เราจะมาเล่าประสบการณ์แย่ๆของรูมเมทคนนึง ตอนเราอยู่ปีหนึ่ง(ตอนนี้เราปีสอง ผ่านมาเมื่อปีที่แล้ว)
เราเรื่มเข้ามาเรียนมหาลัยชื่อดังย่านรังสิตที่น้ำท่วมเป็นทะเลกรุงเทพแห่งสองทุกครั้งเมื่อฝนตก5555 ตอนแรกที่เข้ามาเรามีเพื่อนมาจาก ตจว ด้วยกัน
ซึ่งจะเป็นเมทกันสองคน แต่ประเด็นไม่ใช่เมทคนนี้นะคะ เดี๋ยวจะค่อยๆเล่าไปทีละเหตุการณ์นะคะ
เราอยู่กับเพื่อนมาได้ประมาณถึงมิดเทอมแรก เราได้รู้จักกับเพื่อนในคณะคนนึง ขอสมมุตินามนางว่า มุ้ง นะคะ55555
เรารู้จักมุ้งมาตั้งแต่เปิดเทอมแต่ไม่ได้สนิทกันเท่าไรเพราะอยู่กันคนละกลุ่ม มุ้งเป็นสาวประเภทสองค่ะแต่งหญิง
สวยนะ สวยกว่าผู้หยิงบางคนอีก ประวัติการล่ารางวัลจากการประกวดนางงามตามเวทีต่างๆก็เยอะอยุ่
นิสัยที่เรารู้จากห้องเรียนก็ดีมากเลยนะคะ เฟรนลี่มาก คุยเก่ง อารมณ์ดียิ้มเก่ง
จนมาวันนึงเราเพิ่งรู้ว่ามุ้งมาอยู่หอตึกเดียวกับเรา มุ้งอยู่กับเมทอีกคนซึ่งเรียนกันคนละสาขา
จากนั้นเราก็ได้คุยกันมากขึ้นเพราะเห็นอยู่หอเดียวกัน
วันดีคืนดีเกิดเหตุการณืไม่คาดคิดขึ้น คือมุ้งทักมาหาเรา บอกว่ามีปัญหากับเมท
คือเรื่องมีอยู่ว่า เมทของมุ้งไม่ยอมกลับหอ แถมโพสต์เฟสด่ามุ้ง ประมาณว่า ทนไม่ไหวกับมุ้งแล้ว มุ้งสกปรกมาก ชอบหยิบของไปโดยไม่บอกกล่าว
เคยแม้แต่กระทั่งโพสต์ประมาณว่า"เอาแปรงสีฟันกูไปหรอ"555555555 เรานี่หลุดฮาเลยคะ
คือก่อนหน้านี้มีคนมาเล่าเรื่องมุ้งให้ฟังนะ พฤติกรรมของมุ้งในการไปเยือนห้องคนอื่น บอกว่า สกปรก
เดินในห้องเพื่อนเราทีนี่รอยเท้าเต็มไปหมด (ไม่ยอมล้างเท้า เท้าก็เหม็น เพราะไม่ยอมใส่ถุงเท้าตอนใส่ผ้าใบ) เสื้อผ้าถอดแล้วก็ไปหมกไว้ในตู้เพื่อน
มาม่ามีเป็นแพค มุ้งกินของเพื่อนเราหมดเลย เรื่องลักขโมยของ ยืมเงินแล้วไม่คืน ยืมไม่ทั่วหลายคณะ แม้แต่นอกมอยังมีเลยค่ะ55
แต่ทำไงได้วินาทีนั้น มุ้งมาถามว่าทำไงดีจะออกจากหอคืนนี้เลย เราก็เลยสงสาร เห็นอยู่หอเดียวกัน
เลยให้มาอยู่ด้วยเลยเป็นเมทกัน3คน ตอนแรกเราก็ปรึกษากับเมทอีกคนว่าจะเอายังไง
ไหนก็ไหนๆละ เราสงสาร เลยไปช่วยขนของย้ายออกมาอยู่ห้องเรา
ช่วงแรกๆๆๆ แฮปปี้ดีมากคะ นางคุยสนุกตลก แล้วก็เก็บห้องเลี่ยมเชี่ยมตลอดเลย
เราก็เออไม่เห็นเป็นเหมือนที่คนอื่นพูดเลย มุ้งก็ดีออก ดีออกมากๆค่ะ5555
และแล้ว...
