ผมเป็นผู้ชายคนนึ่งที่ธรรมดา...ไม่มีอะไรมีแต่หัวใจดวงเดียวเท่านั้น

ผมได้พบผู้หญิงคนนึงๆ ที่ทำงานเดียวกัน ผมก็คุยกับจีบเธอขอเธอเป็นแฟนเราคุยกันมา 5-6 เดือน

ผมเปิดใจกับเธอปล่อยครั้งว่าผมชอบเธอเพียงใด แล้วก็ขอเธอเป็นแฟน แต่คำตอบที่เธอบอกมานั้นมันเธอยังไม่ตอบ

ใช่เธอพึ่งเลิกกับแฟนเธอมาได้นานพอสมควร แล้วเธอก็ยังคุยกับแฟนเก่าเธออยู่ ซึ่งเรื่องนี้ผมก็เคยถามเธอ เธอก็เปิดใจคุยกับผมว่าคุยกันแต่ไม่ได้คุยกันทุกวัน ผมก็ก็ได้แต่ยิ้มรับมันไว้

ผมไปรับส่งเธอทุกวัน เรากินข้าวเย็น ไปเที่ยวเดียวกันทุกวัน เธอมีอะไรเธอจะเล่าให้ผมฟังทุกเรื่อง ผมสุขใจทุกครั้งที่ได้คุยกับเธอเราโทรคุยเรื่อยเปื่อยคุยกันนานเป็นชั่วโมงๆ วิดิโอคอลก็คุยกันนานจนต่างคนต่างหลับไป ก็มี ตอนเช้าต่างคนก็ต่างจะซื้อของมาให้กินกัน บางวันเธอก็จะให้ผมทำไข่ขยี้มาให้กินบ้างบอกผมทำอร่อย ^^ เธอจะมีใจให้ผมบ้างไหม ผมคิดมาเสมอว่าเธอคือคนที่ใช่สำหรับเธอสามารถทำให้ผมยิ้มและมีความสุขมาก เธอสามารถทำให้ผม ทุกข์และดีใจได้ในเวาลาเดียว แบบนี้เค้าเรียกว่ารักหรือเปล่า

แล้วเธอก็ชอบงอลผมประจำ55+ ถ้าผมไม่ตามใจหรือแกล้งอะไรเธอ
เธอชอบดุผมชอบเถียงผมประจำส่วนใหญ่ผมก็จะปล่อยให้พูดๆไปผมก็จะเงียบๆไม่เถียงเธอเพราะเถียงไม่ทัน 55+

แบบนี้ผมควรทำไงดีครับ