ผู้หญิงผีกับนักดนตรีขี้กลัวว อันใหม่น้าาา +++

สวัสดีค้าาาา เค้ามีนเองง กระทู้เก่าโดนลบง่ะ เนื่องจากมีคำหยาบคาย เราจะพยายามลดคำหยาบลงนะ
อาจจะไม่เหมือนเดิมบ้างเพราะลืม555555 เท่

สวัสดีงับเราชื่อมีน ชื่อจริงๆเลย เรื่องของเรามันอาจจะแปลกไปนิส1 ก็แปลกนะแหละเพราะเราเห็นผี หุหุหุ มีเซ้นส์กันเกือบทั้งบ้าน
เรามีพี่สองคนเป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่ง อิอิ ชื่อชายห่างจากเราปีเดียวชื่อมาร์ค หล่อมาก อมก พี่มาร์คสูงง คมเข้มชายไทยเลยจ้าแต่ขาวนะ สาวตรึมมม
ส่วนพี่สาวชื่อมิวเรียนอยู่เมกาโน้นนน สวยและเก่งมักๆๆๆ ตัดภาพมาที่นังมีน มีไรดีบ้าง555555
เดี๋ยวบอกลักษณะตัวเองจะได้นึกภาพออก มันสูง163 หนัก 46 ผิวสีน้ำผึ้งออกขาวๆหน่อย หน้าเราเหมือนฝรั่ง มีแต่คนบอกไม่รู้จริงมั้ย55555
มีนมาเรียนตจว มาอยู่กับน้าแม่ฝากไว้ แต่ส่วนมากบ้านก็จะมีแต่เรากับพี่มาร์คอยู่ น้าอยู่แต่ที่ทำงาน555555 มาๆเข้าเรื่องคือเรามาต่อม.4ที่นี่แต่มาร์คมาก่อนเราปีหนึ่งมาร์คอยู่ม.5 งึงึ หลิ่วตาจุ๊บๆ

EP.1
ตื้อ ดือ ตื้อ ดึ่ง ดือ ดือ ดื้อ ดืออออ (เสียงออกบอกเฉยๆ)
เรา : เฮียมาร์คคคคคค เร็วๆเดี๋ยวไปสายยยย
เฮีย : เออออจะรีบไปไหนวะ (มีนเรียกพี่มาร์คว่าเฮียนะค้าา)
เราก็วิ่งไปลากเฮียลงรถละเดินไปเข้าแถว แถวม.4กับม,5มันติดกัน แล้วก็บังเอิ้ญบังเอิญแถวอยู่ข้างกันอีกก หื้มมมม
เรา : แถวอยู่ข้างกันเลยอะ5555
เฮีย : เบื่อหน้าวะ ย้ายแถวไปไป๊
ฮิ้ววววว (เสียงเพื่อนพี่มาร์ค) น้องชื่อไรค้าบบ มาร์คเด็กใหม่หรอ น้องครับไอ้มาร์คมันย่ออย่าไปยุ่งนะครับ555555 บลาๆๆ
เฮีย : พอเลยพวกมุง นี่น้องตรูชื่อมีน ห้ามยุ่งนะคร้าบบบบบ      เพื่อนพี่มาร์คมี4คนชื่อ ดิว เป้ กี้ และแบงค์
พี่ดิว : สวัสดีคับบบน้องมีนคนสวยยย
พี่เป้ : น้องมีนพี่ชื่อเป้นะคร้าบบบ ยินดีที่ได้รู้จัก
พี่กี้ : พี่ชื้อกีนะ หล่อสุดในกลุ่ม
พี่ดิว : พอเลยๆๆ ตรูหล่อสุดจบนะ  ไอ้แบงค์ไม่แนะนำให้น้องเค้ารู้จักหน่อยวะ
พี่แบงค์ : ไม่ได้อยากรู้จัก เชิดดด
อยากรู้จักตายแหละอิขี้เก็กเอ้ยย หล่อแต่หยิ่งฉันไม่สนหรอก ชิๆๆ
เรา : สวัสดีค่ะพี่ดิวพี่เป้พี่กี้ ...
เรามีเพื่อนที่ย้ายมาด้วยกันสาวคน มีแพร หมิว และนังกิ่งเป็นเทยนะ555555 เรามาสอบเข้าห้องพิเศษติดหมดละก็อยู่ห้องเดียวกันน บอกเฉยๆ55555
กิ่ง : เพื่อนสาววววว ปั๋วฉันอยู่ไหน
เรา : โอ้ยยยย มาถึงก็ถามหาพี่ฉันเลยนะ (พี่มาร์คคือปั๋วมัน55555)
แพร : ร้อนวะ เมื่อไหร่จะปล่อยค้าาาา
หมิว : ตับจะแตก แหะ
กิ่ง : โอ้ยผิวฉันไหม้หมดแล้วววว
พวกเรา : ไหม้อยู่แล้วป้ะ 555555555
แล้วพวกเราก็เข้าห้องเรียนวันแรกไม่ค่อยได้เรียน ชิวมากกกกก อมยิ้ม16
กิ่ง : ปวดขี้อะ พาไปดิ้  แล้วก็ลากพวกเราไปห้องน้ำหญิงง5555
ทุกคนเข้ายกเว้นเราก็เราไม่ปวด อิ้อิ้ ห้องน้ำมันเป็นห้องน้ำใต้อาคารเป็นห้องน้ำปิด แอบหลอนนิดๆ
เราก็ยืนทาแป้งมัดผมอยู่หน้ากระจกคนเดียววว
เอี้ยดดดด แครกๆๆๆ ( เสียงคนบิดประตูบอกเฉยๆ55555)
เรา : ขรี้เสร็จละหรอพวกกก
...: ไม่มีเสียงตอบรับ
เรา : เอ้าเงียบอีก พร้อมหันไปดู
เชรดดดดดด เราร้องดังมากจนเพื่อนออกมาหมด เข่าทรุด ร้องไห้เบย
แพร : มีนโอเคป่าวเป็นไรร้องทำไม
กิ่ง : เฮ่ยๆเป็นไรวะ
หมิว : เจออีกละหรอ
เราไม่พูดไรร้องไห้กอดเพื่อนโหเลยจ้า สิ่งที่เราเห็นคือเป็นมือยื้นออกมาจากในห้องน้ำละมาบิดกรประตูด้านนอกอะแกรร
เพื่อนเราคือมันอยู่กับเรามานานจนรู้ว่าเราจะเป็นไง มันเลยพาเราไปหาพี่มาร์ค ร้องไห้
เจอหน้าพี่มาร์คอินี่ก็กระโดดกอดเลยจ้า ทั้งร้องไห้ทั้งสั่น
เฮีย : มีนเป็นไร ร้องไห้ทำไม
กิ่ง : ก็เหมือนเดิมอะพี่ ดูมันด้วยนะ
เรา : เฮียมีนกลัวว
เฮียก็โอ๋เราแบบเอามือลูบหัวอะ น่ารักป้ะล้าาา5555
คือเวลาเราเจอเราจะร้องไห้ตลอดไม่รู้ทำไม55555ละเฮียก็จะเป็นคนปลอบเราตลอก มีพี่ชายน่ารักมันดีแบบนี้555
ละก็กลับบ้านฮิ้วววววว
เฮีย : มีนเฮียไปซ้อมดนตรีนะ กลับดึกๆ
เรา : ม่ายยย อย่าไปเลยนะๆๆหนูกลัวอย่าทิ้งไว้คนเดียวดิ้น้าก็ไม่อยู่ เกาะแขนเกาะขาเหมือนปริงเลย55555
เฮีย : งั้นก็ไปด้วยกัน เฮียนัดเพื่อนไว้ละต้องไป
เรา : ไปๆๆ เอาของแพรบบบบ อมยิ้ม07

