เรามีเพื่อนใหม่5คน เดินกันเป็นคู่ เรา-มาย มิ้น-ไอ มิ้นกับมายเป็นเพื่อนประถมกันมาก่อนส่วนอีกคนชื่อทีเป็นเพศที่3ไม่มีปัญหาอะไรเดินได้กับทุกคน แรกๆอะไรก็ดีเราเข้าได้กับทุกคน แต่พอนานไป เรางอนกับมายบ่อยมากทำมายเสียใจหลายครั้งแต่เราก็ขอโทษ และเคลียร์ทุกครั้ง นิสัยเสียของเราคือเป็นคนปากหนักมาก เพื่อนในกลุ่มคงเอือมเพราะเรื่องนี้
   จนเทอม2 เราคิดว่าทุกอย่างจะดีเหมือนเดิมแต่ก็ไม่ มายไม่ได้แคร์เราเหมือนเดิมเรารู้สึก มายทิ้งเราไว้คนเดียว มายไม่รอเราพอเปลี่ยนคาบก็เดินกับมิ้น-ไอ เราเลยเดินกับที มิ้นชอบถามเราว่ามายไปไหนถามบ่อยมากตั้งแต่เทอม1 เราคิดว่ามิ้นคิดว่าเราทิ้งมายแต่มายทิ้งเรา เราเดินเร็วเราเลยถีงห้องก่อน อีกอย่างเราไม่ค่อยสนิทกับมิ้นเพราะมิ้นเอือมที่เราปากหนัก
  แล้วทุกอย่างก็แย่ลงไม่มีใครรอเรา เราเดินคนเดียว เราร้องไห้จนตาบวม จนวูบนึงเราคิดจะฆ่าตัวตาย เรารู้สึกแย่มากก้บสิ่งที่เจอ แต่เราก็ได้แค่คิดเพราะเราใจไม่แข็งพอ เราสงสารคนที่อยู่ข้างหลัง เราไม่เคยคิดว่าคนฆ่าตัวตายต้องเจอเรื่องแย่ๆขนาดไหนถึงได้ตัดสินใจทำสิ่งสิ้นคิดจนเราได้มาเจอกับตัวเอง เราเรียนผูกแต่ไม่เคยเรียนแก้ เราเกลียดนิสัยปากหนักของตัวเอง