ส่งท้าย MDBC แด่องค์อ้อย หมาน้อย พี่ขื่อ องค์ตี๋ และน้องนก
สำหรับเรา เรื่องนี้ได้ 9.5 คะแนนเต็ม 10
หักไป 0.1 เพราะถูกคลิปกอมมี่บอมบาสติกหลอกมาดู รอมคอมซากึก พระเอกหล่อ นางเอกน่ารัก เน้นฉากฟิน (ซึ่งหมดไปตอนไหนไม่รู้ตัวเลย)
หักอีก 0.1 เพราะถูกหลอกว่าเป็นรอมคอมพล็อตตลาดดาษดื่น แล้วยังไง ได้กันมั้ย...ถามใจเธอดู
หักอีก 0.1 เพราะว่าหลังจากตอน 16 มาก็โคตรขมขื่น เหมือนแอร์ไทม์พระเอกนางเอกหมด แต่ก็อภัยให้เพราเรื่องราวมันเจ้มจ้นเหลือเกิน เกิดมาไม่เคยดูละครแล้วเดาไม่ถูกขนาดนี้เลย ให้ตายสิพับผ่า
หักอีก 0.1 เพราะ ep 17-18 มันสั้นเกิน รวบรัดตัดความไปหมด อยากดูอีกสัก 2 ตอน อยากให้มีอีกหลายๆ ฉาก (เช่น เลี้ยงลูก ฯลฯ ไม่มี bed scene พี่ไม่ว่า แต่ขอเห็นผลผลิตหน่อยสิ)
หักอีก 0.1 เรื่ององค์ตี๋ ใต้เท้าลิเบอโร่โคนันออฟโชซอนบิดาแห่งวงจรปิด HD คขบ.ใจร้ายยยยย โกรธมากกกกก บอกเลย (ถึงจะมีที่มาที่ไปก็เถอะ)
แต่สรุปแล้วเรื่องนี้ก็ยังได้คะแนนเยอะที่สุดตั้งแต่เคยดูซีรี่ย์เกาฯ มาอยู่ดี (lucky romance กับ Oh my ghost ให้ 8.5, it’s okay, that’ love ให้ 9 เท่ากับ the master’s sun)
เอาจริงๆ ชอบตอนจบนะ (ถ้าไม่รวบรัดจะดีมาก แต่ก็เข้าใจแหละว่าคงต้องใช้งบอีกบาน) เชจาไม่ได้หนีออกมาอยู่กินกับราอนนอกวัง แต่ได้ปกครองบ้านเมืองตามที่ได้ตั้งใจไว้ กลุ่มแพคอุนเมื่อหมดแกนนำและเห็นแนวทางการปกครองของเชจาแล้วก็ยุติการเคลื่อนไหวไป จุดนี้โอเค รับได้
ในส่วนของฉากฟิน 1 นาทีก่อนจบน้านนนนน.....เจ้เพลียนิดหน่อย นึกว่าจะได้สวีทกันสักสิบนาที แต่ๆๆๆ เชจาไม่มีเวลา transform เป็นองค์อ้อยค่ะ งานยุ่งเกิ๊นนนนน ยิ่งขาดคู่หูบู๊บุ๋นอย่างองค์ตี๋และพี่ขื่อ เชจาเลยต้องทำงานคนเดียว จุดนี้พี่ก็เข้าใจ แต่ที่ดีต่อใจคือ ตอนองค์อ้อยไปขอค่าตัวกับราอนที่ร้านหนังสือ บทมันสื่อให้ดูรู้เลยว่าสองคนนี้อยู่ด้วยกันตลอด เช่นที่องค์อ้อยต่อว่าราอนว่าหายหน้าไปเลยไม่ไปหา แสดงว่าราอนก็วนเวียนอยู่ในวังนั่นแหละ และท่าทีราอนที่รีบปิดปากตอนองค์อ้อยโน้มตัวลงมาเหมือนแบบโดนบ่อยเลยรู้แกว (อย่างตอนที่รีบปิดหน้าผากเพราะโดนดีดแต่องค์อ้อยกลับจุ๊บแก้มแทนนั่นไง) แสดงว่าทำกันเป็นรูทีน (เอกมโน โทจินตนาการมาก ณ จุดนี้) ฉากจบถึงจะคิสกันเบาๆ แต่มันดีต่อใจมากเลยจริงๆ เจ้ยอมหายเหวี่ยงเรื่องไม่ได้กันก็ได้...ชิส์
จุดที่ชอบมากที่สุดคือ การได้เห็นองค์อ้อยเติบโตขึ้นทุกตอน จากองค์รัชทายาทสุดเกรียน ได้มีความรัก เข้าใจโลก เข้าใจตัวเอง มีชั้นเชิงในการจัดการศัตรูมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เห็นความจริงในใจของพ่อ ได้เห็นน้ำใจคนรัก ได้เห็นน้ำใจเพื่อน ได้ฝึกฝนตนเองกับการเป็นผู้สำเร็จราชการ (เป็นพระเอกที่งานยุ่งมากจริงๆ บอกเลย) มัน coming of age จริงๆ นะ สำหรับบทเชจาองค์อ้อยเนี่ย
