ผมกับเธอเป็นเพื่อนกันน่ะครับ ค่อนข้างสนินด้วย แต่เธอมีแฟนอยู่แล้ว ผมเลยไม่ได้รู่สึกอะไร แต่ตอนนั้นผมกำลังจีบน้องคนหนึ่งอยู่แล้วเธอก็กลับมาชอบผมห่วงผมอย่างนู่นอย่างงี้ ซึงผมเองก็ชอบเธอมาตั้งนานล่ะด้วยสิ เลยตัดสินเลิกจีบน้องคนนั้น แล้วเค้าก็บอกให้ผมรอน้ะเกือบปีอ่ะ เค้าบอกจะเลือกผมน่ะ
    ช่วงเวลานั้นผมก็แทคแคร์ดูแลเธออย่างดีเท่าทีทำได้ในตอนนั้น แล้วเค้าก็เลิกกัน ผมก็ตั้งหน้าตั้งตาจะจีบเธอเต็มที แต่แล้วก็มีผู้ชายอีกคนเค้ามาจีบเธอ
แล้วเธอก็หวั่นไหวกับผู้ชายคนนั้นสุดท้ายเธอก็ไม่ได้เลือกผม เสียใจหนักมาก แต่เธอก็ยังให้ความหวังผมอยู่น่ะ แต่อย่างว่าน้ำตาลใกล้มดผมกับเธอก็แอบคบกันจนได้แต่ก็น่ะ  เจ็บทุกครั้งที่เห็นภาพเธอกับผู้ชายคนนั้น แต่ผมก็ทนเนาะเกือบปีอีกเหมือนกันที่อยู่ในสถานะแบบนั้น คนอื่นผ่านมาผมก็ไม่สนใจเลยน่ะ จนผมไม่อยากอยู่แบบนั้นอีกแล้ว ผมตัดใจจะไป เธอก็มาให้ความหวังผมอีกลั้งผมอีก ผมเลยถามถ้าแฟนเธอจับได้จะทำไงจะเลิกผมไหม เธอก็บอกเธอจะเลิกผมแน่นอน สุดท้ายแฟนเธอก็จับได้ และแฟนเธอก็ด่าผมต่างๆนาๆจนไม่มีศักศรีดิ์ ผมก็ยอมรับผิดน้ะเพราะแอบคยเค้าไม่เถียงอะไร และสุดท้ายเธอก็ไม่ได้เลือกผมอย่างเคย กลับไปคบกับแฟนต่อ แต่ไม่เจ็บเท่าครั้งแนกน้ะเหมือนมีภูมิคุ้มกันหน่อยๆ แต่ก็เสียใจอยู่เหใือนกันเพราะผมรักเธอมากกก คล้ายๆผมเหมือนจะรอเก้อมาตลอด3ปี อยากตัดใจมากครับแต่ทำใจตัดไม่ขาดสัก เพราะอยู่ใกล้กัน เรียนอยู่ด้วยกัน เธอก็คอยเล่นกับผมอยู่ตลอดเวลา แต่ผมก็ไม่โกดเธอน้ะ ก็ได้แต่ยิ้มไป ผมก็อดทนน้ะอีก46วันจะเรียนจบล่ะ ว่าจะกลับบ้านคงไม่เจอเธออีก เผื่อว่าจะลืมได้ เธอก้อบอกผมว่าถ้ามันใช่มันจะได้คบกันเอง ผมอืมมไว้เธอโสดจริงๆจังอีกอีกรอบเลือกเราน่ะ
  ผมควรทำยังไงดีครับ จะรอเธออีกไหม จะหายไปไหนก็ไม่ได้เพราะต้องเจอทุกวัน เห้ออออ
ขอกำลังใจหน่อยครับ หรือจะด่าจะว่าผมยังไงก็ได้ พิมพ์ทั้งน้ำตาเลยย แหะๆ ขอบคุณครับที่รับฟัง