ฉันกับแฟนคุยกันมาได้ 1ปี คบกันจริงจังมาแค่ 6 เดือน แฟนอายุสี่สิบต้นๆ อายุห่างกันกับฉัน 15 ปีเลย ซึ่งก็อยู่ในวัยทำงานทั้งคู่ จะเล่าถึงนิสัยของเค้าค่ะ ในแต่ละวันเค้าจะทำแต่งาน ไม่มีโทร ไม่มีไลน์หาเลยทั้งวัน ต้องเป็นฉันทุกครั้งที่ไลน์หาเค้าๆถึงจะตอบ จะพูดคุยกัน พอถึงช่วงเย็นเลิกงาน ถ้าไม่ไลน์บอกเค้า เค้าก็ถึงจะไลน์หา โทรหา ว่าถึงที่พักรึยัง (ที่พักเราพักอยู่ย่านเดียวกัน ไม่ไกลกันมาก) ฉันต้องรายงานเค้าอย่างนี้ทุกๆเย็น ถ้าไม่ไลน์บอก ก็จะโทรมาต่อว่าตลอดว่า อยู่ไหน ทำอะไร ทำไมถึงห้องแล้วไม่บอก ส่วนเค้า ฉันไม่เคยร้องขอให้เค้าทำเลย พอเค้าเลิกงาน (ซึ่งช่วงนี้ เลิกดึกตลอด สองสามทุ่ม บางทีก็สี่ทุ่มยังมี) เค้าก็จะไลน์บอกตลอดว่า ถึงห้องแล้วนะคะ พร้อมกับถ่ายรูปข้าวกล่องที่ซื้อมากินว่า กินข้าวก่อนนะประมานว่าเพิ่งเลิกงาน ซึ่งเป็นอย่างงี้มาเป็นเดือน
สรุปก็คือ น้อยมากที่จะโทร หรือเจอหน้ากัน (ย้อนไปที่ฉันเล่าว่า ถ้าถึงห้องแล้วไม่ไลน์บอกเค้า เค้าจะไลน์มา ถ้าไม่ตอบกลับทันที เค้าก็จะโทรมา ซึ่งนั่นเป็นความตั้งใจของฉัน เพราะว่าอยากได้ยินเสียงกันบ้างก็ยังดี แม้จะไม่ได้เจอ แม้จะโดนดุก็ตาม) ตอนนี้ก็เลยเป็นกังวลว่า เค้ารักเราจริงรึป่าว ความรู้สึกตอนนี้ เหมือนเด็กโดนผู้ใหญ่คุม ไม่เหมือนคนรักเลย กลัวว่าพอคบกันไปแล้ว เราจะเก็บความรู้สึกไว้คนเดียวไม่ไหว คงต้องระเบิดมันมาซักวันแน่ๆ ซึ่งถ้าถึงตอนนั้น เวลาที่คบกันมาก็เสียไป ยิ่งแก่ตัวไปทุกวันๆ +555 ต้องมองทั้งการจะต้องสร้างครอบครัว การมีลูก กับอายุข้างหน้า (ถ้าสมมติคบกันประมาณสามปี) สับสนวุ่นวายใจไปหมดค่ะตอนนี้ ฉันควรทำตัว ทำใจ ยังไงดีคะ?