ความหายนะเริ่มเกิดขึ้น
ช่วงที่เริ่มออกอาการเลยคือหยิบของเราไปใช้โดยที่ไม่บอก แต่เราไม่คิดอะไรคะ ถือว่าเพื่อนกันใช้ด้วยกัน
เริ่มหยิบนู่นนี่ เสื้อผ้า กระเป๋า เอาไปใช้โดยไม่ยอมบอก แต่เราก็ชินละคะ
จนมันมาตรงที่มันหยิบของสำคัญเราเอาไปใช้ โดยที่เราเองก็ไม่อยากจะใช้ของนี้เหมือนกัน เพราะมันมีราคาคะ
มันคือแว่นค่ะ เป็นแว่นสายตา เราไม่อยากเอามันออกมาใช้เพราะมันแพงและพ่อเราซื้อให้ค่ะ
เราเคยพูดไปแล้วนะว่ามันแพง ไม่ค่อยอยากเอามาใช้ มุ้งก็น่าจะรู้นะคะ
วันนั้นเราไปเรียนก่อนมุ้ง พอเห็นมุ้งเดินเข้าห้องมาเราก็เห็นใส่แว่น
(คือบอกไว้ก่อนนะคะว่า มุ้งจะเป็นคนใส่คอนแทคตลอดคะเพื่อความแบ๊ว ใส่ทุกวัน ถ้าวันไหนมุ้งเจ็บตาจะหาแว่นใส่อำพราง)
เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรค่ะ พอมุ้งมาคุยด้วยเราก้เอะใจ เอ้....แว่นนี้มันคุ้นๆ ของเรานี่หว่า เราก็ถามว่า เอาแว่นกูมาใส่หรอ
มันก็บอก เออ ซึ่งแทบจะปรี๊ดแตกเลยค่ะ แบบเอามาใส่แบบไม่บอกเนี่ยนะ แต่ไม่ได้พูไรในห้องเรียนค่ะ
กลับมาพูดตอนถึงหอ บอกกับมุ้งว่า เออเดี๋ยวคืนแว่นหน่อยนะต้องใช้ทำงาน เราจำได้มุ้งวางไว้ที่หน้าทีวี
พอตอนเช้ามุ้งก็รีบตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เลยค่ะ จะไปหาแฟน ตอนนั้นยังไม่มีใครรู้สึกตัวหลับกันอยู่ เรามารู้สึกตัวตอนมันปิดประตูออกจากห้องไป
แวบแรกเรามองไปที่หน้าทีวีเลยค่ะ แว่นไม่อยู่!!!!! ไม่ต้องเดาค่ะ เรารีบวิ่งไปตามเห็นมุ้งรอลิฟอยู่ เราเลยบอกขอแว่นคืนหน่อย
มุ้งมันทำท่าทีแบบ อ้าวเออลืมคืนตั้งแต่เมื่อวาน แต่จริงๆมันคืนเราไว้ที่หน้าทีวีค่ะ เห้อออออออออ
คู๊ณณณณณณผู้ชมคะ เชื่อไหมคะว่ามุ้งอยู่กะเรามาจนจะจบเทอมมันไม่เคยซักเสื้อผ้าเลยคะ จำได้สักเสื้อนศไปครั้งหรือสองครั้งเนี่ยแหละ
แม้กระทั่งเสื้อใน กกน ก็ไม่เคยเห็นตาก เห็นใส่เสรจก็เอาไปหมกไว้ในตู้เสื้อผ้า พอเช้าก็มาหยิบจากกองที่หมกไว้ไปใส่ค่ะ อันนี้คือเราว่าเราสกปรกแล้วนะ
เจอแบบนี้เข้าไปเราก็อเมซิ่งดีค่ะ555 อเมซิ่งไทยแลนด์555
นี่เรื่องซอฟต์ๆนะคะ มีอีกยาวค่ะ อย่าพลาดแม้แต่ตอนเียวมีเรื่องให้ลุ้นตลอด
เรื่องยืมเงินก็มียืมค่ะ แต่เราไม่เคยให้ยืมเกิน500 ถ้าขอยืมมากกว่า500เราจะบอกว่าไม่มีค่ะ
พวกข้าวของเครื่องใช้ มีคนเตือนมาแล้ว แต่เราก็ลองคิดนะว่า ถ้ามันเอาไปใช้ก็ไม่เห็นเป็นอะไร ใจกว้างๆหน่อย พอเริ่มหนักเข้าๆ เครื่องสำอางค์ของเราเริ่มจะหายไปทีละชิ้นๆ ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะส่วนตัวเราเป็นคนชอบวางของไม่เป็นที่ มีอะไรบ้างก็ไม่เคยจำได้ แต่วันนั้นเราเก็บห้องมั้ง หรือทำอะไรสักอย่างก็ไปเจอ กระเป๋า เครื่องสำอางค์มัน เดาแม่นเหมือนถูกหวย ในกระเป๋า ของมันเครื่องสำอางค์ของเราอยู่ในนั้น หลายชิ้นค่ะ แต่เราก็ไม่เอาคืนนะ555 ก็ไม่ได้อะไรกับมันอีก ปล่อยๆไป ถ้ามันเป็นผญไซด์ตัวเท่ากัน เราว่ากกน ชุดชั้นในก็คงจะขโมยใส่5555