ณ ที่ซ้อม
เรา : อู้ที่ซ้อมอะไรเนี่บ ทำไมใหญ่จางงง ประหลาดใจ
เฮีย : บ้านไอ้แบงค์อะ มันเปิดร้านขายเครื่องดนตรีละก็มีห้องซ้อม
เรา : ห้ะะ O.o อิตาแบงค์เนี่ยนะ ไม่น่าเชื่อ ถถถถถ ทำไมไม่มีคนเลยอะเงี๊ยบเงียบ
เฮีย : พ่อแม่มันไปต่างประเทศอะ ชอบเที่ยวว
เราก็เข้ามาในบ้าน จะใหญ่มากอะไรเบอร์นั้น เราก็เดินตามเฮียไปจนถึงห้องซ้อมแล้วก้ไปเจอเพื่อนๆพี่มาร์คแก๊งเดิมเลยฮะ
พี่ดิว : มาช้าจังนะค้าบบบบ รอจนรากงอกแล้วววว
พี่เป้ : น้องมีนมาดด้วยหรอ ว้าววว
พี่แบงค์ : มาทำไมวะ เกะกะ
เรา : ก็ไม่ได้อยากมาหรอกค่ะ ขอโทษนะค่ะที่เกะกะ กลับละค่ะ  ฉันงอนนเดินออกมาเลยจ้าาา
พี่กี้ : ไปง้อเลยไอ้แบงค์ ปากมุงนี่นะ
พี่ดิว : เดี๋ยวไปเองๆ อิอิ
พี่มาร์ค : ไม่ต้องๆ ไอ้แบงค์มุงเลย ไปง้อน้อง555555
พี่แบงค์ก็เดินตามเรามาง้อ อิอิ ก็ไม่คิดว่าจะมาหรอกโดนเพื่อนบังคับไง ชิ
พี่แบงค์ : มีนเดี๋ยว
เรา : โอ้ยไม่ต้องตาม ไล่เองหนิ
พี่แบงค์ : พะ พี่ขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจ
เรา : หรอ!   เดินดึ้งๆๆๆออกไป  
อิพี่แบงค์ก็เดินมาลากเราเข้าใจ เราก็ตัวอ่อนไป5555555
ไม่ได้อ่อยนะ แต่ไม่รู้จะไปไหน5555 นางก็ลากเราเข้าห้อง   ห้องซ้อมน้าาา อมยิ้ม07อมยิ้ม07
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่