เราเคยรู้สึกดีกับผู้หญิงคนหนึ่งไม่รุว่าจะเรียกมันว่ารักได้รึป่าวนะ อยากยุใกล้ๆชอบที่เทอยิ้ม
เปนห่วง คิดถึงอยากทำอะไรร่วมกันหลายๆอย่าง ไม่รุว่าความรู้สึกแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไงนะ เพราะเรามีแฟนเปนผู้ชายมาก่อน
และไม่เคยคิดว่าจะรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงด้วยกัน เทอเปนผู้หญิงคนแรกที่เรารุสึกแบบนี้ด้วยและอาจเปนคนเดียวด้วยมั้งเพราะก็ไม่เห็นจะรุสึกแบบนี้กับผุหญิงคนอื่น เราเปนคนค่อนข้างซื่อสัตย์กับความรุสึกตัวเองนะ เลยตัดสินใจบอกความรุสึกออกกไปลุ้นแทบตาย กลัวคำตอบไม่เปนอย่างที่เราคิด แต่คำตอบที่เทอตอบมาไม่ได้ปฎิเสธแต่ก็ไม่แน่ใจว่าคิดเหมือนกันรึป่าว แต่หลังจากที่บอกความรุสึกไปแล้วเราก็คุยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้นเราชอบช่วงเวลานั้นจิงๆนะ ถึงสถานะไม่รุว่าคึอะไรแต่การกระทำของเรามันมากกว่าเพื่อนไปแล้วล่ะ ถ้าโลกนี้มีแค่เราสองคนก็ดีสิมันก็ได้แค่คิด เราวันหนึ่งก็มีใครบางคนเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างเราจนได้ ความสัมพันธ์เราเริ่มสั่นคลอนลงเรื่อยๆ ตออนนั้นเราคิดแค่ว่าไม่เสียหายอะไรถ้าเราจะให้คนที่ดีกว่าเขามาดูแลเทอ ทั้งที่ตัวเองก็เจ็บไม่ต่างกัน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราจะไม่ปล่อยมือจะรั้งจนนาทีสุดท้าย และความสัมพันธ์เราก็จบลง จนวันนั้นถึงวันนี้เราก็ยังเหมือนเดิมถึงแม้ว่าเขาจะไม่กลับมาและรักคนอื่นไปแล้วก็ตาม