วันดีคืนดี ขึ้นห้องมาก็จะเจอมันใส่ เสื้อผ้าเราอยู่ คืองงอะตัวก็คนละไซด์ไม่สงสารตูบ้างหรอว่ามันจะยืดแล้วกูจะใส่ได้ไหม
เวลาเราไม่อยู่ที่ห้องก็จะชอบพาคนนู่นคนนี้ขึ้นมานอนด้วยไม่ถามเราสักคำแล้วเราก็ไม่รู้จากปากมันด้วยซ้ำ มีช่วงปิดเทอมใหญ่ที่ผ่านมานั่นคือช่วงพีคมาก เรากลับบ้านยาวเลยมีมันอยู่หอคนเดียว มันเอาของเราทุกอย่าง ใช้แบบเหมือนของตัวเอง มีกระเป๋าใบหนึ่ง ที่เราก็ไม่ค่อยถือเหมือนกัน เก็บไว้ แล้วลืมเอากลับ วันดีคืนดีเลื่อนเฟสเปิดเจอนางไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วเพื่อนนางแทกรูปนาง แค่เห็นสายกระเป๋าก็รู้แล้วว่าของของกู!! เสื้อก็ใช่ คือเสื้อผ้าเราเยอะมากเราไม่เคยจำได้ว่ามีตัวไหนบ้างคือบางตัวก็อยู่ที่บ้าน บางตัวอยู่ที่หอ ก็เลยจำสับกันไปหมด พอเราเห็นรูปที่เพื่อนแทกนาง เราก็เลยฉุนโพสเฟสว่า เอาของคนอื่นไปใช้โดยไม่บอกเจ้าของมันก็คือโจรนะเพื่อนนะ นางรีบทักแชทมาเลยบอกว่า เนี่ยขอโทษเดี๋ยวจะคืนหมดทุกอย่างเลย เราก็ใจอ่อนแบบเออๆไม่เป็นไร ทีหลังอย่าทำอีก
นางทำตัวดูเหลือนะแบบ เที่ยวแทบทุกคืน เดี๋ยวโผล่นู่นโผล่นี่ แต่จริงๆ นางก็ไม่เสียตังนะก็นางไม่กินอะไปเต้นอย่างเดียวใครจะทำไมหละ เออออออ ไปเที่ยวไหนไม่เคยจะเสียเล้ยเพราะจะพูดว่าไม่กินๆๆ ขนาดบางงานเราไม่กินเรายังช่วยเพื่อนจ่ายเลย แต่นางเที่ยวฟรีทุกงาน
แล้วพอจะมาถึงจุดจบละ
ตอนปิดเทอม เรากะจะย้ายหอ เลยบอกนางว่าเออเดี๋ยวเก็บของนะ จะย้ายมันจะหมดสัญญาแล้ว อีกไม่กี่เดือน นางก็ขอร้องว่าขออยู่ได้ไหม เพราะนางจะย้ายมอ แต่ระหว่างนั้นยังหาหอไม่ได้ ยื่นข้อเสนอมาว่า เดี๋ยวค่าห้องหาร2(เมทอีกคนขอย้ายออกตอนจะกลับบ้าน) แล้วค่าน้ำค่าไฟมันจะจ่ายเอง เออเราก็แบบได้ๆๆๆ สงสารไม่มีที่อยู่ เดือนแรก ราบรื่นดี อีกเดือนนึงมันเงียบกริบเลย เราก็ไม่ได้ทักไรไปเพราะจะกลับมาหอก่อนสิ้นเดือน นึกว่ามันยังอยู่ ป่าวแจ้!!!!หนีไปแล้ว ไม่บอกสักคำว่าจะขนของออก ห้องนี่โล่งเลย เลยทักไปดีนะที่ยังตอบ แต่นางบอกว่าขอผ่อนได้ไหม เอาเงินไปมัดจำหอใหม่หมด ตกลงคือเราก็ต้องจ่ายค่าหอทั้งหมดคนเดียว(เอาตังส่วนตัวจ่าย)เพราะ ป๊าเราไม่สนับสนุนให้มีเพื่อนมาอยู่ด้วยตั้งแต่แรกแล้ว 1 เดือน 2เดือน 3เดือนผ่านไป ไม่ตอบไม่มีวี่แววใดใด พอทักหนักๆแบบเริ่มโมโหละ นางก็มาอ้างว่าแบบเออโทรศัพท์จะเจ๊ง เดี๋ยวให้แม่หาเงินให้ก่อน นางมีมาอ้างนะว่าย้ายอิกตั้งนานแล้วตั้งแต่ต้นๆ เดือน อูหูว ค่าน้ำค่าไฟ แพงว่าเราอยู่คนเดียวอีก มันประมาณว่า อยู่เดือนใหม่แค่ไม่กี่วันจะจ่ายทำไม ไม่ๆ แต่คือกูงงใจไง ว่าทำไมค่าน้ำค่าไฟแพงจัง ผีเปิดแอร์เล่นนอนดูทีวีหรอวะ แต่นางก็บอกนางจะช่วย ยังไงก็ต้องช่วยสิวะ ก็ตังส่วนตัวกูด้วย
