สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ขอให้เป็นกระทู้แลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ

อยากรู้ว่าแต่ละคนมีวิธีการเข้ากับเพื่อนรุ่นเดียวกันได้อย่างไรบ้างคะ ส่วนใหญ่จะสนิทกับคนที่เป็นรุ่นไหนมากกว่า
คือเคยได้ยินมาว่ารุ่นเดียวกันน่าจะสนิทกันง่ายขึ้น คิดอย่างไรกับคำนี้บ้างคะ

ส่วนเนื้อหาด้านล่างนี้คือเรื่องราวของดิฉันเองคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ดิฉันเป็นคนที่ชอบอยู่กับเพื่อน แต่บ่อยๆครั้งรู้สึกเหมือนจะโดนทิ้งตลอด รวมไปถึงการเข้าสังคมกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน
ตั้งแต่เล็กจนโตก็รู้สึกว่าเข้ากับเพื่อนรุ่นเดียวกันไม่ได้ แม่ชอบพูดบ่อยๆเมื่อฉันยังเด็กๆว่า ฉันมีคำพูดคำจาเหมือนผู้ใหญ่มากกว่าเมื่อเรียนจบม.ต้นฉันเรียนต่อ ปวช. ทำให้ฉันได้พบคนที่หลากหลายมากขึ้น ยิ่งเป็นเด็กกิจกรรมยิ่งได้ออกไปเจอสังคมอยู่บ่อยๆ แล้วพอเข้ามหาลัยฉันแทบจะไม่ต้องปรับเปลี่ยนชีวิตอะไรมากเลย คล้ายๆกันแต่เรียนเข้มข้นกว่า สอบเยอะกว่า แต่ฉันรู้สึกว่าฉันมักจะเข้ากับเพื่อนที่จบมาจากสายสามัญไม่ค่อยได้เลย อาจจะเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวของฉันหรือเปล่าที่ชอบจะแสดงความคิดเห็นหรือแนะนำเพื่อนอยู่บ่อยๆ จนเพื่อนรำคาญว่าทำเป็นหยั่งรู้หรือเปล่า แต่จริงๆ ฉันถึงจะมองหน้าแล้วดูหยิ่ง คำพูดที่ฟังแล้วตรงๆ แต่ฉันก็หวังดิกับทุกคนตลอด ตอนนี้ก็ผ่านช่วงเข้ามหาลัยมาจนจะจบแล้ว ก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวประหลาดอยู่ดี เข้าใจว่ามหาลัยต้องอยู่คนเดียวให้เป็น แต่เอกที่ฉันเรียนเป็นเอกเล็กๆ ในชั้นปีมีไม่กี่คนและค่อยข้างสนิทกัน เวลาพูดในห้องเรียนก็ยังรู้สึกตัวเองเหมือนเป็นหลุมอากาศ หรือว่าแซะกันบ้างละ คือพอบางทีก็ทำเหมือนสนิทกัน ฉันไม่เข้าใจเดี๋ยวนี้สังคมเป็นแบบนี้แล้วหรืออย่างไรตรงข้ามกับรุ่นพี่ฉันกลับเข้ากันได้ดี แต่รุ่นนี้ก็มีปัญหาบ้างแต่ก็ไม่เท่ากับเพื่อนรุ่นเดียวกันที่จะรู้สึกว่าเข้ากันไม่ค่อยได้ .. ในบางเรื่องก็แค่อยากจะบอก อยากจะแนะนำจากสิ่งที่เจอมาแค่นั้นเอง แต่กลับโดนมองข้ามจนตอนนี้ก็ไม่อยากออกความเห็นใดๆแล้ว แต่บางคนก็จริงๆนั้นแหละที่ดิฉันทนเห็นพฤติกรรมไม่ค่อยดีเช่นเห็นแก่ตัวจนเกินไป บางทีก็มีเตือนกลับไปแต่เป็นเพราะเราพูดเตือนเขาหรือเปล่า ก็แอบคิดเองเบาๆ