สวัสดีค่ะ นี่คือกระทู้แรกของเรากับpantipค่ะ หากผิดพลาดประการใดขออภัยไว้เบื้องต้นก่อนเลยนะคะ เพียงแต่มีเรื่องไม่สบายใจและอยากได้คำแนะนำค่ะ

เรื่องของเรื่องตามหัวข้อเลยค่ะ เพื่อนเรามีเพื่อนในกลุ่มเพื่อนคนหนึ่งที่มีรสนิยมชายรักชาย เป็นเกย์ค่ะ เขาเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่เรียนที่มหาวิทยาลัย สนิทกันมากๆ ไปไหนไปกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน การ์ตูน เกม เหล้า เบียร์    ขนาดตอนเราเริ่มรู้จักแฟนคนนี้ยังเคยไปดูหนังด้วยกันกับเขาเลยแบบเราสองสามคน หนังเรื่องนั้นเราหลับค่ะ แต่เขาสองคนชอบมาก    

ตอนแรกก็นึกว่า เอ๊ะ! สงสัยเขาเป็นคน introvert  หรือเพิ่งรู้จักกันเลยไม่ค่อยชอบพูดคุยกับเราที่เป็นคนแปลกหน้า มารู้ทีหลังจากปากแฟนเราเองค่ะว่า เพื่อนชายรักชายคนนี้รักแฟนเรา!!! รักก่อนที่เราจะเข้ามารู้จักกันกับแฟนเราซะอีก

ช่วงคบกับแฟนใหม่ๆเราก็ไม่รู้สึกอะไรมาก คิดว่าเขาเป็นเพื่อนกัน แต่พอสักระยะก็เริ่มรู้สึกว่าพฤติกรรมเขาคงไม่ใช่แค่เป็นเพื่อนธรรมดา

แฟนเราทำงานกะกลางคืนค่ะ (ที่ไม่ใช่ยามนะคะ 555)  วันนั้นรถติดมาก แฟนขึ้นBTSมาลงละแวกที่จะสามารถนั่งรถเมล์กลับหอเขาได้ ซึ่งก็เป็นที่เดียวกันกับคอนโดของเพื่อนเกย์คนนี้ค่ะ แฟนตัดสินใจจะไปนอนค้างคืนสักครู่เพื่อตื่นไปทำงานแต่เช้า ตี3  เขาโทรมาบอกเราค่ะ เป็นเหตุการณ์เริ่มต้นที่ทำให้เรารู้สึกไม่ดีต่อพฤติกรรมของแฟนและเพื่อนเกย์ของเขาค่ะ ตามมุมมองของเราคือแฟนเรารู้ทั้งรู้ว่าเพื่อนเกย์คนนี้เคยสารภาพรัก ทำไมยังแสดงพฤติกรรมยุยงส่งเสริมให้เกย์คนนี้คิดต่อในเชิงชู้สาว??? ขอไปนอนคอนโด เราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่าพออยู่ในห้องกันสองคนแล้วจะทำกิจกรรมอะไรกันได้บ้าง

ยังค่ะ ยังมีต่อ
เพื่อนเกย์ของแฟนคนนี้เขาชอบวิ่งค่ะ ชอบแบบไปลงวิ่งรายการนั้นโน้นนี้ต่างจังหวัด ต่างประเทศ บลา บลา แล้วบ้านเขาก็ฐานะดีทีเดียว   เรียกว่าเป็นสายเปย์ตัวย่อมคนหนึ่งค่ะ ที่พูดอย่างนี้เป็นเพราะ เขาชวนแฟนเราไปออกทริปวิ่งมาราธอนต่างจังหวัดค่ะ ไม่ได้ชวนไปวิ่งด้วยกันนะคะ ชวนไปเฝ้าของ ให้น้ำนักวิ่ง ชวนไปใช้เวลาร่วมกันนั่นแหละค่ะ    แฟนบอกเราว่าเขาอยากไป ทำงานหนักไม่ค่อยได้พัก อยากไปผ่อนคลาย สูดอากาศต่างจังหวัด บอกว่าไม่ต้องจ่ายเงินเพราะเพื่อนเกย์เปย์ให้หมด

ความอดทนและความไว้ใจของเราหมดสิ้นลงตั้งแต่ตรงนั้นค่ะ ขนาดเราเป็นแฟนกัน พูดตรงๆนะคะ เราไม่สบาย ผ่าตัดทอนซิลด้วยประกันสังคมอยู่ห้องรวมที่ค่อนข้างอนาถาในรพ.สังกัดกทม.อยู่หลายต่อหลายคืน พฤติกรรมที่แสดงให้เห็นถึงความห่วงใยของคนรักในวันที่เราต้องดมยาสลบผ่าตัดที่มากกว่าการส่งข้อความทางแชทแทบไม่มีเลยค่ะ   ตอนเราผ่าจะหมดเวลาเยี่ยมแล้ว เราบอกเขาว่าเธอคงมาไม่ทัน สิ่งที่เขาเลือกทำคือการไปสังสรรค์ปาร์ตี้กินข้าวกับเพื่อน ซึ่งเพื่อนเกย์คนนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น

หลังจากนั้นเราจะรู้สึกไม่พอใจในทุกๆครั้งที่แฟนเรามีกิจกรรมร่วมกันกับเพื่อนเกย์คนนี้แม้แต่การนัดกินข้าว เราบอกเพื่อนสนิทคนอื่นๆในกลุ่มของเขาไปค่ะว่าเราไม่พอใจกับความสัมพันธ์แบบนั้น   จนถึงทุกวันนี้เรื่องราวก็ยังตามมาหลอกหลอน เมื่อเราทะเลาะกันจากความไม่เชื่อใจของเราที่มีต่อแฟน เขายังยืนยันว่าตัวเองไม่ผิด เมื่อเรามีสติเราก็เห็นด้วยกับเขาค่ะว่าเขาไม่ผิด แต่เขาเลือกที่จะไม่รักษาน้ำใจเราเลย ล่าสุดวันเกิดของแฟนเราเพื่อนเกย์คนนี้ก็เลือกส่งข้อความมาอวยพรวันเกิดทางกล่องข้อความค่ะ เขายังติดต่อกันเรื่อยๆ ตัดกันไม่ขาดแม้จะรู้ว่าเราเจ็บก็ตามที

อยากฟังความคิดเห็นจากชาวpantipค่ะ รบกวนช่วยแนะนำเราทีว่าสิ่งที่ดีที่สุดตอนนี้ที่เราควรทำคืออะไร เราไม่ชอบสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ในตอนนี้นัก และพอจะตัดสินใจได้อยู่ว่าจะทำอย่างไร แต่อยากฟังมุมมองคนอื่นบ้างค่ะ ขอบคุณนะคะ