เราชื่อแพรวคะ แฟนชื่อแฟรงค์ คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เราคบกับกันตอนม.ต้นคะเพราะเราเรียนห้องเดียวกัน แฟรงค์เขาเป็นเด็กเรียนเก่ง เงียบๆ อัธยาศัยดีกับทุกคน น่ารัก ตอนนั้นหล่อด้วยแหระจนมีแต่ผู้หญิงเข้าหา แต่ด้วยที่เขาไม่เคยมีแฟนและไม่ค่อยสุงสิงกับผู้หญิงเขาจะอยู่แต่กับเพื่อนผู้ชายมากกว่า มีผู้หญิงตามจีบเขามากมายแต่เขาไม่เคยสนเลย เราเองก็แอบชอบเขาละมั้งเพราะเขาชอบคนเรียนเก่งและขยัน ณ ตอนนั้นไม่สนหน้าตานะว่าจะหล่อไม่หล่อ เพราะเราเองก็ไม่สวยไม่น่ารักแถมดำด้วย แฟรงค์เองก็ชอบแย่เราว่าดำเหมือนกาเลย ครั้งแรกที่แฟรงค์แซวเราเองก็ไม่ชอบหรอกแต่ก็ไม่ใส่ใจ ก็คิดแค่ว่าคงเพราะอยากหยอกมั้ง? มีวิชาหนึ่งเกี่ยวกับงานฝีมือ เขาทำไม่ค่อยเป็นเลยมาขอให้เราช่วยทั้งที่มีเพื่อนผู้หญิงคนอื่นอาสาจะช่วย เราเองก็ไม่คิดอะไร ณ ตอนนั้น ช่วยๆไปงั้นแหระ ต่อมาทุกครั้งที่มีงานอะไรที่เขาทำไม่ได้เขาจะเข้ามาถามเราตอลอด จนเพื่อนในห้องแซวว่าแฟรงค์ชอบแพรวแน่เลย เราก็แอบเขินนะแต่ก็ได้แต่คิดว่าเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะเพื่อนผู้หญิงน่ารักๆในห้องเยอะแยะเขาจะมาชอบคนขี้เหล่แบบเราได้ไง และเขาก็ทำแบบนี้ตลอดๆ เราจะปรึกษาเรื่องเรียนกันตลอดทั้งในห้องเรียนบ้าง ทางโทรศัพท์บ้าง จนถึงช่วงปิดเทอมเราเรียนพิเศษเราจึงตัดสินใจให้เพื่อนถามให้ว่าแฟรงค์รู้สึกยังไงกับเรา แค่เพื่อนหรือมากกว่าเพื่อน แฟรงค์ก็ตอบว่ามากกว่ากว่าเพื่อน เราเองก็เขินหนักมาก><
ต่อมาเรากับแฟรงค์ก็เริ่มคบกัน หลายคนก็บอกว่าเหมาะสมกันเพราะเรากับแฟรงค์เรียนเก่งเหมือนกัน หลายคนก็บอกว่าไม่เหมาะสมกันเพราะแฟรงค์หล่อส่วนเราขี้เหล่ แต่แฟรงค์ก็ได้แต่บอกว่าอย่าไปแคร์แฟรงค์รักแพรวที่นิสัยไม่ใช่หน้าตา เพื่อนผู้หญิงหลายคนที่ชอบแฟรงค์ก็นินทาใส่ร้ายเราสารพัดเพื่อให้เราเลิกกับแฟรงค์ เราเองไม่เคยใส่ใจได้แต่คิดว่าอะไรจะเกิดก็เกิดขอให้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ พอขึ้นมอปลายเรากับแฟรงค์ได้อยู่คนละห้องแฟรงค์เขาได้ไปอยู่ห้องเด็กหัวกะทิ ส่วนเราอยู่ห้องปานกลางถัดมา1ห้อง แต่เราก็ไปมาหากันตลอดที่ว่างหรือเจอกันบ้าง ตลอดเวลาที่คบกันมาเราเองก็ระแวงนะว่าเขาจะมีคนอื่นแต่เขาก็ไม่ได้มีใครก็โชคดีไปเพราะเขาติดเพื่อนมากกว่า แต่เวลาเลิกเรียนหรือช่วงเรียนพิเศษเรากับแฟรงค์ก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนตัวติดกันเลยละ เราช่วยแฟรงค์ทำการบ้านตลอดช่วยเหลืออะไรมากมาย โดนที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนเลย เราคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้แฟรงค์เป็นแฟน
>>>>>>>วันเวลาผ่านไป<<<<<<<
