แบบเอ๊ หยิ่ง ไม่เอาใครเลย  เป็นอะไรหรือเปล่า คือเราหน้าดุด้วย เราเป็นผู้หญิงที่ไม่เจ๊าะแจ๊ะ เม้าท์มอย กินหนมกันเวลางานแบบนี้ เราตั้งใจทำงาน เราคิดว่าเวลางานคืองาน  ไ่ม่ได้หยิ่ง เรายิ้ม ไหว้ ยิ้มมม ให้ทุกคน  ติดต่องานเราก็สุภาพปกติ คิดว่าไม่มีปัญหาอะไร  แค่เวลางานเรานั่งทำงานไป ลุกบ้างแก้เมื่อย แต่ไม่เข้าไปร่วมวงกินร่วมวงเมาท์  อยู่คนละห้อง คนละส่วนกันด้วย นี่คือความยากอันนึง

เรื่องของเรื่องคือเราคิดว่าเราทำงานของตัวเองให้เสร็จๆแล้วจะได้รีบกลับ  1. นิสัยเราไม่เมาท์มอย 2. เราว่ามันทำให้งานช้า คนพวกนี้ก็กลับบ้านช้า เราไม่เอา ถึงบ้านดึกเหนื่อยจะตาย

เราก็มีคนคบคนคุยอยู่ค่ะ... คนที่เข้ามาพร้อมกันแหละ... 1คนถ้วน

อยากสนิท อยากพูดล้อ พูดแซว แต่คิดว่ามันฝืนตัวเองจัง   บางทีก็คิดว่าเข้าไปนี่เราทำวงแตกเพราะเค้าอาจนินทาเราอยู่555... และเจ้านายเราด้วย.. ประมาณแบ่งฝ่ายเด็กใครเด็กมัน  ใจนึงก็คิดว่าเราทำงานเราให้เสร็จรับผิดชอบงานตัวเองให้ดีพอ... จะว่าไปเราไม่อะไรมากเพราะงานคอนแทรค1ปีแล้วเราจะไปเรียนต่อ

ถือว่าเรามาระบายละกันนะคะ ยิ่งเขียนยิ่งฟุ้ง แต่ก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ส่วนใหญ่เพื่อน extrovert ไม่เข้าใจ introvert แบบเรา