คือแฟนของผมเป็นรุ่นน้องผม 2 ปีครับ ด้วยความที่ตัวผมเองไม่ได้พักอยู่หอ(เดินทางไปกลับบ้าน-มหาวิทยาลัย) เลยทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยเท่าที่ควร
เข้าเรื่องเลยครับ คือแฟนผมเป็นคนอืดอาด ไม่ค่อยรู้จักการวางแผนในเรื่องเวลาเสียเท่าไหร่

ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้นนะครับ
เหตุการณ์ที่ 1
ด้วยความที่ผมไม่ได้อยู่หอเป็นประจำ ผมเลยตกลงกับแฟนว่าทุกคืนวันศุกร์จะเป็นเวลาของเราสองคน เช่นไปเที่ยว ดูหนัง แต่ในบางครั้งเธอติดงานครับ แต่แฟนติดงานผมเข้าใจได้ แต่ปัญหาอยู่ที่ สมมุติว่า กำหนดส่งงานของเธอคือก่อนวันศุกร์ 2 ทุ่ม ตลอดวันจันทร์ - พฤหัสบดี แม่เจ้าประคุณไม่ทำงานครับ นอนเล่นดูหนังไปเรื่อย พอผมบอกให้ทำงานวันศุกร์จะได้มีเวลาอยู่ด้วยกันเธอก็จะอ้างนู้นอ้างนี้ และพอเอาเข้าจริงๆพึ่งมาเริ่มทำคืนวันก่อนส่งและทำไม่เสร็จทันเวลาส่ง และขอเลื่อนกำหนดส่ง สรุปแล้วคืนวันศุกร์เธอใช้เวลาทำงานอยู่ที่คณะทั้งคืน ไอ้ผมก็นอยรับประทานสิครับทั้งๆที่ตกลงกันแล้วแท้ๆว่าวันศุกร์เป็นเวลาของเรา และผมรอมาทั้งสัปดาห์ เคลียงานของตัวเองทุกอย่างให้เสร็จเพื่อให้ถึงวันศุกร์และจะได้อยู่กับเธอบ้าง เป็นอย่างนี้อยู่หลายครั้งครับ

เหตุการณ์ที่ 2
แฟนผมคนนี้ชอบนั่งทำงานที่คณะครับ ผมละไม่เข้าใจจริงๆทำไมต้องไปนั่งทำงานที่คณะดึกๆดื่นๆด้วย คือถ้างานที่ทำจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ที่มีเฉพาะที่คณะผมจะไม่ค่อยติดใจอะไรนัก แต่นี้คือนั่งทำงานกับคอมพิวเตอร์ 1 เครื่องซึ่งสามารถทำที่ห้องได้ แต่เธอมักจะนั่งอืดอาดไปๆมาๆกว่าจะได้เริ่มทำงาน และกว่าจะได้กลับหอก็ประมาณตี 1 ถึง ตี 2 ทีนี้ผมก็เป็นห่วงสิครับ ยิ่งตัวผมไม่ได้อยู่หอด้วยยิ่งเป็นห่วง พอเป็นห่วงมากๆและทำอะไรไม่ได้ก็กลายเป็นอารมณ์หงุดหงิด

เหตุการณ์ก็จะเป็นประมาณนี้ครับ ผมรู้ว่าที่ผมเป็นอยู่นั้นมันไม่โอเคซักเท่าไหร่ ที่ไปหงุดหงิดในเรื่องแบบนี้ เลยอยากจะมาขอคำปรึกษาครับว่า ผมจะจัดการกับอารมณ์หงุดหงิดหรืองอลแฟนยังไงดี ทั้งๆที่ปกติผมควบคุมอารมณ์ได้ดีมาก แต่กับเธอคนนี้อารมณ์ผมมันแปรปรวนไปหมด กลายเป็นผู้ชายขี้งอลไปซะงั้น