เรากำลังจะขึ้นมหาลัย แฟรงค์เราได้ทุนเรียนจากมหาลัยในกรุงเทพ เราเลยถามว่าอยากให้แพรวไปเรียนด้วยมั้ย??? ...... คำตอบที่ได้คือไม่จะมาเรียนด้วยกันทำไมเดี๋ยวก็เรียนไม่จบหรอก....... เราเสียใจมากที่ได้ยินคำนี้ ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากแฟรงค์เลย แต่เราก็ได้แต่คิดว่าแฟรงค์อาจจะมีเหตุผลของเขาคงจะกลัวที่บ้านรู้มั้ง เพราะปกติเวลาพวกเป็นกันจะพักด้วยกันไรงี้อาจจะดูไม่ดี ^^ เราคิดแง่ดีทุกอย่าง ณ ตอนนั้นชีวิตเราไม่เคยมองอะไรร้ายๆเลย ประมานว่าโลกสวยมากๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ เราได้เรียนที่มหาลัยใกล้บ้าน
>>>>ณ ช่วงชีวิตมหาลัย<<<<<
แฟรงค์มีกิจกรรมมากมายของช่วงรับน้องปี1 เราเองก็เช่นกัน เวลาคุยกันน้อยลงมาก แฟรงค์มีการซ้อมแสตนเชียร์ทุกวันเลิกตี2-3บางวันตี5บ้าง แทบไม่ได้คุยกันเลย เวลาเราโทรหาก็บอกว่าไม่ว่างแค่นี้ก่อนซ้อมอยู่เดี๋ยวโทรกลับเราเองก็รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกวัน ช่วงปีหนึ่งเราเองก็มีคนเข้ามาจีบเยอะนะแต่เราก็ปฏิเสธหมดเลยบอกเขาไปว่าเรามีแฟนแล้ว (รักแฟนมากจริงๆเพราะเป็นแฟนคนแรกด้วยละมั้ง)
พอมาวันหนึ่งเราเองก็สังเกตุพฤติกรรมของแฟรงค์เรื่อยๆ ปกติเรารหัสเฟสแฟรงค์เพราะเราเป็นคนสมัครให้แล้วอยู่ดีๆเราไม่สามารถเข้าเฟสได้ แล้วเราจึงถามแฟรงค์ว่าเปลี่ยนรหัสทำไม แฟรงค์ตอบว่าเรื่องส่วนตัวจะเข้ามายุ่งทำไม แต่เราก็ไม่หยุดพยายามนะเรามีอีเมลซึ่งมันเชื่อมกับเฟสเราสามารถดึงเข้าระบบเฟสได้ แฟรงค์ก็ด่าว่าจะทำทำไม!! ซึ่งเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แล้วเขาก็ให้เพื่อนเขาแก้เฟสให้เปลียนรหัสทุกอย่างเป็นรหัสเมลด้วย
แล้วมาวันหนึ่ง ณ วันที่7 สิงหาคม เราไปร้องเพลงฉลองงานเสร็จกับเพื่อนๆ แล้วเราโทรหาแฟรงค์แต่รอสาย ซึ่งตลอดเวลาที่เราโทรหาแฟรงค์จะรอสายตลอด ตั้งแต่เดือนมิถุนายนจนถึงสิงหาคม ตลอดมา (เราเองก็ถามว่าคุยกับใครคุยนานจังคุยตลอดเลย เขาก็บอกว่าคุยกับรุ่นพี่รหัส มันเป็นระเบียบของคณะที่ต้องทำทุกคนคุยทุกวันให้สายรหัสให้เข้าสายด้วย เราเองก็เข้าใจ ) พอถึงวันนี้แฟรงค์โทรมาแล้วก็ตัดสายไป เราเลยรีบโทรกลับเพราะห่วงว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า พอโทรกลับเรากลับต้องรอสายแล้วเขาก็ตัดสายเราทิ้งเราก็เลยนั่งรอประมาน2ชั่วโมงได้มั้ง แฟรงค์ก็โทรมาเราเลยถามว่าคุยกับใครหรอนานจังคุยตลอดเลย แฟรงค์ได้แต่บอกว่าคุยกับรุ่นพี่ เราเลยถามว่าจริงหรอ แล้วเราเลยตัดสินใจถามแฟรงค์
"แฟรงค์มีคนอื่นรึป่าวทำไมแฟรงค์เปลี่ยนไปเยอะจัง ? " แฟรงค์ก็ได้แต่เงียบๆๆๆๆๆๆ เราเองก็คั้นถามแล้วถามอีกจนเขายอมบอกว่า "อืมใช่ " เขาเป็นคนที่คุยไปพึ่งวางนี้หรือเปล่า "อืมใช่" คุยกันนานยัง? "ตั้งแต่เปิดเทอมอะ" แล้วทำไมถึงไม่บอกแพรวหล่ะ? "ไม่อะไม่อยากให้แพรวเสียใจ" แฟรงค์จะเลือกใครระหว่างแพรวกับพี่เขา? "ไม่เลือกได้มั้ยขอเลือกทั้ง2คน" ด้วยความที่เราไม่ละความพยายามเราค้นหาเพื่อนในเฟสแฟรงค์ทุกคน ว่าใครเป็นคนที่เขาคุยด้วย จนเราเข้าไปเจอแชทหนึ่งที่พึ่งทักมาหาแฟรงค์ ด้วยข้อความที่บอกว่า "ฝันดีนะคนขี้เซา