แล้ววันนั้นคือตลกมากเจอกันล่าสุดโดยบังเอิญที่เจเจกรีน นั่งอยู่ร้านแห่งนึง เราก็เห็นว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมานั่งโต๊ะข้างๆ แต่ไม่สนใจไร มองไปข้างๆ อ้าวๆๆๆ อินี่นี่เอง นั่งหันหลังให้ด้วยนะ แบบหลบหน้าสุดริด เลยสกิดทัก นางก็อ้าวเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เลย ชวนมันออกไปเดินคุยข้างนอก ถามเรื่องเงิน เราก็ใจดีอีก ลดให้ครึ่งนึง นางก็บอกแม่หมุนเงินอยู่เราก็เออๆๆเคร นางก็ยิ้มให้ทีนึงพร้อม พร้อมกับฟันที่ไปทำแปะฟันขาว มา8ซี่ หะ แล้วตังไม่มีคืนกูคือไรวะ หลังจากนั้นก็ทักไปหลายที ต้องถึงทีที่เราโมโหมากๆแล้วพิมเยอะนางถึงจะตอบ สุดท้ายก็อ้างว่าแม่หาเงินอยู่ใจเย็นๆ แต่เห็นชีวิต
ชิวจริ๊ง บางทีเราก็เดือดร้อน ไม่อยากขอตังพ่อแม่ ก็เลยไปทวงมัน แต่เรากลับไม่ได้อะไรกลับมาเลย
ก่อนหน้าที่เราจะมีปห กับมัน มีคนโพสเฟสด่ามันเรื่องยืมเงิน หลายคนด้วย ถึงกับแทกชื่อ ตามเม้นทุกคอมเม้นของมัน มันก็บล้อคเค้า แล้วมีหน้ามาบอกเราประมาณว่า ไม่คืนหรอก ก็มันประจารกูไปแล้ว แบบทำให้มันเสียไปแล้ว คือไรวะ กูเพิ่งเข้าใจกับตรรกะนี้ แล้วตอนแรกไม่อยากประจารมัน แต่มีในหัวคิดนะแต่ก็กล้าๆกลัวๆ เพราะไม่เคยประจารใคร แล้วยิ่งมันเคยพูดแบบนั้นไปอีก เลยกลัวมันไม่คืน เราก็เสียใจนะที่เอาเพื่อนตัวเองมาประจาร แต่จะเสียใจกว่าถ้าเงินก็ไม่ได้คืน แถมยังทำไรมันไม่ได้อีก
ปล.และบางคนสงสัยว่าเรื่องก็ผ่านมาแล้วทำไมไม่จบๆไปมันก็ย้ายออกไปแล้ว แต่คืนวันนี้เห็นมีคนแทกรูปมันที่ใส่เสื้อของกู!!!!ซึ่ง กูไปเดินเลือกซื้อกับแม่ แล้วแม่ซื้อให้ รู้ไหมว่ามันมีค่ามากๆ เอาไปใส่สบายใจเลยนะ ของมีราคาเนี่ยรู้ดีนักเอาไปหมด ของถูกๆเหลือไว้ให้กู เออเอาเว้ย กรรมใครกรรมมัน เด็กสวนนันระวังตัวกันด้วยนะ เพื่อนรักเราไปเยือนที่นั้นแล้ว
***ขอเพิ่มเติม เราเพิ่งมารู้ทีหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น คือมันก็ไม่ได้คิดดีกับเราเลย
มีอยู่วันนึงพ่อเราโทรมาว่าเราเหมือนไปรู้อะไรมา ซึ่งมีคนไปบอก เราก็ทะเลาะกับพ่อเรา
เราว่ารู้ทีหลังว่า มันพูดกับเมทอีกคนว่าสะใจ ..... คืออะไรคะ สะใจอะไรวะ
เราโคตรเสียความรู้สึกเลย เราไม่รู้ว่ามันไปบอกหรือเปล่า
เพราะว่าตอนแรกเราไม่ได้คิดจะมาตั้งกระทู้ เราแค่พิมพ์ระบายในเฟสบุ๊คเฉยๆ
พอนางเห็นนางก็รีบมาขอโทษมาแก้ตัวหลายๆอย่าง สุดท้ายนะคะมีเรื่องไอแพดเข้ามาอีก
