เรารู้สึกเกลียดตัวเองค่ะ เกลียดความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง
เกลียดทุกสิ่งอย่างที่อยู่รอบด้าน เรารู้สึกว่าตัวเราเป็นปัญหา น่ารำคาน
ทุกวันนี้เราอยากร้องไห้ ไม่อยากทำอะไร ดูหนังฟังเพลงอยู่ดีๆ สักพักก็มีอาการเบื่อโลกขึ้นมาอีก
มันทำให้เราเกลียดตัวเอง
เราไม่ชอบตัวเราเลยที่เป็นแบบนี้
เราพยายามอธิบายให้แฟนเราฟัง แต่เขาก็เหมือนจะไม่เข้าใจความรู้สึกเรา
เราพูดให้คนในบ้านฟังเขาก็บอกว่าเราเครียดมากเกินไป นอนเดี๋ยวก็หาย
คือเรารู้ตัวค่ะ ว่าเราเครียด แต่มันไม่ใช่ความเครียด มันเป็นความรู้สึกเกลียดตัวเอง แบบว่าอยากหายไป ไม่อยากเจอหน้าใคร
มันคืออะไรคะ ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง
เราอึดอัดมาก เราทนไม่ไหวกับความรู้สึกแบบนี้แล้ว...
มันพอจะมีทางไหนที่ทำให้ไม่เกลียดตัวเองมั้ยคะ หรือเราเป็นโรคซึมเศร้า หรือมันคืออะไร
จะจัดการกับความรู้สึกเกลียดตัวเองอย่างไรดีคะ?
เกลียดทุกสิ่งอย่างที่อยู่รอบด้าน เรารู้สึกว่าตัวเราเป็นปัญหา น่ารำคาน
ทุกวันนี้เราอยากร้องไห้ ไม่อยากทำอะไร ดูหนังฟังเพลงอยู่ดีๆ สักพักก็มีอาการเบื่อโลกขึ้นมาอีก
มันทำให้เราเกลียดตัวเอง
เราไม่ชอบตัวเราเลยที่เป็นแบบนี้
เราพยายามอธิบายให้แฟนเราฟัง แต่เขาก็เหมือนจะไม่เข้าใจความรู้สึกเรา
เราพูดให้คนในบ้านฟังเขาก็บอกว่าเราเครียดมากเกินไป นอนเดี๋ยวก็หาย
คือเรารู้ตัวค่ะ ว่าเราเครียด แต่มันไม่ใช่ความเครียด มันเป็นความรู้สึกเกลียดตัวเอง แบบว่าอยากหายไป ไม่อยากเจอหน้าใคร
มันคืออะไรคะ ใครเคยรู้สึกแบบนี้บ้าง
เราอึดอัดมาก เราทนไม่ไหวกับความรู้สึกแบบนี้แล้ว...
มันพอจะมีทางไหนที่ทำให้ไม่เกลียดตัวเองมั้ยคะ หรือเราเป็นโรคซึมเศร้า หรือมันคืออะไร