สังเกตมาหลายวันแล้ว ตั้งแต่ปลายเดือนที่แล้ว รู้สึกมีบางอย่างเปลี่ยนไปช่วงเวลาที่ขับรถ  แปลกตรงที่รู้สึกว่าคนอื่นให้ทางเราบ่อยขึ้น  เมื่อก่อนกว่าจะขับออกจากซอยได้  เดี๋ยวนี้มีรถจอดให้เราขับออกซอยเฉยเลย  ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว  หลายครั้ง  หลายเหตุการณ์ด้วย  บางครั้งต้องเบี่ยงซ้ายแบบระยะกระชั้นชิด ต้องขอทางแบบว่าสุด ๆ   แต่เมื่อวาน รถจอดให้เราเบี่ยงไปแบบรู้สึกขอบคุณอย่างมากพร้อมกับความรู้สึกเอ๋อเลย น้ำตาจิไหล  อีกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดเมื่อวาน  ขณะขับรถกลับบ้าน เป็นถนนไม่มีเกาะกลาง ขับรถไหลตามคันหน้าไปเรื่อย ๆ ไม่ได้ขับเร็ว อยู่ ๆ รถคันหน้าก็จอดแล้วเปิดไฟกระพริบแบบจอดฉุกเฉินอ่ะ    อารมณ์ขึ้นเลย คิดในในว่ารถพี่คันหน้าจะมาเสียอะไรตอนนี้ฟะ  พอรู้ความจริง รถคันหน้าเค้าจอดให้รถที่วิ่งสวนกันมา วิ่งเลี้ยวเข้าซอยอ่ะ  พอรู้คำตอบก็ถึงกับอึ้ง หายหงุดหงิดเลยพี่รถคันหน้าแบบว่าสุด ๆ  มานั่งคิดว่าหลายวันมานี้คนขับรถบนท้องถนนเป็นอะไรกัน ทำไมขับรถมีน้ำใจมากขึ้น ให้ทางกันมากขึ้น เหมือนให้ทางเพื่อลดอุบัติเหตุให้กันมากขึ้น  ถ้าเป็นอย่างนี้ไปตลอดก็น่าจะดีนะ  มาย้อนดูตัวเราเองก็คงต้องทำแบบนี้บ้าง คือมีน้ำใจขึ้นเยอะ ๆ  รู้สึกดี ขับรถจะได้เครียดน้อยลง ทำเพื่อใครดี  เรียนแบบดาราดีมั้ย  แต่อายหว่ะ เอาเป็นว่าเพื่อประเทศไทยแล้วกัน