เป็นคนโลกสวยมาตลอด
แต่ก็ได้แต่หลอกตัวเองไปวัน ๆ
รับไม่ได้ที่จะต้องมีชีวิตอยู่แบบนี้ไปจนตาย

จะมีไหมวันที่มันมีปาฏิหารย์อะไรก็ได้มาเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิต

อะไรก็ไม่เคยมีความหมาย

ฝืนความจริงไปก็เปล่าประโยชน์

ยิ่งอยู่ใจยิ่งโดนทำร้าย


หรือผมจะไม่ควรอยู่บนโลกนี้ต่อไป?
---------------------------------------

ผมเป็นมนุษย์ที่คนส่วนใหญ่เรียกกันว่าไอ้พวกขี้แพ้นี่แหละครับ
ปัญหาคือ ผมจนมาก และ ปัญญาก็ไม่ค่อยจะดี เรียนหนังสือก็กลาง ๆ
แต่ผมไม่ค่อยมีความอยากได้อยากมีอยากเป็นอะไรสักเท่าไหร่
แต่ปัญหาหลักของชีวิตผม ผมเป็นพวกขาดความรัก

ผมอยากมีความรักอย่างมาก อยากมีคนอยู่ด้วย อยากกอด อยากได้ไออุ่น
เนื่องจากผมไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ และ เด็ก ๆ ก็ไปอยู่กับคนนั้นทีคนนี้ที

เลยฝันไว้ว่า ถ้ามีความรัก มีครอบครัว จะทำให้มันดีที่สุด
แต่ แฟนสองคนที่เลิกไป ก็ต่างมีเหตุที่ทำให้ต้องเลิกกันไปในที่สุด
ปัจจุบันนี้ ผมเป็นคนถังแตก เพิ่งได้งานทำ มีแค่เงินกินไปวัน ๆ

แต่ผมก็ไม่รู้สึกว่าชีวิตมันแย่ แต่ที่แย่คือ ไม่มีใครนี่แหละครับ

ผมเคยเป็นคนที่ทุก ๆ คนเรียกว่า เป็นโรคซึมเศร้า คิดฆ่าตัวตายบ่อย ๆ
** ข้อความด้านบนคือสิ่งที่อยู่ในหัวผม วนเวียนไม่รู้จบ ตอนที่ป่วย **

ตอนนี้ผมหายแล้ว ไม่มีความคิดจะฆ่าตัวตายอีกแล้ว แต่ความเศร้าที่ยังไม่เจอความรักที่ดีนั้นยังคงวนเวียนอยู่
ตอนนี้ผมเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่า อาจจะต้องอยู่คนเดียวตลอดไป แต่ช่างเถอะถ้ามันถูกกำหนดมาแบบนี้

สุดท้ายกระทู้นี้ เป็นกระทู้เวิ่นเว้อ ถ้ามีใครมาอ่าน ขอให้เห็นใจกันนิดนึงอย่าเพิ่งด่าผมเลยนะครับ
ยังไงผมก็คงยังโลกสวยอยู่ดีว่า สักวัน จะมีวันที่ผมมีความสุขมาก ๆ อีกครั้งนึงอย่างแน่นอน