สวัสดีเพื่อนๆทุกคนนะ นี่คือการตั้งกระทู้ของเราครั้งเเรกเลย วันนี้เรามีเรื่องราวในสมัยมัธยมปลายมาเล่าให้ฟัง หากมีการเขียนคำใดผิดไปหรืออ่านไม่เข้าใจ ต้องขออภัยด้วยนะ ก่อนอื่นเลยเราได้เข้าเรียนที่ รร. เเห่งหนึ่งตอนนั้นเราเรียน ม.1 ชั้นนึงจะมี นร. ทั้งหมด 6 ห้อง เราอยู่ห้อง 2 เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งมีสมาชิกทั้งหมด 7 คน ต่างคนจะมีเพื่อนรักที่จะไปไหนมาไหนด้วยกัน ไม่ว่านั่งเรียน กินข้าว ทำงาน ไปห้องน้ำ ส่งงานครูก็จะมีเพื่อนรักที่สนิทมากๆในกลุ่มคนนึง เเต่ส่วนมากเราก็จะไปทั้งกลุ่มยกเว้นบางที เราเองก็มีเพื่อนรักคนนึง ขอใช้ชื่อเเทนเราว่า ปาย เเละเพื่อนรักเราว่า ฟ้า เราสองคนเป็นเพื่อนรักกันเรากับฟ้าจะชอบไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เเต่เราสองคนนิสัยค่อนข้างจะต่างกัน ปาย จะมีนิสัย ตรงต่อเวลา คำไหนคำนั้น กฏระเบียบมาไงก็ตามนั้น ออกเเนวจู้จี้หน่อยนึง ขี้บ่นนิดๆ( เรื่องงาน ) จริงจัง เวลาว่างชอบทำการบ้านเเล้วก็จะเสร็จก่อนเพื่อนทุกคน ง่ายๆบ้าทำงาน55555เเต่ไม่ขนาดนั่นหลอก ส่วน ฟ้า เพื่อนรักเรา ชอบเล่น ชอบเที่ยว ชอบถ่ายรูป ชอบกิน ชอบบ่นโวยวาย5555 เห็นหน้าเราทีไรต้องชวนเข้าห้องน้ำทุกที ทุกครั้งที่หมดคาบเรียน ชอบทำให้เราบ่น ฟ้าชอบนั่งเรียนหลังห้องเเต่เราชอบเรียนหน้าห้อง สุดท้ายก็ต้องนั่งเรียนหน้าห้อง ก็เรานั่งริมหน้าต่างก็ไม่ได้ ริมประตูก็ไม่ได้หลังห้องกลางห้องก็ไม่ได้ มันเรียนไม่รู้เรื่องนี่หน่า5555 พอเเค่นี้พอ เราสองคนจะนั่งติดกันตลอด ทำงานด้วยกัน กินข้าวร้านเดียวกัน เดินไปไหนด้วยกัน ส่งงานด้วยกัน ใครมีธุระคนนึงต้องเอาอีกคนไปด้วย ก็เพื่อนรักนี่หน่าถึงเเม้จะอยู่ในกลุ่มเเต่เราสองคนก็ไม่เคยทิ้งกลุ่มเลยนะมีอะไรก็ช่วยกันตลอด เเต่เราปาย จะมีนิสัยที่ต่างจากคนในกลุ่ม ว่าง่ายๆจริงจังเเทบทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องงาน การบ้าน เรียน กิจกรรม เวลามีงานทีไรมักชอบโดนเเย่งตัว55555 ภูมิใจเปล่าหรอก!!! อย฿่กับเรางานไม่ต้องทำเราทำเองหมดช่วยออกเงินอย่างเดียว ดีมั้ยล่ะ😁 เราอยู่เเบบนี้มาด้วยกันตลอดทั้งเราปาย ฟ้า เเละเพื่อนๆในกลุ่ม พอถึงช่วงเปิดเทอมขึ้นม.