ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันมา8ปี เราสนิทกันที่จะขึ้นกูตลอด เพื่อนผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผม
แม้กระทั่งความรู้สึกที่ผมมีต่อเทอ ผมเคยบอกเทอว่าผมรักเทอนะแต่รักมากกว่าเพื่อนสนิท
คำตอบที่เทอบอกกลับมาคือรักผมเหมือนกัน แต่เราไม่ได้คบกัน จนผมกลับมาเรียน
และได้มาเจอเทอ เทอรู้ว่าถ้าเทออ้อนผม ผมจะยอมเทอ ผมดีกับเทอทุกอย่าง
ช่วยเหลือเทอทุกเรื่อง ผมเปนห่วงเทอ ผมไม่อยากเห็นเทอลำบาก
แต่ผมไม่เคยขอเทอคบและไม่เคยบอกเทอเลยว่าผมรักเทอมากแค่ไหน
ผมได้แต่ทำทุกอย่างอยู่แบบนี้ จนช่วงหลังๆเทอกลับเปนห่วงผม คุยกับผมมากขึ้น
และที่ขาดไม่ได้คือ เทอมักจะให้ผมไปหาไปนั่งคุยด้วยและมักจะเถียงกันเปนสีสันเสมอ
ผมไม่กล้าถามเทอเลย ว่าเทอคิดยังไง เพราะผมอยากอยู่ในสถานะเพื่อนแต่รักเทอมากกว่าเพื่อน
ผมไม่ได้อยากเป็นแฟนแต่ผมอยากดูแลห่างๆแบบนี้