ขอเหตุการณ์และเหตุผลมาแลกเปลี่ยนกันด้วยก็จะดีนะคะ

กรณีของเราคือรุ่นพี่ที่มหาลัย เรียนจบไปนานแล้วมาเจอกันอีกที ก็ดูใจคบหากันพักใหญ่ ปรับแล้วคุยแล้ว ที่สุดเราตัดสินใจว่าจะไม่คบต่อ เพราะระยะยาวน่าจะไปกันไม่รอดจากนิสัยส่วนตัวของเค้า ก็คิดว่าคุยกันรู้เรื่องนะ แต่เค้าตามง้อขอคืนดีแบบเรียกได้ว่าหนักหน่วง แอบจิตหน่อยๆมีขู่ด้วย จนเราต้องบล็อคทุกทางไปเป็นปี ตอนนี้เลิกบล๊อคไปแล้ว พี่เค้าก็ยังมีความพยายามทักมาเรื่อยๆ ขอแอดเฟสเรื่อยๆ แบบกดแอด พอไม่รับ ซักพักก็กดใหม่ อะไรแบบนี้ มีส่งไลน์มา เราก็อ่านบ้างส่งสติ๊กเกอร์กลับไปบ้างตามมารยาท ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบมาก็ตอบไปบ้างตามประสาที่เราคิดว่ายังไงก็รุ่นพี่รุ่นน้องกัน แต่ดูเหมือนพอได้คุยเค้าก็เริ่มส่งอะไรมาเยอะแยะแบบคนมีความหวัง จนเราต้องคุยแบบสตรองไปว่ามันรบกวนเรานะ เราไม่อยากจะบล็อคหรืออะไรให้เสียน้ำใจกันอีก โอกาสที่ให้ไปเค้าใช้มันจนหมดไปแล้ว ขอให้เข้าใจด้วย เค้าก็เบาๆไปแต่ก็ยังส่งสติ๊กเกอร์หรือข้อความมาแบบสม่ำเสมออยู่ เราก็กดอ่านอย่างเดียวและไม่เคยตอบอะไรไปอีกเลย...

ส่วนตัวคือถ้าจบคือจบ เลิกคือเลิก กรณีถ้าเราเป็นฝ่ายโดนทิ้ง รักมากยังไงก็จะไม่ไปง้อคนที่ทิ้งเราค่ะ แต่กับคนที่คุยกันดีๆจบกันสวยๆ ก็เป็นพี่น้องเพื่อนฝูงกันต่อไปได้ไม่มีปัญหา แต่จะไม่ไปคืนดีกับคนเก่าเด็ดขาด ..เราไม่ได้ใจร้ายไปใช่ไหมคะ..

เราไม่รู้ว่ากรณีของคนอื่นๆเป็นยังไงนะคะ ตามง้อตามตื้อกันนานแค่ไหน แต่อยากทราบว่า ถ้าคุณยังตามง้อตามตื้อคนที่คุณคิดว่ายังรักอยู่ ทำไมถึงคิดว่าเค้าจะกลับมาคืนดีกับคุณและยังตื้อต่อไปอีกคะ