถมยังฉลาดเฉลียวรู้จักเล่นคำ เอาเรื่องที่โดนใจทุกคนมาเล่น ภาพสวยมากกกกกก ดูเพลิน เพลงประกอบไพเราะ เข้ากับหนัง ความหมายดีมาก และก็ทำได้ซึ้งน่าประทับใจ ที่สำคัญคือมันเก็บเอาโมเมนต์เล็ก ๆ ที่คนสมัยนี้ดูแล้วต้องอินมาขยี้ ๆ ๆ แบบจงใจแต่ก็ดูไม่จงใจ มันเลยได้ผลเชิงความรู้สึกมาก ๆ