7 ข้อเรียกร้องของฮัจยีสุหลง (เสนอต่อรัฐบาล พลเรือตรีหลวงธำรงค์นาวาสวัสดิ์ ปี 2490)

          1.ขอให้แต่งตั้งบุคคลคนหนึ่งซึ่งมีอำนาจเต็มมาปกครองใน 4 จังหวัด คือ จังหวัดปัตตานี ยะลา นราธิวาส และสตูล ให้มีอำนาจที่จะปลด ระงับ หรือ    โยกย้ายข้าราชการได้ บุคคลผู้นี้จักต้องถือกำเนิดในจังหวัดใดจังหวัดหนึ่งของ 4 จังหวัด และจักต้องได้รับการเลือกตั้งมาจากประชาชนใน 4 จังหวัดนั้น
          2.ข้าราชการใน 4 จังหวัดจักต้องเป็นมุสลิมจำนวน 80 %
          3.ให้ใช้ภาษามลายูและภาษาไทยเป็นภาษาราชการของ 4 จังหวัด
          4.ให้ภาษามลายูเป็นภาษากลางของการสอนในโรงเรียนชั้นประถมศึกษา
          5.ให้ใช้กฎหมายมุสลิมในศาลศาสนา แยกออกไปจากศาลจังหวัด โดยมีผู้พิพากษามุสลิม (KATH) นั่งพิจารณาร่วมด้วย
          6.ภาษีเงินได้และภาษีทั้งปวงที่เก็บจากประชาชนใน 4 จังหวัดจักต้องใช้จ่ายเฉพาะใน 4 จังหวัดเท่านั้น
          7.ให้จัดตั้งคณะกรรมการมุสลิมมีอำนาจเต็มในการดำเนินการเกี่ยวกับคนมุสลิมทุกเรื่อง โดยให้อยู่ในอำนาจสูงสุดของผู้นำตามข้อ 1

ในปัจจุบันถ้ามีการเรียกร้องแบบนี้เกิดขึ้นอีกคิดว่าจะเหมาะสมไหม แล้วชาวศาสนาอื่นคิดว่าจะได้เปรียบเสียเปรียบอย่างไรกับข้อเรียกร้องนี้
อย่างชาวคริสต์ถ้าท่านอยากเสนอข้อเรียกร้องลักษณะนี้จะขออะไรให้เกิดประโยชน์ต่อศาสนิกของท่าน ในกรณีที่อนาคตมีสักจังหวัดในไทยมีชาวคริสต์เป็นคนส่วนใหญ่ ส่วนชาวพุทธคงไม่ต้องพูดถึงเพราะมีสิทธิพิเศษหลายอย่างมากกว่าศาสนาอื่นอยู่แล้วในประเทศนี้