มามะ มาวิแคะ เดา สุ่ม On the Way to ตอนจบ

จาก EP.15 บอกเลย ร้องไห้ค่ะ มันอึดอัด คับข้องใจ

ก่อนอื่นเลยขอตำหนินางเอกค่ะ อยากที่สามีนางว่า นางทิ้งลูกไว้คนเดียว (2 ครั้งแล้วนะ) ไม่ควรทำค่ะ มันยิ่งกลายเป็นทั้งจุดให้กัปตันดูได้เปรียบขึ้นมา แล้วตัวเองก็ดูแย่ค่ะ
แต่ก็น่าเห็นใจและกลัวกับการตัดสินใจค่ะ จากภาพที่ได้เห็นสมกับที่นางใกล้ชิดกับลูกจริงๆ แค่ได้ยินเสียงนิดเดียว นางก็รู้ว่าลูกกลัวแค่ไหน ลูกเป็นยังไง นางบอกให้สามีดูแลความรู้สึกลูกก่อน แล้วสุดท้ายก็มานั่งร้องไห้เพราะยังไงก็คิดถึงลูกมาก่อน (ที่ๆอยากอยู่ที่สุดคืออยู่ใกล้ๆลูก)

พระเอก ก็ดูเอาแต่ใจนะคะ แต่ก็มีลูกอ้อน ลูกล่อลูกชน กดดัน หว่านล้อม ให้นางเอง "กลับมา กลับมา" ตลอดดดด แถมสุดท้ายก็จะตามไป เพราะคิดว่าถ้ารออยู่ที่เกาะนางเอกอาจจะไม่กลับมา ดูมุ่งมั่น มั่นใจในทางที่เลือกมากนะคะ

ลูกสาว ก็ดูเข้มแข็ง เหมือนจะเข้าใจ แต่เอาเข้าจริง ก็ยังไม่เข้าใจทั้งหมดหรอก (เพราะยังเด็กและไม่รู้ความจริงไง)

กัปตัน รู้สึกเห็นใจและให้คะแนนตอนที่ปลอบใจลูก แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมค่ะ ยังคงเชื่อมั่นในความคิดตัวเอง มั่นใจตัวเอง คิดว่าตัวเองไม่ผิด ในเมื่อเป็นคนพูดเองว่ามันก็เป็นปัญหาชีวิตคู่แบบคนอื่นๆ แต่กัปตันก็ไม่ยอมมองกลับมาถึงสาเหตุของปัญหาที่แท้จริง นึกว่าจะกลับตัวกลับใจเริ่มต้นใหม่ ช่วยกันแก้ปัญหาซะอีก สุดท้ายพี่แกกะจะล้างแค้น สุดยอดดดด

สุดท้ายแล้ว กลัวใจนางเอก (จริงๆ ต้องกลัวใจคนเขียนบท) จากรูปส่งท้าย เดา! ว่ามานอนปลอบใจในบ้านเก่ากับพระเอก ซึมซับความรู้สึกครั้งสุดท้ายก่อนจาก แล้วก็ตัดสินใจเลือกไปอยู่กับลูกค่ะ (พิมพ์ไปก็ปวดใจไปจริงๆ)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่