ขอความเห็นจากผู้หญิงที่ใจเย็น หรือเคยใจร้อนแล้วผ่านการฝึกฝนและข้ามผ่านมาได้ค่ะ

เวลาเราอยู่กับแฟนเราชอบทำนิสัยเหมือนว่า คุณต้องเอาใจชั้น ต้องตามใจชั้น ทำไม่ได้ดั่งใจจะโกรธ
แฟนเราก็ยอมเรามาก จนหลายๆทีพอเราหายงี่เง่า เรารู้สึกไม่ดีเลย

ตัวอย่างเหตุการ์ณ ถ้าแฟนอยู่ ตปท แล้วเราส่งข้อความหา ถ้าตอบช้าเราก็จะมีอารมณ์ประมาณว่า "ตอบช้า คุยกับใครอยู่"
เขายังไม่ทันพูดอะไร เราก็จะพิมพ์ประโยคต่อไปว่า "แล้วแต่เลย คุณคุยกับเธอได้ตามสบาย" ไม่มีหลักฐานอะไรเลย แต่ก็ไม่ไว้ใจไปซะแล้ว
เขาก็จะมาตอบว่าเขานั่งทานข้างกับ supervisor เขาอยู่ ไม่สามารถแชทได้ คุณรอก่อนได้ไหม พร้อมส่ง snapchat มาให้.. (แบบแอบถ่าย แล้วส่งมา)

เนี่ย...เป็นประมาณนี้ เราชอบจับผิด ชอบระแวง ชอยปรักปรำ เราเกลียดตัวเองมากมากเลย
เราพยายามฝึกฝน รู้สึกฮึกเหิมมาอย่างดี แต่พอเอาเข้าจริงๆ นิสัยเดิมก็ออกมา..
เราไม่อยากโดนทิ้งเหมือน ผญ คนอื่นๆ ค่ะ (เคยอ่านเจอ) ประกอบกับน้องชายแฟนบอกเราว่า ผู้ชายไม่ชอบให้ผู้หญิงด่าว่าโดยไม่มีเหตุผลนะ..   
อาจจะเคยมีบางตอนที่แฟนเราทำตัวไม่น่าไว้ใจ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเราสามารถด่วนสรุปโดยไม่มีหลักฐานได้..


พอจะมีคำพูดเก๋ๆ หรืออะไรให้ท่องในใจเพื่อเตือนสติไหมคะ แนะนำหน่อยค่ะ เรารู้สึกเครียดและเราอยากปรับปรุงจริงจริงค่ะ
เราอายุ 25 แฟน 28 (แต่เรานิสัยเด็กกว่าอายุมากค่ะ เหอะๆ) =='