คือเมทเก่าเราอีกคนเอาไอแพดมาคืนที่ห้องแล้ววางไว้บนโต้ะ ตอนปิดเทอม ซึ่งมันเป็นคนอยู่ห้องคนเดียว แล้วเราจำได้ว่ามันไม่ได้พูดอะไร เลยเกี่ยวกับไอแพด เราไม่ได้คืนสักทีวันนี้ก็เลยทักไปถามเมทเก่าอีกคน เค้าบอกว่าเค้าคืนแล้ว สุดท้ายไปถาม มันบอกว่า เอออยู่ในถุงติดไปตอนนี้มันออกจากหอ แล้วที่ผ่านมาไม่ได้มีทีท่าว่าจะมาคืนเลยนะ เราก็ถาม ทำไมไม่บอกหละ มันก็บอกว่าบอกแล้ว เรานึกเท่าไรก็ไม่ออก มันทักมาขอโทษพยายามมาคุยดีกะเราทำให้เราไว้ใจ สุดท้ายเราเพิ่งรู้ว่า
เป็นเบื้องหลังทั้งหมดที่ทำชีวิตเราแย่
สุดท้ายนะคะขอเตือนว่าเจอเมทแบบนี้รีบไล่มันออกไปโลดค่ะ บายค่ะ
ขอระบาย เคยมีรูมเมทโลกาพินาศค่ะ
เราเรื่มเข้ามาเรียนมหาลัยชื่อดังย่านรังสิตที่น้ำท่วมเป็นทะเลกรุงเทพแห่งสองทุกครั้งเมื่อฝนตก5555 ตอนแรกที่เข้ามาเรามีเพื่อนมาจาก ตจว ด้วยกัน
ซึ่งจะเป็นเมทกันสองคน แต่ประเด็นไม่ใช่เมทคนนี้นะคะ เดี๋ยวจะค่อยๆเล่าไปทีละเหตุการณ์นะคะ
เราอยู่กับเพื่อนมาได้ประมาณถึงมิดเทอมแรก เราได้รู้จักกับเพื่อนในคณะคนนึง ขอสมมุตินามนางว่า มุ้ง นะคะ55555
เรารู้จักมุ้งมาตั้งแต่เปิดเทอมแต่ไม่ได้สนิทกันเท่าไรเพราะอยู่กันคนละกลุ่ม มุ้งเป็นสาวประเภทสองค่ะแต่งหญิง
สวยนะ สวยกว่าผู้หยิงบางคนอีก ประวัติการล่ารางวัลจากการประกวดนางงามตามเวทีต่างๆก็เยอะอยุ่
นิสัยที่เรารู้จากห้องเรียนก็ดีมากเลยนะคะ เฟรนลี่มาก คุยเก่ง อารมณ์ดียิ้มเก่ง
จนมาวันนึงเราเพิ่งรู้ว่ามุ้งมาอยู่หอตึกเดียวกับเรา มุ้งอยู่กับเมทอีกคนซึ่งเรียนกันคนละสาขา
จากนั้นเราก็ได้คุยกันมากขึ้นเพราะเห็นอยู่หอเดียวกัน
วันดีคืนดีเกิดเหตุการณืไม่คาดคิดขึ้น คือมุ้งทักมาหาเรา บอกว่ามีปัญหากับเมท
คือเรื่องมีอยู่ว่า เมทของมุ้งไม่ยอมกลับหอ แถมโพสต์เฟสด่ามุ้ง ประมาณว่า ทนไม่ไหวกับมุ้งแล้ว มุ้งสกปรกมาก ชอบหยิบของไปโดยไม่บอกกล่าว
เคยแม้แต่กระทั่งโพสต์ประมาณว่า"เอาแปรงสีฟันกูไปหรอ"555555555 เรานี่หลุดฮาเลยคะ
คือก่อนหน้านี้มีคนมาเล่าเรื่องมุ้งให้ฟังนะ พฤติกรรมของมุ้งในการไปเยือนห้องคนอื่น บอกว่า สกปรก
เดินในห้องเพื่อนเราทีนี่รอยเท้าเต็มไปหมด (ไม่ยอมล้างเท้า เท้าก็เหม็น เพราะไม่ยอมใส่ถุงเท้าตอนใส่ผ้าใบ) เสื้อผ้าถอดแล้วก็ไปหมกไว้ในตู้เพื่อน
มาม่ามีเป็นแพค มุ้งกินของเพื่อนเราหมดเลย เรื่องลักขโมยของ ยืมเงินแล้วไม่คืน ยืมไม่ทั่วหลายคณะ แม้แต่นอกมอยังมีเลยค่ะ55
แต่ทำไงได้วินาทีนั้น มุ้งมาถามว่าทำไงดีจะออกจากหอคืนนี้เลย เราก็เลยสงสาร เห็นอยู่หอเดียวกัน
เลยให้มาอยู่ด้วยเลยเป็นเมทกัน3คน ตอนแรกเราก็ปรึกษากับเมทอีกคนว่าจะเอายังไง
ไหนก็ไหนๆละ เราสงสาร เลยไปช่วยขนของย้ายออกมาอยู่ห้องเรา
ช่วงแรกๆๆๆ แฮปปี้ดีมากคะ นางคุยสนุกตลก แล้วก็เก็บห้องเลี่ยมเชี่ยมตลอดเลย
เราก็เออไม่เห็นเป็นเหมือนที่คนอื่นพูดเลย มุ้งก็ดีออก ดีออกมากๆค่ะ5555
และแล้ว...
