รูปทั้งหมดถ่ายจาก Canon EOS M3 และ Canon EOS M10 ครับผม

จากไร่ชา เราก็มาทำธุระกันต่อ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง เป็นมหาลัยที่อากาศดีมากๆ อีกแห่งหนึ่งในประเทศไทยเลยก็ว่าได้ และยังคงโอบล้อมด้วยธรรมชาติและขุนเขา
ตกกลางคืนก็มีดาวเต็มท้องฟ้าให้ดูเช่นเดียวกัน บริเวณสันเขื่อนหลังมหาวิทยาลัย เป็นสถานที่ดูดาวสวยๆอีกหนึ่งแห่งของมหาวิทยาลัยนี้



ก่อนจะกลับก็คงไม่พลาดที่จะแวะ แลนด์มาร์ค สำคัญอีกหนึ่งแห่งของจังหวัดเชียงราย ที่รองลงมาจากวัดร่องขุ่น ที่นี่คือพื้นที่สีเขียวและเป็นสถานที่พักผ่อนของหลายๆคนยามเย็นเวลาหลังเลิกงาน
สิงห์ปาร์ค เชียงราย ตั้งอยู่ริมถนนสายเด่นห้า-ดงมะดะ ห่างจากเขตชุมชนเมืองเชียงราย ประมาณ 9 กิโลเมตร ตั้งอยู่เลขที่ 99 หมู่ที่ 1 บ้านแม่กรณ์ ตำบลแม่กรณ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย มีพื้นที่ประมาณ 8,000 ไร่ ครอบคลุม 4 ตำบล ได้แก่ ตำบลดอยฮาง ตำบลรอบเวียง ตำบลป่าอ้อดอนชัย และตำบลแม่กรณ์ พื้นที่ดังกล่าวตั้งอยู่ที่ ละติจุด 19 ° 50´ เหนือ และเส้นลองติจูด 99 ° 44´ ตะวันออก ความสูงของพื้นที่เฉลี่ย 450 เมตร เหนือจากระดับน้ำทะเล ในฤดูหนาวอากาศค่อนข้างเย็นสบาย อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย 19.1 องศาเซลเซียส สภาพของพื้นที่โดยทั่วๆ ไป เป็นที่ลาด- เนินเขา มีภูเขาเล็กๆ พื้นที่มีความลาดเทปานกลาง เป็นพื้นที่เพาะปลูกพื้นหลากหลายชนิด เช่น ชาอู่หลงสายพันธุ์จินซวน (Jin Xuan) หรือที่คนไทยรู้จักในชื่อ ชาอู่หลงเบอร์ 12 เป็นชาสายพันธุ์ไต้หวัน ปลูกบนพื้นที่กว่า 600 ไร่ จำนวนกว่า 761,000 ต้น พื้นที่ปลูกยางพารากว่า 2,700 ไร่ พุทราพันธุ์ซื่อหมี่ กว่า 100 ไร่ และพืชผักผลไม้เมืองหนาวอีกหลากหลายชนิด






ใช้เวลาอยู่ที่ไร่สิงห์ นานพอสมควร ก็ได้เริ่มเดินทางออกจากเชียงราย สู่อำเภอฝาง จ.เชียงใหม่ การเดินทางครั้งนี้ก็ไม่ได้รีบเร่งอะไร ใช้เส้นทาง แม่จัน-ฝาง ครับ ถึงตัวฝางก็ดึกๆพอดี หมดแรงเข้าที่พัก เพราะตอนเช้าเราตั้งใจจะขึ้นไปอ่างขางเพื่อสูดอากาศดีๆให้เต็มปอด
เช้าของวันใหม่ เริ่มเดินทางขึ้นสู่ดอยอ่างขางตอน 08:30น. ใช้เวลาเดินทางไม่นานก็ถึงจุดชมวิวเขาสน และเป็นลานกางเต้นท์ แต่วันนี้โชคดีมาวันธรรมดา คนไม่มีเลย ถือเป็นโชคดีที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับธรรมชาติ ไปยืนให้หมอกหนาๆตีหน้า และได้รับรู้ถึงความบริสุทธิ์ของอากาศ





ใช้เวลาอยู่กับจุนนี้นานพอสมควร เพราะต้องเดินขึ้นเขา เพื่อไปเก็บรูปถนนที่โค้งทอดยาวเป็นทาง
ออกจากจุดนี้เราก็ไปต่อกันที่บ้าน นอแล ครับแต่ระหว่างทางที่ไปยังหมู่บ้านนอกแล ก็ได้เจอกันต้นไม้ที่ทุกคนอยากเจอ และไม่ต้องไปไกลถึงเมืองนอก
คือเมเปิ้ลนั่นเอง กำลังเริ่มที่จะเปลี่ยนสีใบให้เป็นสีแดง ทั้งหมู่บ้านเร็วๆนี้




เสร็จจากบ้านนอแล ก็หมดเวลาไปอีก 1 วันแล้วสินะ ก็ได้เดินทางกลับลงมายังที่พักในตัวอำเภอฝาง เพื่อเก็บแรงของเช้าวันรุ่งขึ้น เพราะเราจะกลับขึ้นมากันอีกครั้ง โดยมีจุดหมายคือบ้านขอบด้ง เป็นหมูบ้านในโครงการหลวง ที่ปลูกสตอเบอรี่เยอะที่สุด และให้ผลผลิตก่อนใคร
เช้าของวันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น พร้อมกับสายฝนที่ตกมาตั้งแต่ตอนกลางคืนยาวถึงตอนเช้า แต่ตั้งใจว่าจะไปแล้ว ก้ไม่มีอะไรมาขัดขาวงเราได้หรอก
เดินทางมาถึงบ้านขอบด้ง ที่เต็มไปด้วยเมฆหมอก และสายฝน ท่ามกลางไร่สตอเบอรี่และต้นเมเปิ้ล ที่สวยงามท่ามกลางสายผม