จะโทรปลุกนะพรุ่งนี้ คิดถึงนะคะ" (น้ำตาเราไหลพรากไม่หยุดเลย) เราบอกเพื่อนขอตัวกลับทั้งที่ฝนตกหนักมากมีฟ้าร้องด้วยทั้งๆที่เราเองกลัวมาก ช็อคยิ่งกว่านั้นพอใกล้จะถึงหอเราฟ้าผ่าเข้าหม้อแปลงต่อหน้าเราแต่โชคดีมากที่เราไม่เป็นอะไร เรากลับไปถึงห้องโทรหาเพื่อนทุกคนที่มีได้แต่ร้องไห้ เพื่อนทุกคนก็บอกแค่ว่าใจเย็นๆนะ ค่อยๆคุยกัน ไม่ไหวก็ปล่อยมันไป พอถึงห้องเรามีเมทอยู่2คน พอเพื่อนที่เป็นเมทเดินเข้ามากอดเราเราก็ยิ่งร้องไห้เราไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ร้องไห้หนักมากจริงเราพึ่งเข้าใจว่าการอกหักมันเจ็บมากขนาดนี้นี่เอง เราเศร้าอยู่ประมาน 4วัน กินอะไรก็ไม่ได้เลย จนน้ำหนักลง10 กิโล จากที่ผอมๆอยู่แล้วกลายเป็นซากศพเดินเลยก็ว่าได้ จนวันที่5 เราเริ่มลุกขึ้นมาสู้เราคิดแค่ว่า เราจะเสียใจไปทำไมเราต้องชนะสิ ณ ตอนนั้น เราก็กินๆๆ เพื่อมีแรง เราได้เข้าไปในเฟสผู้หญิงคนนั้น แล้วโพสหน้าเฟสมันเลยว่า "พี่แย่งแฟนหนูทำไม"
นางทักแชทมาแล้วมาพูดว่าไม่ได้แย่งนะ ก็แฟรงค์เขาบอกว่าไม่รักและไม่คิดถึงเธอแล้ว (น้ำตายิ่งไหล)
พี่ไม่รู้หรือไงว่าแพรวกับแฟรงค์ยังคบกันอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนยังกล้ามาคุยเนอะ?
อ้าวน้องคะก็เขาบอกว่าไม่คิดถึงไม่รักแฟนเขาแล้วพี่ก็คุยตามมารยาทเพื่อนพี่ชอบแฟรงค์แต่ให้พี่คุยให้แต่แฟรงค์กลับชอบพี่เองไงทำไงได้ละคะ
......เราหมดแรงเราไม่รู้จะสรรหาอะไรมาว่าเขาซึ่งมันก็ถูกของเขา...........
น้องคะถ้าพี่ทำให้น้องกับแฟรงค์ทะเลาะพี่ขอโทษนะเดี๋ยวพี่เคลียร์กับแฟรงค์เองพรุ่งนี้ พี่ไม่เอาของน้องหรอก เอาคืนไปเถอะ ไม่เห็นหล่อเลย ฯลฯ
.....เราได้แต่คะ...... (เราอ่อนแอมากจริงๆ ไม่เคยเถียงใครไม่เคยสู้ใครแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆ ไม่เคยมีใครมาด่าแบบนี้เลยตั้งแต่เกิดมา)
เราได้คุยกับแฟรงค์ บอกแฟรงค์ว่าเราคุยกับพี่เขา แฟรงค์ด่าเราใหญ่ เราก็ได้แต่ร้องไห้อ้อนวอนให้เขาเลิกกับพี่คนนั้น (เราโง่มากเหอะรักมากจนโงหัวไม่ขึ้น) สุดท้ายพี่คนนั้นมันก็เลิกกับแฟรงค์ เราเองก็โทรไปหาอีพี่คนนั้น ก็คุยก็ถามมากมาย เรากับเขาคุยกันดีมากๆ จนเราก็สบายใจนะ และยินดีถ้าแฟรงค์จะคบกับพี่เขา จนมาวันหนึ่งเราได้เป็นเพื่อนในเฟสกับพี่คนนั้น ซึ่งชื่อว่า กระแต เราได้เห็นเพื่อนพี่คนนั้นมาโพสว่า "ตอนแรกกูสงสารเด็กนี้อยู่หรอกนะ แต่ตอนนี้กูสมเพส" เราเองก็สงสัยแต่เราก็คิดแหระว่ามันด่าเรา เราเลยคอมเม้นมันเลยว่า "พวกพราด่าหนูทำไม" (ด้วยความเด็กใสซื่อมาก) อีพี่กระแตมาตอบ "อ้าวพี่ไม่ได้ด่าน้องนะพี่ด่าเด็กแถวนี้" ใครมันจะไปเชื่อละคะ คราวนี้จบไม่สวยเลย นางให้เพื่อนนางโทรมาด่าเราสารพัด เราไม่มีเพื่อนที่แรงๆทีจะไปด่าคืน เราอยู่ตัวคนเดียวให้เขาด่าเราสู้ด้วยตัวเราคนเดียว จนสุดท้ายพวกมันก็หายไป ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ พอเราสอบเสร็จเราลงไปหาแฟรงค์ที่กรุงเทพ เราพยายามโทรหาให้แฟงรค์มารับ แต่แฟรงค์บอกจะมาทำไมไม่มีที่ให้อยู่หรอกนะเพราะแฟรงค์อยู่หอใน เราเองติดต่อไปยังเพื่อนโรงเรียนเดิมเราที่เรียนกับแฟรงค์ขอไปพักอยู่ด้วย ณ ตอนนั้นเราขอเจอเป็นครั้งสุดท้าย เราขอให้แฟรงค์มาหาครั้งสุดท้าย แฟรงค์ยอมมา