ปลาย เรามีโอกาสำด้มาปรับพื้นฐานที่ รร. เจอกันกินข้าวด้วยกันเหมือนเดิม เเต่เวลาไปตามห้องปรับพื้นฐานเเยกย้ายกันหมด เราไม่มีเพื่อนห้องเราเลย เหงามาก😟 เราปรับพื้นฐานอยู่ประมาณ 2-3 วัน หลังจากนั้นก็เตรียมพร้อมเปิดเทอม เปิดเทอมปุ๊บ!!! ตอนนั้นม.4 มีเเค่ 4 ห้อง วิทย์ 2. ศิลป์ 2 เราอยู่ห้อง 1 วิทย์ ฟ้าเพื่อนรักเราอยู่ห้อง 4 ศิลป์ ที่เหลือก็ห้อง 2,3 เเต่ไม่ครบมีออกเรียนไป 2 คน ตอนนั้นเรียนเหมือนกันหมดต่างคนต่างเรียนไปเเต่เวลาที่จะเจอกันน้อยมากเราเรียนหนัก ว่างครูก็จอง เหนื่อยเเท้😣 กินข้าวก็ไม่ค่อยได้เจอเรากินเสร็จก็ต้องขึ้นเรียนเสริมต่อ เวลากลับบ้านเราก็กลับคนเดียวก็มีเรียนเสริมคาบ 9 ด้วยนี่หน่า เป็นเเบบนั้นอยู่ทั้งเทอม พอเทอมสองถึงคราวที่จะได้อยู่ห้องจริงๆเเล้ว เราปายขอครูมาอยู่ห้อง 2 วิทย์ เพราะไม่อย่างเครียดเยอะ เพื่อนเราจากห้อง 2,3 ก็ได้ย้ายขึ้นมาเพราะคะเเนนมันมากพอที่จะย้ายได้ เเต่เพื่อนรักเราตอนช่วงเรียนเทอมเเรกเราคอยสังเกตุฟ้าตลอดนะ ว่าฟ้าเปลี่ยนไป ไม่ค่อยคุยกับเราเวลาเจอ การเรียนก็เปลี่ยน เล่นเที่ยวมากกว่าเมื่อก่อน สอบเสร็จก็ไม่รอเราตามเคยไปเที่ยวนู่นนี่นั่นไม่เคยบอกเรา เราก็รู้เเต่เฉยๆไม่อยากคิดมาก พอถึงเทอมสอง ม.4 คะเเนนไม่พอย้าย อดอยู่ด้วยกันเเน่ๆ เเต่ที่ไหนได้ครูเรียกพบม.4 ทั้งหมด เเล้วถามว่าใครที่คะเเนนไม่ถึงเเต่อยากย้ายจริงๆมีความฝันที่ต้องไปสายวิทย์จริงๆ ยกมือ เราปายนี่ ฟ้ายกมือ ยกมือดิ่ ฟ้าก็ยก เเต่ตอนนั้นฟ้าอยู่ได้เเค่ห้อง 2 ซึ่งฟ้าก็ยังไม่รู้ว่าเราขอย้ายลงมาเเล้ว ฟ้ายังคิดว่าเราอยู่ห้อง 1 อยู่ พอถึงช่วงเรียนเพื่อนในกลุ่มเราที่เหลือ 5 คนได้มาอยู่ด้วยกันที่ห้อง 2 วิทย์ เเต่มีคนนึงเลือกห้อง 3 ศิลป์ เราปายกับฟ้าก็นั่งเรียนหน้าห้องตามเดิม ส่วนเพื่อนในกลุ่มอีก 2 คนก็นั่งเรียนถัดไปข้างหลังต่อจากเราสองคน ทุกอย่างดำเนินเรื่องเช่นเดิมเราสี่คนมีความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันมากๆ 😳 พอขึ้นม.5 เทอมเเรกก็เหมือนเดิมเรื่องราวตามเดิม เเต่.....มีเพื่อนคนนึงย้ายมากจากห้อง 3 ศิลป์เเม่เขามาขอย้ายลูกเขา จริงๆเขาคนนั้นก็เห็นบ่นว่าไม่อยากย้ายมาเเต่ก็ต้องย้ายตามเเม่ เราสี่คนก็เฉยๆนะ ไม่เป็นไรสมาชิกในห้องเพิ่มขึ้นมา 1 คนเป็น 29 น้อยที่สุดใน ม.5  ก็เรียนไปจนวันนึงเขาคนนั่น ขอใช้ชื่อว่า ปิ่น ก็เข้ามาในกลุ่มเรา เราทุกคนก็ยินดีนะ ทุกอย่างดำเนินเรื่องไป จนวันนึง ฟ้าเพื่อนรักเราไปนั่งเรียนกับปิ่นที่หลังห้อง เราปายก็ไม่อะไรนะนั่งเรียนหน้าห้องตามเดิมไป