สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เรื่องเกิดขึ้นเมื่อตอนตีห้าของวันนี้ สดๆร้อนๆเลยค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเมื่อวานนี้เรานัดกันว่าจะมาดูเรือยาวที่แถวบ้านของเพื่อน เกิดมายังไม่เคยดูเลยอยากมาดูมาก เราก็นัดเพื่อนว่าจะมานอนที่บ้านตั้งแต่เย็นวันศุกร์ แต่แข่งเรือเป็นวันอาทิตย์ กะว่าจะนอนยาวเลยไปถึงวันอาทิตย์
ตอนเย็นเราก็ไปออกกำลังกายกัน ไปวิ่งรอบอ่างเก็บน้ำ จนเหนื่อยมากก็กลับเข้าบ้านมาเป็นห้องเช่าติดๆกัน ลักษณะภายในห้อง ประตูห้องจะอยู่ตรงปลายเท้าเรา ตรงข้ามประตูจะเป็นโต๊ะเครื่องแป้ง มีทีวีอยู่ตรงปลายเท้า มีหิ้งพระอยู่บนหัวด้านที่เพื่อนนอน เพื่อนจะนอนทางซ้ายด้านติดประตู เราจะนอนทางขวาด้านโต๊ะเครื่องแป้ง เราเข้ามาให้ห้องก็เล่นกันซักพักตามประสา ก็อยู่ด้วยกันแค่สองคนเพราะพ่อแม่เพื่อนไปทำงานต่างจังหวัด ก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเราเริ่มง่วง แล้วเราก็เผลอหลับไปก่อน ตอนนอนเราก็สะดุงตื่นน่าจะประมาณ3ครั้ง เราคิดว่าเอ่อแถวนี้น่าจะมีอะไรแน่ๆแต่เราก็ไม่คิดอะไรมากเพราะเราเป็นคนไม่กลัว รู้ว่าโลกมันมีแต่ก็ไม่กลัวเพราะไม่เคยเจอมากับตัว ส่วนใหญ่จะเป็นแม่ที่เล่าให้ฟัง เราก็หลับต่อ เราจำได้ตอนสะดุงตื่นครั้งล่าสุดน่าจะประมาณตอนตีห้าเกือบหกโมงเพราะฟ้าเริ่มสว่าง เราหลับแล้วหันหน้าไปทางโต๊ะเครื่องแป้ง แต่จะมองไม่เห็นโต๊ะเครื่องแป้งชัดเพราจะมีเก้าอี้มาบังจะมองเห็นเฉพาะส่วนกระจกไม่เห็นขาตั้ง เราก็หลับต่อสะพักเรามีความรู้สึกว่ามีใครเดินเข้ามาทางประตูแต่เราไม่สามารถขยับตัวได้ เราก็นอนหันหน้าหาโต๊ะเครื่องแป้งปกติ
คนที่เดินเข้ามาลากกล่องหรือถุงอะไรซักอย่างขนาดเท้าลังขนมใหญ่ๆเดินไปแล้วก็พูดไปว่า วันนี้จะมาหาคนตาย วันนี้จะมาหาคนตาย วันนี้จะมาหาคนตาย เมื่อวานก็มีคนตาย แล้วเค้าเดินไปหยุดอยู่ตรงหลังโต๊ะเครื่องแป้งแล้วมองมาทางเราลักษณะเป็นผู้ชายตัวสูงกว่าโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วเค้าก็พูดประโยคเดิมซ้ำๆ ด้วยความที่เรากลัวว่าเค้าจะมาทำร้ายเราเลยตะโกนบอกไปว่า มาหาใครที่นี้ไม่มีคนตายมานั่งคุยกันตรงนี้แล้วก็ชี้ไปที่ปลายเท้าบอกให้เค้ามานั่งคุยกันดีๆแล้วเพื่อนที่นอนอยู่ข้างๆเราก็พูดว่า อ้าวไอห่าไม่ถามสุขภาพกูหน่อยหรอ แต่เราไม่กลัวเพราะอะไรไม่รู้ทำให้เราไม่กลัวเค้า เหมือนเค้าจะนิ่งไปสักพักเราก็พูดซ้ำอีก มานั่งคุยกันตรงนี้ เค้าเงียบไป แล้วเราก็สะดุงตื่นแต่เราไม่ได้หลับตาเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ตอนที่เราสะดุงเราก็ยังหันหน้ามองไปทางโต๊ะเครื่องแป้ง เราลุกขึ้นแล้วปลุกเพื่อนให้ตื่น เปิดไฟแล้วเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอก อ่าวไอห่า เหมือนตอนในฝันเลยมันตกใจ แต่ตอนที่ฝันเพื่อนบอกไม่ได้พูดอะไรมันหลับอยู่ เพื่อนบอกมานอนนี่ได้สวดมนต์ไหว้หรือป่าว เราก็บอกใช่เราไปนอนที่ไหนเราไม่เคยไหว้พระเลยเพราะเราไม่เคยเจอ มันก็ให้เราไหว้พระ เราก็อธิฐานในใจว่าหนูมาดีมานอนเป็นเพื่อนเพื่อนหนู ถ้ามาดีก็ดูแลมันด้วย อย่าทำให้กลัว
เราเป็นคนพูดไม่คิดเท่าไรเพราะเจอปุ๊บรีบเล่าให้เพื่อนฟังเลยสงสารมันมันต้องอยู่คนเดียว แต่ดีที่มีเพื่อนอีกคนที่บ้านอยู่ใกล้ๆมันเลยบอกเดียวไปนอนที่บ้านเพื่อนอีกคนจนกว่าแม่จะกลับมาและกัน สงสารมัน😂
ที่เราเจอครั้งนี้มันอาจจะเป็นเพราะความเหนื่อยที่เราไปออกกำลังกายมาร่างกายอ่อนเพลียด้วยแหละเพราะทุกครั้งที่เรามานอนบ้านเพื่อนคนนี้ก็ไม่เคยเจออะไร  
ปล.คือสงสัยมากเลยที่เค้าพูดเมื่อวานก็มีคนตายคือจะไปถามคนแถวนี้ค่ะว่าเมื่อวานมีใครตายมั้ยมันค้างคาใจสุดๆ
ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ😂