เพื่อนก็ปล่อยให้เรากับแฟรงค์เคลียร์กัน เราเองก็ได้แต่ร้องไห้ และกอดแฟรงค์ แฟรงค์แน่นิ่งเย็นชากับเรามาก เราก็ได้อวยพรให้แฟรงค์มีความสุขแต่ขอให้เราทำใจได้แล้วเราจะหายไปจากแฟรงค์เอง
>>>>>ตลอดเวลาผ่านไป<<<<< เราโทรหาแฟรงค์ตลอด บางวันแฟรงค์ก็รับสายบ้างวันวันก็ไม่รับสายเลย เราเลยเริ่มตัดใจยังไงก็ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราเริ่มไม่โทรหาแฟรงค์ โทรบ้าง4วันครั้ง จนไม่โทรอีกเลย และเราก็ลบเบอร์แฟรงค์ออก
เราเล่นเฟสแล้วเจอคนมากมายเข้ามาจีบ มีพี่คนหนึ่งแกเรียนวิศวะ แกบอกว่าจะขอรักษาใจเราเอง เราคุยกับพี่แกได้ประมาน1อาทิตย์ เรารู้สึกว่ามันไม่พร้อมที่จะรักใครเลยจริงๆตอนนี้เราเลยโกหกพี่แกว่าแฟนเก่ามาขอคืนดีทั้งๆไม่จริงเลย แล้วพี่แกก็หายไป เรามีรุ่นน้องม.6 โรงเรียนดังในเมืองมาจีบของเป็นแฟน แต่น้องเขาก็มีแฟนอยู่แล้วเราเลยบอกว่าอย่าทำแบบนี้เลยแฟนน้องจะเสียใจนะ แล้วเราก็ไม่ติดต่อกับเขาอีกเลย น้องเขาตามตื้อมาก จนเขาเหนื่อยแล้วก็หายไป และคนที่ท้ายเป็นเพื่อนของเพื่อนที่มหาลัยเขาชื่อเบส เขาคอยให้กำลังใจเราตลอดให้คำแนะนำให้คำปรึกษาตลอด โทรหาถามไถ่ตลอดจนเรารู้สึกดีขึ้น ไม่ได้บอกว่าจะจีบเราเลยคิดไปว่าเป็นเพื่อนก็ดีนะ แล้วก็คุยมาตลอด
>>>>>ณ วันที่ 11 ธันว่าคม<<<<<< มีเบอร์แปลกหนึ่ง โทรมาช่วงเที่ยงคืน โทรมาแปปเดียวแล้วก็ตัดสาย เราเลยโทรกลับแล้วถามว่า ใครคะ ...... เงียบ....... เราเลยบอกว่าถ้าไม่พูดเราวางสายนะ .............. แล้วก็มีเสียง"เธอเค้าเอง ทำไรอยู่หรอสบายดีรึเปล่า" เราเองก็ได้แต่ถามว่าใครหรอเราจำเบอร์ไม่ได้อะ "แฟรงค์ไง" (เราอึ้งเพราะเราจำเบอร์ไม่ได้จริงๆแต่ก็แค่คุ้นๆ) เราเลยถามว่า"เราสบายดี มีไรรึเปล่าหายไปนานเลยนะ สบายดีหรอ โทรมามีปัญหาอะไรรึเปล่า ถ้าเราโทรไปรบกวนเราขอโทษนะเราจะไม่โทรไปแล้วนะ" แฟรงค์ตอบ "ไม่ค่อยสบายเลยคิดถึงแพรวจึงโทรมาหา" เรา"พึ่งคิดถึงหรอ เห็นค่าเราเวลาเธอเหงอหรอ" แฟรงค์ตอบ"เปล่าคิดถึงจริงๆอยู่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง" เรา"อืม ก็ดีนะ"
ในใจเต้นตุ๊บๆ แล้วอยู่ดีก็มีความหวังบ้าบอขึ้นมา เพราะลึกๆยังรักแฟรงค์อยู่) >>>>> เบสโทรมา<<<<< เราเลยบอกแฟรงค์ว่าแค่นี้นะเราง่วงแล้ว "แฟรงค์บอกว่าฝันดีนะ พรุ่งนี้จะโทรหาใหม่นะ" เราได้แต่ "อือ"
-----------เราไม่รู้จะทำไงใจหนึ่งก็ยังรักใจหนึ่งก็เจ็บมากเหมือนในเพลงอะ------------
แฟรงค์โทรมาคุยกับเราทุกวันแต่ไม่มีคำว่าขอโทษ ไม่มีคำว่าขอคืนดีนะ
เราเองก็เลยถามว่า"ต้องการอะไรที่โทรมา คลายเหงาหรือจะมาคืนดี"
แฟรงค์ตอบ "ถ้าขอคืนดีจะได้มั้ย" เราเงียบ....