เเต่มันเป็นเเบบนี้หลายวันเข้า จนสุดท้าย เราปายก็นั่งเรียนคนเดียว😃 เเต่เวลาทำงานก็เรา 5 คนทำด้วยกันนะ เวลากินข้าว เรานั่งอีกฝั่งคนเดียวโต๊ะกว้างพอนอนกินข้าวได้เลยอ่ะ ตอนเช้ามา รร. เราก็เดินมาคนเดียว ซื้อข้าวคนเดียว ไปห้องน้ำคนเดียว ทุกอย่างตัวคนเดี่ยว เป็นเเบบนี้มาเราปาย ก็เริ่มรู้สึกจะไม่ค่อยชอบปิ่นละ เเต่ก็นะเพื่อนกัน ไม่เป็นไร เราเริ่มน้อยใจไม่ค่อยพูดด้วย เป็นเเบบนี้มา3-4 ครั้ง ทุกคนก็ปกติ 5555555 จนวันนึงเราลงรูปในไอจี โดยรูปนั้นเป็นรูปที่เราถ่ายที่สวนสนุกดรีมเวอร์ รูปนั่นไม่มีปิ่น เราลงโดยมีข้อความเกี่ยวกับวันเวลาที่ผ่านมาด้วยกัน ฟ้า เเละเพื่อนอีกสองคนในรูปก็มาเม้นว่าเราก็รักเเกนะปาย เราก็ดีใจเบาๆนะ จนมากครั้งล่าสุดก่อนสอบกลางภาค ม.5 ประมาณ 3-4 เดือนเราก็เงียบอีก เราปายชอบน้อยใจนะเเต่เพื้อนจะชอบถามตลอดเป็นอะไรเปล่า เเต่กับเหตุนี้ไม่มีใครถาม เราเคยนั่งกินข้าวตามปกตินะ เเต่เราร้องไห้ออกมา เเต่ก็ไม่มีใครสนใจเรากินเสร็จก็ขึ้นห้องเลย เดินกลับบ้านคนเดียว เป็นเเบบนี้ประมาณ2-3อาทิตถ้าจำไม่ผิด จนวันนึง ฟ้าเเละปิ่นหยุดเรียนพร้อมกัน พอมาอีกวันฟ้ามาเรียนเราก็นั่งเรียนโต๊ะเดิมเเต่อีกมุมหนึ่ง ตอนนั้นเป็นคาบเช้า เพื่อนคนนึงในกลุ่มเรา พูดขึ้นมาว่า " เมื่อวานฟ้าไม่มา เราอยู่กับ(พื่อนอีกสนิทของคนที่พูด)เเค่สองคนเอง " ด้วยความที่เราน้อยใจไม่พูดอยู่เเล้ว เราเลยลุกออกจากโต๊ะในขณะที่ครูสอน เสียงดังมาก เเต่เรายกมือขอโทษครูตอนนั้นไปแล้วนะ เเล้วเราก็ย้ายไปนั่งกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ตอนนั้นน้ำตาเราคลอเบ้าเเล้ว เเต่ต้องอดทนเรียนต่อ วันนั้นทั้งวันเราเงียบ ไม่พูดไม่จากับใคร พอมาอีกวัน ปิ่นมาเรียน เเต่เราไม่ได้คุยหรืออะไรเลยกับคนในกลุ่ม เราเป็นเเบบนั้นมาเกือบ 2 เดือนมั้ง ไม่ค่อยเเน่ใจเเต่นานมาก จนวันนึงเราเห็นโพสเพื่อนเราในกลุ่มคนนึง โพสทำนองว่าเรา เเต่เราก็ไม่ค่อยสนใจนะ ก่อนหน้านั่นเราก็ขอโทษเพื่อนคนที่โพสว่า " ขอโทษนะที่ลุกออกจากโต๊ะไปอ่ะ " เพื่อนเราก็บอกว่าไม่เป็นไร ทุกวันเรานั่งเรียนที่เดิมไม่ย้ายไปไหน กินข้าวที่เดิมเพียงเเต่ขยับมาจากตรงนั้นหน่อย เป็นเเบบนี้มา ในทุกๆวันเราจะโดนเพื่อนคนที่พูดในวันที่เราลุกออกจากโต๊ะเเขวะด่าตลอด เเต่เราก็เฉยๆนะ ไม่อยากว่ากลับเพราะอย่างน้อยก็เพื่อนเราคิดเเบบนี้มาตลอด