ความหายนะเริ่มเกิดขึ้น
ช่วงที่เริ่มออกอาการเลยคือหยิบของเราไปใช้โดยที่ไม่บอก แต่เราไม่คิดอะไรคะ ถือว่าเพื่อนกันใช้ด้วยกัน
เริ่มหยิบนู่นนี่ เสื้อผ้า กระเป๋า เอาไปใช้โดยไม่ยอมบอก แต่เราก็ชินละคะ
จนมันมาตรงที่มันหยิบของสำคัญเราเอาไปใช้ โดยที่เราเองก็ไม่อยากจะใช้ของนี้เหมือนกัน เพราะมันมีราคาคะ
มันคือแว่นค่ะ เป็นแว่นสายตา เราไม่อยากเอามันออกมาใช้เพราะมันแพงและพ่อเราซื้อให้ค่ะ
เราเคยพูดไปแล้วนะว่ามันแพง ไม่ค่อยอยากเอามาใช้ มุ้งก็น่าจะรู้นะคะ
วันนั้นเราไปเรียนก่อนมุ้ง พอเห็นมุ้งเดินเข้าห้องมาเราก็เห็นใส่แว่น
(คือบอกไว้ก่อนนะคะว่า มุ้งจะเป็นคนใส่คอนแทคตลอดคะเพื่อความแบ๊ว ใส่ทุกวัน ถ้าวันไหนมุ้งเจ็บตาจะหาแว่นใส่อำพราง)
เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรค่ะ พอมุ้งมาคุยด้วยเราก้เอะใจ เอ้....แว่นนี้มันคุ้นๆ ของเรานี่หว่า เราก็ถามว่า เอาแว่นกูมาใส่หรอ
มันก็บอก เออ ซึ่งแทบจะปรี๊ดแตกเลยค่ะ แบบเอามาใส่แบบไม่บอกเนี่ยนะ แต่ไม่ได้พูไรในห้องเรียนค่ะ
กลับมาพูดตอนถึงหอ บอกกับมุ้งว่า เออเดี๋ยวคืนแว่นหน่อยนะต้องใช้ทำงาน เราจำได้มุ้งวางไว้ที่หน้าทีวี
พอตอนเช้ามุ้งก็รีบตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เลยค่ะ จะไปหาแฟน ตอนนั้นยังไม่มีใครรู้สึกตัวหลับกันอยู่ เรามารู้สึกตัวตอนมันปิดประตูออกจากห้องไป
แวบแรกเรามองไปที่หน้าทีวีเลยค่ะ แว่นไม่อยู่!!!!! ไม่ต้องเดาค่ะ เรารีบวิ่งไปตามเห็นมุ้งรอลิฟอยู่ เราเลยบอกขอแว่นคืนหน่อย
มุ้งมันทำท่าทีแบบ อ้าวเออลืมคืนตั้งแต่เมื่อวาน แต่จริงๆมันคืนเราไว้ที่หน้าทีวีค่ะ เห้อออออออออ
คู๊ณณณณณณผู้ชมคะ เชื่อไหมคะว่ามุ้งอยู่กะเรามาจนจะจบเทอมมันไม่เคยซักเสื้อผ้าเลยคะ จำได้สักเสื้อนศไปครั้งหรือสองครั้งเนี่ยแหละ
แม้กระทั่งเสื้อใน กกน ก็ไม่เคยเห็นตาก เห็นใส่เสรจก็เอาไปหมกไว้ในตู้เสื้อผ้า พอเช้าก็มาหยิบจากกองที่หมกไว้ไปใส่ค่ะ อันนี้คือเราว่าเราสกปรกแล้วนะ
เจอแบบนี้เข้าไปเราก็อเมซิ่งดีค่ะ555 อเมซิ่งไทยแลนด์555
นี่เรื่องซอฟต์ๆนะคะ มีอีกยาวค่ะ อย่าพลาดแม้แต่ตอนเียวมีเรื่องให้ลุ้นตลอด
เรื่องยืมเงินก็มียืมค่ะ แต่เราไม่เคยให้ยืมเกิน500 ถ้าขอยืมมากกว่า500เราจะบอกว่าไม่มีค่ะ
พวกข้าวของเครื่องใช้ มีคนเตือนมาแล้ว แต่เราก็ลองคิดนะว่า ถ้ามันเอาไปใช้ก็ไม่เห็นเป็นอะไร ใจกว้างๆหน่อย พอเริ่มหนักเข้าๆ เครื่องสำอางค์ของเราเริ่มจะหายไปทีละชิ้นๆ ก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะส่วนตัวเราเป็นคนชอบวางของไม่เป็นที่ มีอะไรบ้างก็ไม่เคยจำได้ แต่วันนั้นเราเก็บห้องมั้ง หรือทำอะไรสักอย่างก็ไปเจอ กระเป๋า เครื่องสำอางค์มัน เดาแม่นเหมือนถูกหวย ในกระเป๋า ของมันเครื่องสำอางค์ของเราอยู่ในนั้น หลายชิ้นค่ะ แต่เราก็ไม่เอาคืนนะ555 ก็ไม่ได้อะไรกับมันอีก ปล่อยๆไป ถ้ามันเป็นผญไซด์ตัวเท่ากัน เราว่ากกน ชุดชั้นในก็คงจะขโมยใส่5555