เบสโทรมาแล้วถามว่าคุยกับใครอยู่หรอเราเลยตอบว่าคุยกับแฟนเก่า เบสเลยพูดว่า "อ้าวแฟนเก่ามาก็ไม่บอก ว๊าอกหักเลยสิเรา" แล้วเบสก็วางสายไปโดยไม่ร่ำลาไรเลยแล้วก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย
>>>>>สุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมกลับมาคบกับแฟรงค์อีกครั้ง (ไม่รู้เพราะรักมากหรือแค่ผูกพันธ์)<<<<<<<<<<<<
#เหตุการณ์แรกที่แฟรงค์นอกใจเรา
มีแฟนที่คบกันมา9ปีแล้ว แต่เขาเคยนอกใจ2ครั้ง ควรพอหรือไปต่อดีไม่เข้าใจตัวเอง
>>>>>>>วันเวลาผ่านไป<<<<<<<
เรากำลังจะขึ้นมหาลัย แฟรงค์เราได้ทุนเรียนจากมหาลัยในกรุงเทพ เราเลยถามว่าอยากให้แพรวไปเรียนด้วยมั้ย??? ...... คำตอบที่ได้คือไม่จะมาเรียนด้วยกันทำไมเดี๋ยวก็เรียนไม่จบหรอก....... เราเสียใจมากที่ได้ยินคำนี้ ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากแฟรงค์เลย แต่เราก็ได้แต่คิดว่าแฟรงค์อาจจะมีเหตุผลของเขาคงจะกลัวที่บ้านรู้มั้ง เพราะปกติเวลาพวกเป็นกันจะพักด้วยกันไรงี้อาจจะดูไม่ดี ^^ เราคิดแง่ดีทุกอย่าง ณ ตอนนั้นชีวิตเราไม่เคยมองอะไรร้ายๆเลย ประมานว่าโลกสวยมากๆๆๆๆๆๆๆ จริงๆ เราได้เรียนที่มหาลัยใกล้บ้าน
>>>>ณ ช่วงชีวิตมหาลัย<<<<<
แฟรงค์มีกิจกรรมมากมายของช่วงรับน้องปี1 เราเองก็เช่นกัน เวลาคุยกันน้อยลงมาก แฟรงค์มีการซ้อมแสตนเชียร์ทุกวันเลิกตี2-3บางวันตี5บ้าง แทบไม่ได้คุยกันเลย เวลาเราโทรหาก็บอกว่าไม่ว่างแค่นี้ก่อนซ้อมอยู่เดี๋ยวโทรกลับเราเองก็รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกวัน ช่วงปีหนึ่งเราเองก็มีคนเข้ามาจีบเยอะนะแต่เราก็ปฏิเสธหมดเลยบอกเขาไปว่าเรามีแฟนแล้ว (รักแฟนมากจริงๆเพราะเป็นแฟนคนแรกด้วยละมั้ง)
พอมาวันหนึ่งเราเองก็สังเกตุพฤติกรรมของแฟรงค์เรื่อยๆ ปกติเรารหัสเฟสแฟรงค์เพราะเราเป็นคนสมัครให้แล้วอยู่ดีๆเราไม่สามารถเข้าเฟสได้ แล้วเราจึงถามแฟรงค์ว่าเปลี่ยนรหัสทำไม แฟรงค์ตอบว่าเรื่องส่วนตัวจะเข้ามายุ่งทำไม แต่เราก็ไม่หยุดพยายามนะเรามีอีเมลซึ่งมันเชื่อมกับเฟสเราสามารถดึงเข้าระบบเฟสได้ แฟรงค์ก็ด่าว่าจะทำทำไม!! ซึ่งเขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลย แล้วเขาก็ให้เพื่อนเขาแก้เฟสให้เปลียนรหัสทุกอย่างเป็นรหัสเมลด้วย