จนเพื่อนคนที่เราขอโทษที่ลุกจากโต๊ะทักเฟสมาถามว่า " เราจะกลับมามั่ย ฯลฯ" เราก็คุยสนทนากันประมาณ 3-4 ประโยค เเต่เราก็ไม่ได้บอกนะว่าจะกลับไป ก็เเค่ลุกออกจากโต๊ะโดนเเขวะโดนด่าต่อปากโพสด่าเราขนาดนั้นอ่ะ หลังจากนั้นเราก็พยายามใจเย็นไม่เก็บมาคิด เเต่ก็โดนเเบบนั้นมาตลอดเหมือนกัน จนถึงช่วงสอบ หลังสอบปิดเทอมก็ยังโดนด่าเหมือนเดิมเเต่เรารู้สาเหตุนะอาจจะด่าว่าเราเพราะที่เราลุกออกจากโต๊ะนั่นคือสิ่งที่เราทำเเล้วเราจำได้เเต่สิ่งที่เขาโพสว่ามันเหมือนจะเป็นเรื่องอื่นด้วยเเต่เราก็ไม่รู้ว่าอะไรเพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยทะเลาะกันมีเเค่เล่นๆเท่านั่น การที่โดนด่ายังพอทนได้นะเเต่ที่สำคัญคือ ฟ้า เพื่อนที่เรารักมาก กลับมาด่าเราด้วยเกียดเราด้วย ทำเหมือนว่าตลอดเวลามาเราคือสัตรูกันมาตลอด ความรู้สึกเรา พัง มาก เพื้อนที่เราอาจจะบ่นอาจจะว่าจู้จี้เรื่องงาน กับมาทำกับเราขนาดนี้เลย เราคิดเเทบไม่ถึงเลย เเต่เราก็ทนนะไม่อยากจะทำตอบมันจะหนักกว่าเดิม มีอยู่วันนึงเเฟนของเราเอารูปเราไปโพสในไอจีมีข้อความทำนองถึงเราว่า " เข้าวัดทำบุญบ่อยๆปล่อยนกปล่อยปลาสวดมนต์ให้สัตยว์โลกบ้าง55555555" โดยปกติเเฟนเราจะชอบโพสเเบบนี้กับเราอยู่เเล้ว เหมือนเเขวะเราว่าเราบ้างเเต่เป็นการเเกล้งเรา เเต่ ฟ้า คงคิดว่าเเฟนเราไปว่าพวกเขาเรารู้เเหละว่าเดี๋ยวคงต้องเอาไปบอกเพื่อนเขาเเน่ ใช่เลยโพสด่าเราจริงๆ เเต่เราไม่ได้ให้เเฟนเราลบนะในเมื่อเราไม่ได้ด่าเขาเราโพสของเราเล่นเอง ( ปายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเเฟนจะไปโพสเเบบนี้จู่ๆเเฟนก็โพสขึ้นมาเอง) เราเลยไม่ได้บอกให้ลบเพราะถ้าลบเเสดงว่าเราว่าเขาเลยต้องลบหนี จนมาถึงวันนี้เราก็ยังคงโดนด่าตามเดิมเเละก็กลายเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนกันเเล้ว นี่ก็ใกล้จะเปิดเทอมเเล้วเรารู้ว่ายังไงเปิดเทอมมาเราต้องเจออะไรบ้าง ตอนนี้คนอื่นก็คงจะคิดตามที่เราโดนโพสด่าไปแล้วเเหละ เราไม่ค่อยชอบอธิบายอะไรมากมายนะถ้ามาถามเราเเล้วไม่เชื่อเราก็ไม่รู้จะพูดไปทำไม จะหาว่าเเก้ตัวเเก้ข่าวอีก เรื่องทั้งหมดนี้ก็คงจะดำเนินต่อไปในเปิดเทอม ม.5 นี้ ปายอยากจะรู้ว่าใครเคยมีเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหมเเล้วคุณทำยังไงกันบ้าง ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นนะคะ สวัสดีค่ะ🙏😃