สวัสดีค่ะ หนูมีปัญหาขอคำปรึกษาและอยากจะให้ทุกคนช่วยพูดอะไรก็ได้ในเรื่องที่เกิดขึ้นของหนู... เริ่มเลยนะค่ะ !
ตอนนี้หนูอายุ18ปีกำลังเรียนมัธยม หนูพักหอ อีก4เดือนข้างหน้าก็จะจบม.6แล้วแต่หนูกลับทำตัวไม่ดีหนูไปมีเพศสัมพันธ์กับแฟนโดยไม่ป้องกันหนูมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่เดือนมิถุนาแล้วเดือนกรกฎาคมประจำเดือนหนูไม่มาหนูก็รอดูจนถึงเดือนสิงหาเลยตัดสินใจไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจมันขีด1กับอีกขีดที่จางๆเลยไม่มั่นใจว่าท้องหรือป่าวแต่หนูก็มีกลัวๆอยู่บ้างจนเข้าเดือนตุลาประจำเดือนก็ไม่มาตัดสินใจไปตรวจที่คลีนิกจึงได้รู้ว่าหนูท้องมาแล้ว4เดือนในตอนนั้นภาพหน้าพ่อหน้าแม่ก็ลอยเข้ามากับความคิดที่ว่าจะบอกพ่อแม่ยังไงดีหนูตกใจและทำอะไรไม่ถูกกลับมาหอนอนไม่หลับกินข้าวไม่ลงตัดสินใจบอกแฟนพอแฟนหนูรู้มันก็ถามว่าบอกพ่อแม่ยังหนูก็ตอบไปว่าไม่กล้าบอก แฟนหนูก็บอกให้ไปรีบบอกเพราะมันจะได้เอาผู้ใหญ่ฝ่ายมันมาสู่ขอแฟนหนูมันบอกจะรับผิดชอบไม่ต้องห่วงแต่ปัญหาคือหนูไม่กล้าบอกพ่อแม่จนเวลาล่วงเลยมาจนจะสิ้นเดือนตุลาหนูตัดสินใจไปบอกพ่อแม่เพราะแฟนหนูมันพูดกดดันให้หนูรีบบอกเพราะแฟนหนูมันรู้ว่าถ้าไม่กดดันหนูหนูก็จะไม่มีความกระตือรือร้นที่จะบอกความจริงกับพ่อแม่ตอนเช้าหนูบอกแม่ว่าหนูท้องแม่อึ้งไปสักครู่แล้วก็ด่าพร้อมกับคำว่าเสียใจแล้วแม่ก็บอกให้ไปคุยกับพ่อเองพ่อคงเอาตายแน่แม่พูดหนูกลัวพ่อมากจนกระทั่งตอนเที่ยงไม่เรียกให้ไปนากับพ่อและแม่ถึงนาแม่บอกว่าคุยเอาเองแม่ยังไม่บอกเรื่องนี้กับพ่อให้พ่อได้ยินจากปากหนูเองพ่อก็ถามว่ามีอะไรหนูกั้นใจบอกพ่อทั้งน้ำตาว่าหนูท้องพ่อได้ยินพ่อร้องพร้อมกับรับไม่ได้จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออกเสียงพ่อสั่นๆแล้วไล่หนีให้ไปอยูที่อื่นพ่อบอกว่าอายคนและบอกให้หนูไปทำแท้งแม่ก็เอาตามความพ่อพ่อเสียใจจนเสียสติขับรถจากนามาบ้านโดยทิ้งหนูกับแม่ไว้ที่นาหนูรู้สึกผิดแต่หนูก็โกรธตรงที่บอกหนูไปทำแท้งหนูขอยืมมอไซค์คนข้างนาที่เป็นญาติกันขับมาส่งแม่และก็รีบเก็บเสื้อผ้ากลับหอทั้งขับรถร้องไห้มาตลอดทางพอเช้าอีกวันแม่โทรมาบอกให้หนูไปทำแท้งหนูบอกไม่อยากทำหนูก็รักของหนูแต่แม่กลัวหนูอายคนและกลัวครอบครัวหนูอายคนและลุงที่รักหนูมากไม่ต่างจากพ่อแม่บอกไม่อยากให้คนที่เขารักหนูต้องมาเสียใจเพราะหนูทำตัวแบบนี้และกลัวว่าฝ่ายชายจะไม่รับผิดชอบทางครอบครัวเค้าจะไม่รับผิดชอบแต่แฟนหนูมันบอกเองนะค่ะว่าไม่ต้องห่วงรับผิดชอบแน่นอนและหนูกลัวบาปไม่กล้าทำแท้งบอกแม่ขอเก็บไว้เพราะฝ่ายชายก็จะรับผิดชอบอยู่หนูทำผิดหนูสำนึกและหนูยังตั้งจะเรียนให้จบและจะเรียนต่อป.