แล้วมาวันหนึ่ง ณ วันที่7 สิงหาคม เราไปร้องเพลงฉลองงานเสร็จกับเพื่อนๆ แล้วเราโทรหาแฟรงค์แต่รอสาย ซึ่งตลอดเวลาที่เราโทรหาแฟรงค์จะรอสายตลอด ตั้งแต่เดือนมิถุนายนจนถึงสิงหาคม ตลอดมา (เราเองก็ถามว่าคุยกับใครคุยนานจังคุยตลอดเลย เขาก็บอกว่าคุยกับรุ่นพี่รหัส มันเป็นระเบียบของคณะที่ต้องทำทุกคนคุยทุกวันให้สายรหัสให้เข้าสายด้วย เราเองก็เข้าใจ ) พอถึงวันนี้แฟรงค์โทรมาแล้วก็ตัดสายไป เราเลยรีบโทรกลับเพราะห่วงว่าจะเป็นอะไรรึเปล่า พอโทรกลับเรากลับต้องรอสายแล้วเขาก็ตัดสายเราทิ้งเราก็เลยนั่งรอประมาน2ชั่วโมงได้มั้ง แฟรงค์ก็โทรมาเราเลยถามว่าคุยกับใครหรอนานจังคุยตลอดเลย แฟรงค์ได้แต่บอกว่าคุยกับรุ่นพี่ เราเลยถามว่าจริงหรอ แล้วเราเลยตัดสินใจถามแฟรงค์
"แฟรงค์มีคนอื่นรึป่าวทำไมแฟรงค์เปลี่ยนไปเยอะจัง ? " แฟรงค์ก็ได้แต่เงียบๆๆๆๆๆๆ เราเองก็คั้นถามแล้วถามอีกจนเขายอมบอกว่า "อืมใช่ " เขาเป็นคนที่คุยไปพึ่งวางนี้หรือเปล่า "อืมใช่" คุยกันนานยัง? "ตั้งแต่เปิดเทอมอะ" แล้วทำไมถึงไม่บอกแพรวหล่ะ? "ไม่อะไม่อยากให้แพรวเสียใจ" แฟรงค์จะเลือกใครระหว่างแพรวกับพี่เขา? "ไม่เลือกได้มั้ยขอเลือกทั้ง2คน" ด้วยความที่เราไม่ละความพยายามเราค้นหาเพื่อนในเฟสแฟรงค์ทุกคน ว่าใครเป็นคนที่เขาคุยด้วย จนเราเข้าไปเจอแชทหนึ่งที่พึ่งทักมาหาแฟรงค์ ด้วยข้อความที่บอกว่า "ฝันดีนะคนขี้เซา จะโทรปลุกนะพรุ่งนี้ คิดถึงนะคะ" (น้ำตาเราไหลพรากไม่หยุดเลย) เราบอกเพื่อนขอตัวกลับทั้งที่ฝนตกหนักมากมีฟ้าร้องด้วยทั้งๆที่เราเองกลัวมาก ช็อคยิ่งกว่านั้นพอใกล้จะถึงหอเราฟ้าผ่าเข้าหม้อแปลงต่อหน้าเราแต่โชคดีมากที่เราไม่เป็นอะไร เรากลับไปถึงห้องโทรหาเพื่อนทุกคนที่มีได้แต่ร้องไห้ เพื่อนทุกคนก็บอกแค่ว่าใจเย็นๆนะ ค่อยๆคุยกัน ไม่ไหวก็ปล่อยมันไป พอถึงห้องเรามีเมทอยู่2คน พอเพื่อนที่เป็นเมทเดินเข้ามากอดเราเราก็ยิ่งร้องไห้เราไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ร้องไห้หนักมากจริงเราพึ่งเข้าใจว่าการอกหักมันเจ็บมากขนาดนี้นี่เอง เราเศร้าอยู่ประมาน 4วัน กินอะไรก็ไม่ได้เลย จนน้ำหนักลง10 กิโล จากที่ผอมๆอยู่แล้วกลายเป็นซากศพเดินเลยก็ว่าได้ จนวันที่5 เราเริ่มลุกขึ้นมาสู้เราคิดแค่ว่า เราจะเสียใจไปทำไมเราต้องชนะสิ ณ ตอนนั้น เราก็กินๆๆ เพื่อมีแรง เราได้เข้าไปในเฟสผู้หญิงคนนั้น แล้วโพสหน้าเฟสมันเลยว่า "พี่แย่งแฟนหนูทำไม"
นางทักแชทมาแล้วมาพูดว่าไม่ได้แย่งนะ ก็แฟรงค์เขาบอกว่าไม่รักและไม่คิดถึงเธอแล้ว (น้ำตายิ่งไหล)
พี่ไม่รู้หรือไงว่าแพรวกับแฟรงค์ยังคบกันอยู่ ทั้งๆที่รู้ว่าเขามีแฟนยังกล้ามาคุยเนอะ?
