เมื่อมีคนมาทำให้เดือดร้อนทางกายหรือใจ ถูกกลั่นแกล้ง ฉ้อโกง ไม่ได้รับความเป็นธรรม
แต่คนที่กลั่นแกล้งก็ไม่ได้รับผลแห่งกรรมเหมือนดังที่ทางธรรมกล่าวไว้ ยังคงใช้ชีวิตสุขสบายไปตามปกติ อาจจะเป็นเพราะกรรมดีเขามีมากจึงไม่สนองให้เห็น
นานวันเข้าจากคิดแค้น คอยดูกรรมจะสนองเขาเสียทีก็เกิดปลง...หรือเวรกรรมเป็นเพียงเครื่องเตือนใจมิให้คนทำชั่ว แต่ถ้าเกิดกับตัวให้อโหสิกรรมไปเพื่อใจสบาย...
การปลงเสียว่าบางทีเวรกรรมอาจจะไม่มีวันสนองคน ๆ นั้นเพราะกรรมดีเขามากล้น จนที่สุดก็ทำให้เลิกคิดแค้น เกิดความเหนื่อหน่ายจนทำใจ ไม่สนใจ ปล่อยวางได้เพราะปลงในกฏแห่งกรรม
กับการอโหสิกรรม ต่างกันหรือไม่?
การปลงตกจะเรียกว่าอโหสิกรรมได้หรือไม่
แต่คนที่กลั่นแกล้งก็ไม่ได้รับผลแห่งกรรมเหมือนดังที่ทางธรรมกล่าวไว้ ยังคงใช้ชีวิตสุขสบายไปตามปกติ อาจจะเป็นเพราะกรรมดีเขามีมากจึงไม่สนองให้เห็น
นานวันเข้าจากคิดแค้น คอยดูกรรมจะสนองเขาเสียทีก็เกิดปลง...หรือเวรกรรมเป็นเพียงเครื่องเตือนใจมิให้คนทำชั่ว แต่ถ้าเกิดกับตัวให้อโหสิกรรมไปเพื่อใจสบาย...
การปลงเสียว่าบางทีเวรกรรมอาจจะไม่มีวันสนองคน ๆ นั้นเพราะกรรมดีเขามากล้น จนที่สุดก็ทำให้เลิกคิดแค้น เกิดความเหนื่อหน่ายจนทำใจ ไม่สนใจ ปล่อยวางได้เพราะปลงในกฏแห่งกรรม
กับการอโหสิกรรม ต่างกันหรือไม่?