วันดีคืนดี ขึ้นห้องมาก็จะเจอมันใส่ เสื้อผ้าเราอยู่ คืองงอะตัวก็คนละไซด์ไม่สงสารตูบ้างหรอว่ามันจะยืดแล้วกูจะใส่ได้ไหม
เวลาเราไม่อยู่ที่ห้องก็จะชอบพาคนนู่นคนนี้ขึ้นมานอนด้วยไม่ถามเราสักคำแล้วเราก็ไม่รู้จากปากมันด้วยซ้ำ มีช่วงปิดเทอมใหญ่ที่ผ่านมานั่นคือช่วงพีคมาก เรากลับบ้านยาวเลยมีมันอยู่หอคนเดียว มันเอาของเราทุกอย่าง ใช้แบบเหมือนของตัวเอง มีกระเป๋าใบหนึ่ง ที่เราก็ไม่ค่อยถือเหมือนกัน เก็บไว้ แล้วลืมเอากลับ วันดีคืนดีเลื่อนเฟสเปิดเจอนางไปเที่ยวกับเพื่อนแล้วเพื่อนนางแทกรูปนาง แค่เห็นสายกระเป๋าก็รู้แล้วว่าของของกู!! เสื้อก็ใช่ คือเสื้อผ้าเราเยอะมากเราไม่เคยจำได้ว่ามีตัวไหนบ้างคือบางตัวก็อยู่ที่บ้าน บางตัวอยู่ที่หอ ก็เลยจำสับกันไปหมด พอเราเห็นรูปที่เพื่อนแทกนาง เราก็เลยฉุนโพสเฟสว่า เอาของคนอื่นไปใช้โดยไม่บอกเจ้าของมันก็คือโจรนะเพื่อนนะ นางรีบทักแชทมาเลยบอกว่า เนี่ยขอโทษเดี๋ยวจะคืนหมดทุกอย่างเลย เราก็ใจอ่อนแบบเออๆไม่เป็นไร ทีหลังอย่าทำอีก
นางทำตัวดูเหลือนะแบบ เที่ยวแทบทุกคืน เดี๋ยวโผล่นู่นโผล่นี่ แต่จริงๆ นางก็ไม่เสียตังนะก็นางไม่กินอะไปเต้นอย่างเดียวใครจะทำไมหละ เออออออ ไปเที่ยวไหนไม่เคยจะเสียเล้ยเพราะจะพูดว่าไม่กินๆๆ ขนาดบางงานเราไม่กินเรายังช่วยเพื่อนจ่ายเลย แต่นางเที่ยวฟรีทุกงาน
แล้วพอจะมาถึงจุดจบละ
ตอนปิดเทอม เรากะจะย้ายหอ เลยบอกนางว่าเออเดี๋ยวเก็บของนะ จะย้ายมันจะหมดสัญญาแล้ว อีกไม่กี่เดือน นางก็ขอร้องว่าขออยู่ได้ไหม เพราะนางจะย้ายมอ แต่ระหว่างนั้นยังหาหอไม่ได้ ยื่นข้อเสนอมาว่า เดี๋ยวค่าห้องหาร2(เมทอีกคนขอย้ายออกตอนจะกลับบ้าน) แล้วค่าน้ำค่าไฟมันจะจ่ายเอง เออเราก็แบบได้ๆๆๆ สงสารไม่มีที่อยู่ เดือนแรก ราบรื่นดี อีกเดือนนึงมันเงียบกริบเลย เราก็ไม่ได้ทักไรไปเพราะจะกลับมาหอก่อนสิ้นเดือน นึกว่ามันยังอยู่ ป่าวแจ้!!!!หนีไปแล้ว ไม่บอกสักคำว่าจะขนของออก ห้องนี่โล่งเลย เลยทักไปดีนะที่ยังตอบ แต่นางบอกว่าขอผ่อนได้ไหม เอาเงินไปมัดจำหอใหม่หมด ตกลงคือเราก็ต้องจ่ายค่าหอทั้งหมดคนเดียว(เอาตังส่วนตัวจ่าย)เพราะ ป๊าเราไม่สนับสนุนให้มีเพื่อนมาอยู่ด้วยตั้งแต่แรกแล้ว 1 เดือน 2เดือน 3เดือนผ่านไป ไม่ตอบไม่มีวี่แววใดใด พอทักหนักๆแบบเริ่มโมโหละ นางก็มาอ้างว่าแบบเออโทรศัพท์จะเจ๊ง เดี๋ยวให้แม่หาเงินให้ก่อน นางมีมาอ้างนะว่าย้ายอิกตั้งนานแล้วตั้งแต่ต้นๆ เดือน อูหูว ค่าน้ำค่าไฟ แพงว่าเราอยู่คนเดียวอีก มันประมาณว่า อยู่เดือนใหม่แค่ไม่กี่วันจะจ่ายทำไม ไม่ๆ แต่คือกูงงใจไง ว่าทำไมค่าน้ำค่าไฟแพงจัง ผีเปิดแอร์เล่นนอนดูทีวีหรอวะ แต่นางก็บอกนางจะช่วย ยังไงก็ต้องช่วยสิวะ ก็ตังส่วนตัวกูด้วย