อ้าวน้องคะก็เขาบอกว่าไม่คิดถึงไม่รักแฟนเขาแล้วพี่ก็คุยตามมารยาทเพื่อนพี่ชอบแฟรงค์แต่ให้พี่คุยให้แต่แฟรงค์กลับชอบพี่เองไงทำไงได้ละคะ
......เราหมดแรงเราไม่รู้จะสรรหาอะไรมาว่าเขาซึ่งมันก็ถูกของเขา...........
น้องคะถ้าพี่ทำให้น้องกับแฟรงค์ทะเลาะพี่ขอโทษนะเดี๋ยวพี่เคลียร์กับแฟรงค์เองพรุ่งนี้ พี่ไม่เอาของน้องหรอก เอาคืนไปเถอะ ไม่เห็นหล่อเลย ฯลฯ
.....เราได้แต่คะ...... (เราอ่อนแอมากจริงๆ ไม่เคยเถียงใครไม่เคยสู้ใครแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆ ไม่เคยมีใครมาด่าแบบนี้เลยตั้งแต่เกิดมา)
เราได้คุยกับแฟรงค์ บอกแฟรงค์ว่าเราคุยกับพี่เขา แฟรงค์ด่าเราใหญ่ เราก็ได้แต่ร้องไห้อ้อนวอนให้เขาเลิกกับพี่คนนั้น (เราโง่มากเหอะรักมากจนโงหัวไม่ขึ้น) สุดท้ายพี่คนนั้นมันก็เลิกกับแฟรงค์ เราเองก็โทรไปหาอีพี่คนนั้น ก็คุยก็ถามมากมาย เรากับเขาคุยกันดีมากๆ จนเราก็สบายใจนะ และยินดีถ้าแฟรงค์จะคบกับพี่เขา จนมาวันหนึ่งเราได้เป็นเพื่อนในเฟสกับพี่คนนั้น ซึ่งชื่อว่า กระแต เราได้เห็นเพื่อนพี่คนนั้นมาโพสว่า "ตอนแรกกูสงสารเด็กนี้อยู่หรอกนะ แต่ตอนนี้กูสมเพส" เราเองก็สงสัยแต่เราก็คิดแหระว่ามันด่าเรา เราเลยคอมเม้นมันเลยว่า "พวกพราด่าหนูทำไม" (ด้วยความเด็กใสซื่อมาก) อีพี่กระแตมาตอบ "อ้าวพี่ไม่ได้ด่าน้องนะพี่ด่าเด็กแถวนี้" ใครมันจะไปเชื่อละคะ คราวนี้จบไม่สวยเลย นางให้เพื่อนนางโทรมาด่าเราสารพัด เราไม่มีเพื่อนที่แรงๆทีจะไปด่าคืน เราอยู่ตัวคนเดียวให้เขาด่าเราสู้ด้วยตัวเราคนเดียว จนสุดท้ายพวกมันก็หายไป ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ พอเราสอบเสร็จเราลงไปหาแฟรงค์ที่กรุงเทพ เราพยายามโทรหาให้แฟงรค์มารับ แต่แฟรงค์บอกจะมาทำไมไม่มีที่ให้อยู่หรอกนะเพราะแฟรงค์อยู่หอใน เราเองติดต่อไปยังเพื่อนโรงเรียนเดิมเราที่เรียนกับแฟรงค์ขอไปพักอยู่ด้วย ณ ตอนนั้นเราขอเจอเป็นครั้งสุดท้าย เราขอให้แฟรงค์มาหาครั้งสุดท้าย แฟรงค์ยอมมา
เพื่อนก็ปล่อยให้เรากับแฟรงค์เคลียร์กัน เราเองก็ได้แต่ร้องไห้ และกอดแฟรงค์ แฟรงค์แน่นิ่งเย็นชากับเรามาก เราก็ได้อวยพรให้แฟรงค์มีความสุขแต่ขอให้เราทำใจได้แล้วเราจะหายไปจากแฟรงค์เอง
>>>>>ตลอดเวลาผ่านไป<<<<< เราโทรหาแฟรงค์ตลอด บางวันแฟรงค์ก็รับสายบ้างวันวันก็ไม่รับสายเลย เราเลยเริ่มตัดใจยังไงก็ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม เราเริ่มไม่โทรหาแฟรงค์ โทรบ้าง4วันครั้ง จนไม่โทรอีกเลย และเราก็ลบเบอร์แฟรงค์ออก