ตรีให้ได้เพราะเพื่อนหนูก็ท้องแบบหนูแต่มันคลอดก่อนหนูหนูจึงกล้าที่จะอุ้มท้องไปเรียนแม่หนุยังพอคุยได้แต่พ่อหนูไม่คุยกะหนูตั้งแต่วันนั้นพ่อเสียใจเสียสติแม่เรียกก็เป็นเบลอๆไม่รับรู้อะไรหนักสุดคือเวลาแม่เอ่ยชื่อหนูพ่อจะบอกอย่าเอ่ยชื่อนี้ให้ได้ยินไม่รู้จักนี้คือสาเหตุที่ทำให้หนูเคียดมากและยิ่งหนักไปอีกคือลุงหนูที่หวังกับหนูไว้มากไม่ต่างจากพ่อยังไม่รู้ความจริงเพราะในครอบครัวหนูรู้กันแค่4คนคือแม่พ่อน้องและหนูแม่ไม่กล้าบอกใครๆบอกให้หนูไปบอกบอกกับลุงเองคนที่เขารักทุ่มเทหวังให้เรียนสูงๆเมื่อเขาได้ยินว่าคนที่เขารักมากทำให้เขาผิดหวังจะเป็นยังไงแม่พูดพร้อมร้องไห้ หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ร้องไห้ปรึกษาใครก็ไม่ได้ หนูขอคำปรึกษาหน่อยค่ะทำยังไงพ่อจะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมเพราะในครอบครัวมีแค่พ่อคนเดียวที่ทำงานหาเงินส่งหนูเรียนกับน้องแม่กลัวว่าถ้าพ่อยังมีอาการเหมือนคนเสียสติแบบนี้ก็จะทำงานงานไม่ได้เพราะงานที่พ่อทำต้องใช้ทั้งสมองและกำลังกายหนูส่งสารพ่อและรู้สึกผืดมากๆหนูควรทำไงดีค่ะ ช่วยหนูที
ทำให้พ่อแม่ผิดหวังจนเสียสติ
ตอนนี้หนูอายุ18ปีกำลังเรียนมัธยม หนูพักหอ อีก4เดือนข้างหน้าก็จะจบม.6แล้วแต่หนูกลับทำตัวไม่ดีหนูไปมีเพศสัมพันธ์กับแฟนโดยไม่ป้องกันหนูมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่เดือนมิถุนาแล้วเดือนกรกฎาคมประจำเดือนหนูไม่มาหนูก็รอดูจนถึงเดือนสิงหาเลยตัดสินใจไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจมันขีด1กับอีกขีดที่จางๆเลยไม่มั่นใจว่าท้องหรือป่าวแต่หนูก็มีกลัวๆอยู่บ้างจนเข้าเดือนตุลาประจำเดือนก็ไม่มาตัดสินใจไปตรวจที่คลีนิกจึงได้รู้ว่าหนูท้องมาแล้ว4เดือนในตอนนั้นภาพหน้าพ่อหน้าแม่ก็ลอยเข้ามากับความคิดที่ว่าจะบอกพ่อแม่ยังไงดีหนูตกใจและทำอะไรไม่ถูกกลับมาหอนอนไม่หลับกินข้าวไม่ลงตัดสินใจบอกแฟนพอแฟนหนูรู้มันก็ถามว่าบอกพ่อแม่ยังหนูก็ตอบไปว่าไม่กล้าบอก