มีใครที่ต้องแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รักบ้างคะ แล้วตอนนี้เป็นยังไงกันบ้าง

กระทู้คำถาม
กระทู้ชวนคุย+ถามเพราะอยากรู้ค่ะ

จขกท เป็นคนที่ต้องแต่งงานกับคนที่ตัวเองไม่ได้รักค่ะ จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ประมาณเกือบ 2 ปีละ จำได้ว่าเหตุผลที่ตัดสินใจแต่งงานกับสามีคนปัจจุบัน เป็นเพราะเสียใจที่ต้องเลิกกับแฟนเก่า วงเล็บเลยว่า จขกท รักแฟนเก่ามากนะตอนนั้น แต่มีอันต้องเลิกกันไปเพราะแม่ของแฟนไม่ชอบเรา ออกจะ
เหยียดๆจขกทเพราะเรามิมีฐานะ และควรค่าพอกับลูกชายเขา บวกกับลูกชายรักแม่มาก เราเลยไม่อยากทำสงครามเย็น เลยเลิกดีกว่า เสียใจคนเดียวก็ด่ะ (รักเอง เลิกเอง เจ็บเอง 555)

บังเอิญมาก ที่หลังจากนั้นไม่นาน (น่าจะเป็นปี) ครอบครัวทนเห็นลูกสาวสุดที่รักต้องมานั่งชีช้ำแสร้งมีความสุขไปวันๆไม่ได้ ประกอบกับอยากอุ้มหลานละ เพราะอายุอานามใกล้เลขสามเต็มที เลยพาหนุ่มใหญ่ ไม่หล่อแต่สูง (อภัยได้ จขกทแพ้คนตัวสูง ร่างใหญ่) มาให้รู้จัก ตอนนั้นจขกทไม่มีแฟน และยังไม่ลืมคนเก่า บวกอยากประชดชีวิตรักของตัวเอง เลยตัดสินใจลองคบดู และได้พบว่า คบผู้ใหญ่ก็ดีนะ เขาคงดูแลเราได้ จขกท กับสามีตอนนั้นห่างกันเป็นรอบเลยค่ะ เขาก็เอ็นดูเราตามประสาผู้ใหญ่รักเด็ก ไม่นาน เขาก็ขอเราแต่งงาน และใช่ค่ะ เราตกลง

แล้วม่านชีวิตแห่งความจริงก็เปิดออกมา

พื้นฐาน ชีวิตเรามีแต่คนเอาใจ เพราะเป็นคนเล็ก พูดอะไรใครๆก็ต้องฟังไม่งั้นจะหงุดหงิด พอแต่งงานปุ๊บ อู้หู (ลากเสียงยาววววว) หนังคนละม้วน สวรรค์กับนรก ฟ้ากับดิน หินกับนุ่น อะไรอีก ที่มันใช้เปรียบเทียบความแตกต่างกันแบบสุดขั้วได้เอามาใช้ได้หมดกับสิ่งที่จขกทต้องเจอหลังชีวิตแต่งงาน จขกทต้องปรับตัวเยอะม้ากกกกก อดทนเยอะม้ากกกก เอาใจสามีเยอะม้ากกกก ต้องฟังมากกว่าพูดเยอะม้ากกก ต้องคิดก่อนพูดเยอะมากกกกำลังแปด ใช่ค่ะ นี่มันโรงเรียนดัดสันดานชัดๆเลย จขกทเสียน้ำตาไปประมาณครึ่งอ่าวไทยกว่าจะบรรลุสู่นิพพาน

จขกทมาระบายให้ครอบครัวฟังว่ามันเจ็บปวดแค่ไหนที่ต้องแต่งงานกับสามี ต้องอดทนมากแค่ไหน ปรับตัวเยอะไปกว่านี้คงบ้าแน่ๆ ทุกคนได้แต่รับฟังและให้อดทนค่ะ ระหว่างนั้น
จขกทร้ายกาจมากค่ะ ท้าหย่า ท้าเลิกมากกว่าร้อยหน สามีก็อดทน อดทนให้จขกทเปลี่ยนนิสัยร้ายๆ เอาแต่ใจแบบสุดๆ สอนจนผีกลายเป็นคนได้แบบทุกวันนี้ อย่างที่บอก ต้องใช้เวลากว่าปีครึ่ง กว่าทุกอย่างจะบรรลุผล

ทุกวันนี้ สามีเอาใจใส่ เอ็นดู พาไปกินของหร่อยๆ พาเที่ยว พาช้อปปิ้ง ยอมให้เมียจิ๊กเงินโดยไม่ปริปากบ่น ขออย่างเดียวคืออย่าเอาแต่ใจ และรักเขาให้มากๆ เอาใจเขาเยอะๆ เพราะเขาต้องการความรักไม่ใช่เมียที่ท้าเลิกตลอด 3 เวลาหลังอาหาร

สรุปค่ะ น้ำตาที่เสียไปประมาณครึ่งอ่าวไทย คุ้มค่ามากค่ะ เพราะสามีคนนี้ดูแลเอาใจใส่ดีมาก ตามใจจขกทบ้างถ้าไม่เกินขอบเขต ให้เงินไปช้อปปิ้ง พากินจนอ้วน แล้วไม่เคยงกกับภรรยาเลย แถมสอนให้เราเป็นผีบ้าน เอ้ย แม่บ้านแม่เรือนที่ดี เรียบร้อยมากขึ้น เพราะสามีจขกทเป็น family man ชอบทำงานบ้าน กับให้เมียถอนผมหงอกเล่นค่ะ

สรุปรอบสอง ถือว่าตัดสินใจถูกค่ะที่แต่งงานกับหนุ่มใหญ่ปากจัด (สามีปากจัดค่ะ ด่าไปด้วยสอนไปด้วย เลยได้ดีแบบทุกวันนี้) ตอนนี้มีความสุขมากค่ะ รอเจ้าตัวเล็กอย่างเดียว แล้ว
ชีวิตของจขกทก็จะสมบูรณ์แบบ 100% ค่ะ

แบบนี้ใช่ไหม ที่คำโบราณบอกไว้ว่า เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด เชื่อผู้ใหญ่ไว้ก็ดีเพราะเขาอาบน้ำร้อนมาก่อนมองคนเป็นว่าใครดีใครไม่ดี ถ้าวันนั้นจขกทยังมัวแต่หน้ามืดกับอดีตที่ไม่สมหวัง ในวันนี้ จขกทคงไม่ได้มีคนดีๆแบบสามีเดินเข้ามาในชีวิตค่ะ

ตอนนี้เลิกฝันถึงแฟนเก่าแล้วค่ะ ฝันถึงสามีตัวเองแทน ถึงตอนนี้จขกทสามารถพูดได้แล้วว่ารักสามีค่ะ ถึงเขาจะไม่เคยเชื่อว่าจขกทรักเขา แต่จขกทรู้ตัวเองดี

'ถ้าป๋ามาอ่านเจอ เชื่อเถอะค่ะว่าหนูรักป๋าจริงๆ ถึงป๋าจะไม่หล่อ จะลงพุง จะตัวไม่ขาว จะแก้มห้อย จะหัวหยิก แต่ป๋าก็เป็นสามีแห่งชาติแบบพระเอกในละครของหนูได้เหมือนกันนะคะ!'

แล้วเพื่อนๆล่ะคะ มีใครมีปสกที่ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักแบบนี้บ้างคะ?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่