ขอระบายหน่อยนะคะ เนื่องอยู่กับแม่สองคน ไม่มีแฟน เพื่อนไม่คบ ในเฟสบุ๊กก็มีแต่ญาติๆ

คือ พอดีว่า จขกท จะไปดูหนังเรื่องนี้น่ะค่ะ เราแพลนไว้นานแล้ว เพราะเราเป็นแฟนคลับของ
Benedict Cumberbatch (เขียนถูกไหม) ด้วยตั้งแต่เขาเล่นเป็น เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ในซีรี่ย์

เราเป็นคนมีกาลเทศะค่ะ (แต่เรื่องที่จะเล่าก็คงบอกเลยล้ะว่าเราไม่มีกาลเทศะเท่าที่ควร อันนี้ยอมรับ)

จะไปไหนก็บอกแม่เสมอ
เราเลยบอกแม่ว่าจะไปดูหนังเรื่องนี้
ท่านก็บอกว่าไม่ให้ไป แต่เราอยากดูค่ะ เราก็บอกว่าเราจะไป
ท่านก็บอกว่าช่วงนี้ให้ไว้อาลัย ไม่ให้ไปดู ท่านบอกให้ไว้อาลัย ซักสามเดือน เราจึงพยายามอธิบายกับแม่ว่า หนังเรื่องนี้เรารอดูมานานมากแล้วนะ ขอไปดูหน่อยเหอะ

(จขกท รอดูหนังเรื่องนี้ตั้งแต่มีข่าวเบนนี่จะรับเล่นน่ะค่ะ) ขอไปดูหน่อยเถอะ ซึ่งเราก็อยากจริงๆค่ะ อยากมากด้วย

เรากับแม่ก็เริ่มเถียงกัน ท่านก็บอกว่าไม่ให้มันไม่เหมือนเสียใจ เราก็บอกแม่ว่าแม่จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ แม่ก็รู้ว่าเราเสียใจ เรายังร้องไห้ตอนโทรศัพท์คุยกับแม่อยู่เลยตอนทราบข่าว

แม่ไม่ให้ลูกเดียวค่ะ เราเลยถามแม่ว่าเราอยากไปดูในโรงเพราะเราได้สนับสนุนหนังตรงๆแล้วถ้าไม่ให้ไป ขอซื้อบลูเรย์แผ่นละห้าร้อย-หกร้อยแม่จะด่าเหมือนตอนนี้ไหม (ซึ่งราคาก็ไม่ใช่ราคาแผ่นจริงๆหรอก///ฮา)

แม่ก็บอกว่าด่า อ้าวงั้นขอไปดูในโรงละกัน ท่านก็ว่าทำไมอยากดูจนหักห้ามใจไม่ได้เลยรึไง ตะคอกด้วย เราตอบกลับ ใช่ เพราอยากดูมานานแล้ว รอดูหนังเรื่องนี้มาปีกว่าแล้วด้วย ไม่อยากรออีกแล้ว

ท่านก็มีเหตุผลของท่านว่าไม่ได้ไม่ให้อย่างดียว เราก็มีเหตุผลของเราที่อยากไปดูเหมือนกัน จนมันเริ่มบานปลาย

แม่เลยบอกว่า ได้! ถ้าไปดูก็เก็บเสื้อผ้าไปด้วยเลยนะ!  เพราะไม่ยอมเชื่อฟังพ่อแม่! เอาแล้วไง พอทะเลาะกันแม่ก็จะชอบไล่ออกจากบ้านตลอด เราเริ่มโมโห ใช่ โมโหจริงๆเลย

จขกท เลยบอกว่าแล้วทำไมแม่ไม่ไว้อาลัยท่านโดยการปิดร้านซักสามเดือนล่ะ พีคมากเมื่อแม่บอกว่า เรื่องของกรูส์!!!! แล้วด่าว่าเราเป็นลูกสารเลวที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน

(อันนี้ยอมรับเพราะเราหัวดื้อมาก คำสั่งสอนของแม่ที่มันไม่เข้าท่าเราก็ไม่ค่อยฟัง
ยกตัวอย่างแม่ชอบให้เราใส่บาตรกับพระรูปหนึ่งที่รู้จักแม่ตอนไปสวดมนต์ พระท่านก็จะชอบมาหยุดอยู่หน้าร้านข้าวเรตอนตีห้าตลอดทั้งๆที่ไม่ได้นิมนต์ แม่ก็บอกว่าใส่ๆไปเถอะได้บุญเหมือนกัน
แต่เราไม่ชอบ บังคบเรามากๆจนเราเริ่มหมดศรัทธา ยังจะมีการมาบังคับให้เราเป็นทายาทธรรมอีก )

มีคนเป็นล้านคนบนโลก ล้านความคิด ล้านความรู้สึก ทุกคนก็ต่างมีขีดจำกัดและความอดทนที่ต่างกัน ช่วงเวลาทำใจรับมือกับความเศร้าก็เหมือนกัน

ที่สงสัยคือเราไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนในการไปดูหนังเลย เงินก็เงินเก็บของเราซึ่งได้จากค่าแรงที่ร้าน ไปดูก็ไปคนเดียวไม่ได้พาใครไปเลี้ยงหรอไปกระหนุงกระหนิงกับแฟนเพราะไม่มีไง//ฮา

เรื่องนี้ทำให้เราเป็นลูกสารเลวของแม่ไปเลยหรอคะ ทั้งๆที่ท่านก็รู้ว่าเรารักในหลวงนะไม่ใช่ไม่รัก

สงสัย+ระบาย ขออภัยใครก็ตามที่มาอ่านด้วยนะคะิถ้าเกิดไร้สาระเกินไป (เม้นด่าได้นะแต่อย่าแรงมาก จขกท เป็นคนอ่อนไหว T^T)