แล้ววันนั้นคือตลกมากเจอกันล่าสุดโดยบังเอิญที่เจเจกรีน นั่งอยู่ร้านแห่งนึง เราก็เห็นว่ามีกลุ่มวัยรุ่นมานั่งโต๊ะข้างๆ แต่ไม่สนใจไร มองไปข้างๆ อ้าวๆๆๆ อินี่นี่เอง นั่งหันหลังให้ด้วยนะ แบบหลบหน้าสุดริด เลยสกิดทัก นางก็อ้าวเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เลย ชวนมันออกไปเดินคุยข้างนอก ถามเรื่องเงิน เราก็ใจดีอีก ลดให้ครึ่งนึง นางก็บอกแม่หมุนเงินอยู่เราก็เออๆๆเคร นางก็ยิ้มให้ทีนึงพร้อม พร้อมกับฟันที่ไปทำแปะฟันขาว มา8ซี่ หะ แล้วตังไม่มีคืนกูคือไรวะ หลังจากนั้นก็ทักไปหลายที ต้องถึงทีที่เราโมโหมากๆแล้วพิมเยอะนางถึงจะตอบ สุดท้ายก็อ้างว่าแม่หาเงินอยู่ใจเย็นๆ แต่เห็นชีวิตชิวจริ๊ง บางทีเราก็เดือดร้อน ไม่อยากขอตังพ่อแม่ ก็เลยไปทวงมัน แต่เรากลับไม่ได้อะไรกลับมาเลย
ก่อนหน้าที่เราจะมีปห กับมัน มีคนโพสเฟสด่ามันเรื่องยืมเงิน หลายคนด้วย ถึงกับแทกชื่อ ตามเม้นทุกคอมเม้นของมัน มันก็บล้อคเค้า แล้วมีหน้ามาบอกเราประมาณว่า ไม่คืนหรอก ก็มันประจารกูไปแล้ว แบบทำให้มันเสียไปแล้ว คือไรวะ กูเพิ่งเข้าใจกับตรรกะนี้ แล้วตอนแรกไม่อยากประจารมัน แต่มีในหัวคิดนะแต่ก็กล้าๆกลัวๆ เพราะไม่เคยประจารใคร แล้วยิ่งมันเคยพูดแบบนั้นไปอีก เลยกลัวมันไม่คืน เราก็เสียใจนะที่เอาเพื่อนตัวเองมาประจาร แต่จะเสียใจกว่าถ้าเงินก็ไม่ได้คืน แถมยังทำไรมันไม่ได้อีก
ปล.และบางคนสงสัยว่าเรื่องก็ผ่านมาแล้วทำไมไม่จบๆไปมันก็ย้ายออกไปแล้ว แต่คืนวันนี้เห็นมีคนแทกรูปมันที่ใส่เสื้อของกู!!!!ซึ่ง กูไปเดินเลือกซื้อกับแม่ แล้วแม่ซื้อให้ รู้ไหมว่ามันมีค่ามากๆ เอาไปใส่สบายใจเลยนะ ของมีราคาเนี่ยรู้ดีนักเอาไปหมด ของถูกๆเหลือไว้ให้กู เออเอาเว้ย กรรมใครกรรมมัน เด็กสวนนันระวังตัวกันด้วยนะ เพื่อนรักเราไปเยือนที่นั้นแล้ว
***ขอเพิ่มเติม เราเพิ่งมารู้ทีหลังจากเรื่องที่เกิดขึ้น คือมันก็ไม่ได้คิดดีกับเราเลย
มีอยู่วันนึงพ่อเราโทรมาว่าเราเหมือนไปรู้อะไรมา ซึ่งมีคนไปบอก เราก็ทะเลาะกับพ่อเรา
เราว่ารู้ทีหลังว่า มันพูดกับเมทอีกคนว่าสะใจ ..... คืออะไรคะ สะใจอะไรวะ
เราโคตรเสียความรู้สึกเลย เราไม่รู้ว่ามันไปบอกหรือเปล่า
เพราะว่าตอนแรกเราไม่ได้คิดจะมาตั้งกระทู้ เราแค่พิมพ์ระบายในเฟสบุ๊คเฉยๆ
พอนางเห็นนางก็รีบมาขอโทษมาแก้ตัวหลายๆอย่าง สุดท้ายนะคะมีเรื่องไอแพดเข้ามาอีก
คือเมทเก่าเราอีกคนเอาไอแพดมาคืนที่ห้องแล้ววางไว้บนโต้ะ ตอนปิดเทอม ซึ่งมันเป็นคนอยู่ห้องคนเดียว แล้วเราจำได้ว่ามันไม่ได้พูดอะไร เลยเกี่ยวกับไอแพด เราไม่ได้คืนสักทีวันนี้ก็เลยทักไปถามเมทเก่าอีกคน เค้าบอกว่าเค้าคืนแล้ว สุดท้ายไปถาม มันบอกว่า เอออยู่ในถุงติดไปตอนนี้มันออกจากหอ แล้วที่ผ่านมาไม่ได้มีทีท่าว่าจะมาคืนเลยนะ เราก็ถาม ทำไมไม่บอกหละ มันก็บอกว่าบอกแล้ว เรานึกเท่าไรก็ไม่ออก มันทักมาขอโทษพยายามมาคุยดีกะเราทำให้เราไว้ใจ สุดท้ายเราเพิ่งรู้ว่าเป็นเบื้องหลังทั้งหมดที่ทำชีวิตเราแย่
สุดท้ายนะคะขอเตือนว่าเจอเมทแบบนี้รีบไล่มันออกไปโลดค่ะ บายค่ะ