เราเล่นเฟสแล้วเจอคนมากมายเข้ามาจีบ มีพี่คนหนึ่งแกเรียนวิศวะ แกบอกว่าจะขอรักษาใจเราเอง เราคุยกับพี่แกได้ประมาน1อาทิตย์ เรารู้สึกว่ามันไม่พร้อมที่จะรักใครเลยจริงๆตอนนี้เราเลยโกหกพี่แกว่าแฟนเก่ามาขอคืนดีทั้งๆไม่จริงเลย แล้วพี่แกก็หายไป เรามีรุ่นน้องม.6 โรงเรียนดังในเมืองมาจีบของเป็นแฟน แต่น้องเขาก็มีแฟนอยู่แล้วเราเลยบอกว่าอย่าทำแบบนี้เลยแฟนน้องจะเสียใจนะ แล้วเราก็ไม่ติดต่อกับเขาอีกเลย น้องเขาตามตื้อมาก จนเขาเหนื่อยแล้วก็หายไป และคนที่ท้ายเป็นเพื่อนของเพื่อนที่มหาลัยเขาชื่อเบส เขาคอยให้กำลังใจเราตลอดให้คำแนะนำให้คำปรึกษาตลอด โทรหาถามไถ่ตลอดจนเรารู้สึกดีขึ้น ไม่ได้บอกว่าจะจีบเราเลยคิดไปว่าเป็นเพื่อนก็ดีนะ แล้วก็คุยมาตลอด
>>>>>ณ วันที่ 11 ธันว่าคม<<<<<< มีเบอร์แปลกหนึ่ง โทรมาช่วงเที่ยงคืน โทรมาแปปเดียวแล้วก็ตัดสาย เราเลยโทรกลับแล้วถามว่า ใครคะ ...... เงียบ....... เราเลยบอกว่าถ้าไม่พูดเราวางสายนะ .............. แล้วก็มีเสียง"เธอเค้าเอง ทำไรอยู่หรอสบายดีรึเปล่า" เราเองก็ได้แต่ถามว่าใครหรอเราจำเบอร์ไม่ได้อะ "แฟรงค์ไง" (เราอึ้งเพราะเราจำเบอร์ไม่ได้จริงๆแต่ก็แค่คุ้นๆ) เราเลยถามว่า"เราสบายดี มีไรรึเปล่าหายไปนานเลยนะ สบายดีหรอ โทรมามีปัญหาอะไรรึเปล่า ถ้าเราโทรไปรบกวนเราขอโทษนะเราจะไม่โทรไปแล้วนะ" แฟรงค์ตอบ "ไม่ค่อยสบายเลยคิดถึงแพรวจึงโทรมาหา" เรา"พึ่งคิดถึงหรอ เห็นค่าเราเวลาเธอเหงอหรอ" แฟรงค์ตอบ"เปล่าคิดถึงจริงๆอยู่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง" เรา"อืม ก็ดีนะ"ในใจเต้นตุ๊บๆ แล้วอยู่ดีก็มีความหวังบ้าบอขึ้นมา เพราะลึกๆยังรักแฟรงค์อยู่) >>>>> เบสโทรมา<<<<< เราเลยบอกแฟรงค์ว่าแค่นี้นะเราง่วงแล้ว "แฟรงค์บอกว่าฝันดีนะ พรุ่งนี้จะโทรหาใหม่นะ" เราได้แต่ "อือ"
-----------เราไม่รู้จะทำไงใจหนึ่งก็ยังรักใจหนึ่งก็เจ็บมากเหมือนในเพลงอะ------------
แฟรงค์โทรมาคุยกับเราทุกวันแต่ไม่มีคำว่าขอโทษ ไม่มีคำว่าขอคืนดีนะ
เราเองก็เลยถามว่า"ต้องการอะไรที่โทรมา คลายเหงาหรือจะมาคืนดี"
แฟรงค์ตอบ "ถ้าขอคืนดีจะได้มั้ย" เราเงียบ....
เบสโทรมาแล้วถามว่าคุยกับใครอยู่หรอเราเลยตอบว่าคุยกับแฟนเก่า เบสเลยพูดว่า "อ้าวแฟนเก่ามาก็ไม่บอก ว๊าอกหักเลยสิเรา" แล้วเบสก็วางสายไปโดยไม่ร่ำลาไรเลยแล้วก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย
>>>>>สุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมกลับมาคบกับแฟรงค์อีกครั้ง (ไม่รู้เพราะรักมากหรือแค่ผูกพันธ์)<<<<<<<<<<<<
#เหตุการณ์แรกที่แฟรงค์นอกใจเรา