แฟนหนูก็บอกให้ไปรีบบอกเพราะมันจะได้เอาผู้ใหญ่ฝ่ายมันมาสู่ขอแฟนหนูมันบอกจะรับผิดชอบไม่ต้องห่วงแต่ปัญหาคือหนูไม่กล้าบอกพ่อแม่จนเวลาล่วงเลยมาจนจะสิ้นเดือนตุลาหนูตัดสินใจไปบอกพ่อแม่เพราะแฟนหนูมันพูดกดดันให้หนูรีบบอกเพราะแฟนหนูมันรู้ว่าถ้าไม่กดดันหนูหนูก็จะไม่มีความกระตือรือร้นที่จะบอกความจริงกับพ่อแม่ตอนเช้าหนูบอกแม่ว่าหนูท้องแม่อึ้งไปสักครู่แล้วก็ด่าพร้อมกับคำว่าเสียใจแล้วแม่ก็บอกให้ไปคุยกับพ่อเองพ่อคงเอาตายแน่แม่พูดหนูกลัวพ่อมากจนกระทั่งตอนเที่ยงไม่เรียกให้ไปนากับพ่อและแม่ถึงนาแม่บอกว่าคุยเอาเองแม่ยังไม่บอกเรื่องนี้กับพ่อให้พ่อได้ยินจากปากหนูเองพ่อก็ถามว่ามีอะไรหนูกั้นใจบอกพ่อทั้งน้ำตาว่าหนูท้องพ่อได้ยินพ่อร้องพร้อมกับรับไม่ได้จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออกเสียงพ่อสั่นๆแล้วไล่หนีให้ไปอยูที่อื่นพ่อบอกว่าอายคนและบอกให้หนูไปทำแท้งแม่ก็เอาตามความพ่อพ่อเสียใจจนเสียสติขับรถจากนามาบ้านโดยทิ้งหนูกับแม่ไว้ที่นาหนูรู้สึกผิดแต่หนูก็โกรธตรงที่บอกหนูไปทำแท้งหนูขอยืมมอไซค์คนข้างนาที่เป็นญาติกันขับมาส่งแม่และก็รีบเก็บเสื้อผ้ากลับหอทั้งขับรถร้องไห้มาตลอดทางพอเช้าอีกวันแม่โทรมาบอกให้หนูไปทำแท้งหนูบอกไม่อยากทำหนูก็รักของหนูแต่แม่กลัวหนูอายคนและกลัวครอบครัวหนูอายคนและลุงที่รักหนูมากไม่ต่างจากพ่อแม่บอกไม่อยากให้คนที่เขารักหนูต้องมาเสียใจเพราะหนูทำตัวแบบนี้และกลัวว่าฝ่ายชายจะไม่รับผิดชอบทางครอบครัวเค้าจะไม่รับผิดชอบแต่แฟนหนูมันบอกเองนะค่ะว่าไม่ต้องห่วงรับผิดชอบแน่นอนและหนูกลัวบาปไม่กล้าทำแท้งบอกแม่ขอเก็บไว้เพราะฝ่ายชายก็จะรับผิดชอบอยู่หนูทำผิดหนูสำนึกและหนูยังตั้งจะเรียนให้จบและจะเรียนต่อป.ตรีให้ได้เพราะเพื่อนหนูก็ท้องแบบหนูแต่มันคลอดก่อนหนูหนูจึงกล้าที่จะอุ้มท้องไปเรียนแม่หนุยังพอคุยได้แต่พ่อหนูไม่คุยกะหนูตั้งแต่วันนั้นพ่อเสียใจเสียสติแม่เรียกก็เป็นเบลอๆไม่รับรู้อะไรหนักสุดคือเวลาแม่เอ่ยชื่อหนูพ่อจะบอกอย่าเอ่ยชื่อนี้ให้ได้ยินไม่รู้จักนี้คือสาเหตุที่ทำให้หนูเคียดมากและยิ่งหนักไปอีกคือลุงหนูที่หวังกับหนูไว้มากไม่ต่างจากพ่อยังไม่รู้ความจริงเพราะในครอบครัวหนูรู้กันแค่4คนคือแม่พ่อน้องและหนูแม่ไม่กล้าบอกใครๆบอกให้หนูไปบอกบอกกับลุงเองคนที่เขารักทุ่มเทหวังให้เรียนสูงๆเมื่อเขาได้ยินว่าคนที่เขารักมากทำให้เขาผิดหวังจะเป็นยังไงแม่พูดพร้อมร้องไห้ หนูก็ไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ร้องไห้ปรึกษาใครก็ไม่ได้ หนูขอคำปรึกษาหน่อยค่ะทำยังไงพ่อจะกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมเพราะในครอบครัวมีแค่พ่อคนเดียวที่ทำงานหาเงินส่งหนูเรียนกับน้องแม่กลัวว่าถ้าพ่อยังมีอาการเหมือนคนเสียสติแบบนี้ก็จะทำงานงานไม่ได้เพราะงานที่พ่อทำต้องใช้ทั้งสมองและกำลังกายหนูส่งสารพ่อและรู้สึกผืดมากๆหนูควรทำไงดีค่ะ ช่วยหนูที