ประสบการณ์ที่เลวร้าย กับ รพ. สมิติเวช ศรีนครินทร์

สัญญาเอาไว้ว่าจะบ่นน้อยลง แต่เรื่องนี้อยากระบายจริงๆ

  ประมาณปีก่อน กระดูกนิ้วก้อยมือซ้ายแตก หมอที่ชื่อ จตุพร ลูกชาย อ. เจริญ หัวหน้าแผนกออโธ ของ รพ สมิติเวช ศรีนครินทร์ ตรวจวินิจฉัย x ray แล้วบอกว่า นิ้วซ้น ให้ดามเฝือกอ่อนไว้ ผ่านมากว่าครึ่งเดือน เริ่มปวดมากขึ้น จึงรีบกลับไปเช็ค โชคดที่เจอ อ. อีกท่าน เป็นพาร์ทไทม จำชื่อ อ. ไม่ได้ ดูแล้วบอกได้เลยว่านี่ไม่ใช้ซ้น ขอไป x ray อีกที สรุปกระดูกนิ้วแตก ต้องผ่าตัดฝังเหล็ก แล้วที่ผ่านมา 2-3 สัปดาห์ที่ทนมา คือ???

มารอบนี้ นอน รพ ด้วยอาการไข้สูง แต่คืนแรกจับกินยาปรับการทำงานของลำไส้ จะปรับลำไส้เพื่อ!? ผ่านคืนแรก ไข้หายดีแล้ว ปวดท้องหนักแทน google มาตลอดคืนว่าน่าจะเป็นกระเพาะ ขอ alummilk ทาน ไม่ให้ จับตรูฉีด "บัสโทฟาน" แทน ผลคือ อาการปวดไม่ดีขึ้นเลย แต่ตาลาย มองไม่ชัดแถมใจสั่น HR ปาไป 170-180 กว่าๆ โดนฉีดไป 2 รอบ เลยขอหยุด ยืนยันขออลัมมิลค์ 2 ถ้วย หาย...ระหว่างวัน จับเช็คทุกอวัยวะรอบๆกระเพาะ แต่ไม่ยอมเอากูไปตรวจกระเพาะ และไม่มีหมอเฉพาะทางมา มีแต่หมออายุรกรรม ที่ดูจะไม่ค่อยมั่นใจในการตรวจรักษาของตัวเองเท่าไหร่

มาวันนี้ หมอขอนัดส่องกล้องดูกระเพาะ หมอแนะนำ นัดหมายกันอย่างดี แต่ จนท ที่โทรมาคอนเฟิร์ม แนะนำไม่ตรงกับหมอซักอย่าง.... หมอบอกงดอาหารที่ต้องเคี้ยวหลัง 6 โมงเย็น น้องบอกงดข้าวและน้ำหลังเที่ยงคืน.....สรุปได้คุยกันก่อนโทรมามั๊ย อีกอย่าง หมอบอกจะเช็คประกันให้ ถ้าประกันโอเค จันทร์นี้นัดทำเลย เดี๋ยวน้องๆจะโทรไปนัดอีกที แต่พอมาถึง วันนี้เตรียมจะทำ เอกสารยังไม่เดิน ประกันยังไม่ทราบเรื่อง แต่เจาะเอาเลือดกูไปแล้ว เข็มปักคามือ (ปวดเล็กน้อย) แล้วให้นั่งรอตั้งแต่ 0830 ถึงประมาณ 10 โมงกว่าเกือบครึ่ง รู้ว่ายังไม่ได้ทำเร็วๆนี้แน่ เลยตัดสินใจเอาเข็มออก ยกเลิกการส่องกล้อง และขอคุยกับฝ่ายประกัน ฝ่าย กม. และหัวหน้าแผนก opd. (ระหว่างนั่งรอ ช่วงแรก ที่ๆนั่งรอหนาวเย็นมาก แถมมีการพาคนป่วยระบบทางเดินหายใจ มาไอ มาจามข้างๆกูอีก 2 คน จะย้ายไปโซนอื่นก็ไม่ได้ หน้ากากก็ไม่จัดเตรียมให้...ถ้ากูติดไป แล้วเอาเชื้อกลับไปติดลูก งานนี้ไม่จบง่ายๆแน่ครับ)

หลังจากนั้น คุณหมอก็ทำตามเกมส์ เรียกเรากลับเข้าไปเพื่อเกลี่ยกล่อมให้ตรวจ เราเองก็อารมณ์เสียมาก แต่ด้วยแฟนทำงานที่นี่ คนรู้จักที่ รพ. นี้เยอะมาก ก็เลยยอมๆไป แต่ออกมา ต้องนั่งรออีกเกือบ 40 นาที ยังไม่ได้เข้าห้อง ไม่มีการเปลี่ยนชุด นี่จะเที่ยงละ กูเป็นโรคกระเพาะ ให้อดข้าว น้ำ มา 18 ชม. คิดอะไรกันอยู่ เลยตัดสินใจ ไม่รับการรักษาจาก รพ. ที่บริหารงานห่วยๆแบบนี้อีกต่อไป เสียแรงมากที่รู้สึกว่าที่นี่เหมือนครอบครัว เรารักษาที่นี่ ลูกชายก็ที่นี่ แฟนทำงานที่นี่ เรารู้จักพนักงานตั้งแต่ ยาม doorman พยาบาล อ. หมอ อีกหลายท่าน แถมด้วยพนักงานร้านอาหารภายในพลาซ่า น่าจะรู้จักมากกว่าเจ้าของ รพ ด้วยซ้ำ แต่การดูแลที่ได้รับมันน่าผิดหวังจริงๆ

ไม่ต้องลงทุนจ้างน้องๆมาตามประกบ เดินตามจนแทบจะอุ้ม แล้วเรียก "ท่าน/คุณผู้ชาย/คุณผู้หญิง" หรอกครับ ทำงานให้เป๊ะ ประสานงานให้เร็ว ให้ชัวร์ สื่อสารดีๆ แค่นี้ก็ถือเป็นบริการที่ดี และประสบความสำเร็จได้ไม่ยาก ผมเป็นสจ๊วตมา 9 ปี ไม่เคยเรียก ผดส ท่านซักคำ นักการเมืองมาก็ไม่เคยเรียกท่าน ไม่เชื่อไป การบินไทยขอดูจดหมายชมผมได้ 9 ปีที่ผ่านมานี่ มหาศาล และดูได้เลยว่าคนที่เขียนชม เป็นใครบ้าง จำนวนไม่น้อยที่เป็นบุคคลสำคัญ ผมเจอ อ. สันติ แม่ช้อยนางรำ ผมเรียก คุณอา นะครับ ได้ จม.ชม มา 2 แผ่นเต็มๆจากไฟล์ท 319....

ไม่ต้องขอโทษหรอกครับ ผมผิดเองที่เลือกมาที่นี่ ที่ๆผมเคยคิดว่าเป็นบ้านอีกหลังหนึ่ง

ขอบคุณ รพ สมิติเวช ศรีนครินทร์ สำหรับประสบการณ์แย่ๆตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่