ราอนก็เช่นกัน จากสาวน้อยที่เคยเคว้งคว้าง ไม่มีแม้แต่ที่ที่เรียกว่าบ้าน เมื่อได้เข้าวังมารักกับองค์อ้อย ก็กลายเป็นผู้หญิงเต็มตัว ที่พร้อมเสียสละทุกสิ่งเพื่อให้คนรักได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก (เราว่าราอนเข้าใจเชจาดีกว่าใครว่าอยากเป็นพระราชาที่ดีมากแค่ไหน) หลายคนอาจจะบอกว่าราอนเอาแต่ร้องไห้ เป็นภาระให้องค์อ้อย แต่เราว่า ราอนมีความสำคัญกับการเติบโตของเชจามากเลย ถ้าไม่มีราอน เชจาก็ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักพ่อ ไม่รู้จักรักคนอื่นมากขนาดนี้ ราอนสำคัญกับเชจาจริงๆ นะ แถมเห็นขี้แงอย่างนี้ ก็ราอนอีกแหละที่เป็นคนช่วยเชจาหลายอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องจดหมายของพ่อถึงพระสนม หรือเรื่องสื่อสารกับองค์หญิงไม่พูดจนได้จดหมายแม่เชจามาเปิดปมทุกอย่าง
edit เพิ่มเติมอีก 2 วีรกรรมของราอน ได้แก่ ตอนออกมารำในงานเลี้ยงทูตจีนแทนนางรำที่หายตัวไป นั่นก็ได้ช่วยกู้หน้าเชจาไว้ได้ ทำให้เชจาได้จัดหนักกับลุงเสนาฯ ตามแผน กับอีกตอนคือตอนที่ตัดใจหนีองค์อ้อยออกจากวังหลังจากรู้ตัวว่าเป็นลูกฮงยองแน ยอมเจ็บเพื่อเชจาจะได้ไม่ต้องหนักใจหรือสับสนว่าจะเอาไงกับชีวิตดี แถมก่อนไปยังไปฝากฝังองค์อ้อยไว้กับน้องนกอีกด้วย องค์อ้อยเสียอีกที่เป็นฝ่ายลำไย ตามมาหา ตามมาต่อว่าเรื่องผิดสัญญา เอาจริงๆ คือ ราอนพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่สร้างปัญหาให้เชจา (เว้นตอนพยายามกลับเข้าวังมาหาพ่อจนพี่ขื่อเกือบตาย ลุงหัวหน้าขันทีตายนั่นแหละ อันนี้เราว่าที่จริงราอนก็ไม่ได้ผิดคนเดียวนะ พ่อแนนั่นแหละ หายไปตั้งหลายปี จะกลับมาโดนจับเพื่อ????)
สุดท้ายแล้วพอองค์อ้อยโดนวางยา ราอนก็ยังกลับมาดูใจอยู่ดี นางรักของนางจริงๆ นะ แค่นางไม่อยากสร้างปัญหาให้คนที่นางรักถ้าทำได้
นอกจากสองคนนี้แล้ว บทของอีกสามคนก็ล้วนดีงาม
ไม่ว่าจะพี่ขื่อ ผู้ซื่อสัตย์กับทั้งสองหน้าที่ ไม่ว่าจะเป็นองครักษ์ หรือการเป็นสายสืบแพคอุน
องค์ตี๋ผู้ช่วยเหลือทุกคน จนนาทีสุดท้ายก็ยังมีโอกาสได้บอกรักราอน
หรือแม้แต่น้องนก ผู้พัฒนาจากนกน้อยมาเป็นพญานกอินทรีได้อย่างสง่างาม
ใจคอนอกจากเจ๊มเหฯ กับทีมลุงเสนาแล้ว จะไม่มีคนไม่ดีเลยหรือไร
แถมเส้นเรื่องความรักก็ชัดเจนมาก องค์อ้อยกับหมาน้อย ไม่มีปันใจรักคนอื่นเลย รักกันมั่นคง ไม่ต้องวอกแวกให้ใครมีหวัง
สรุปคือเรื่องนี้ดีงามต่อใจ ดีใจมากที่โดนกอมมี่เต้นบอมบาสติกหลอกมาดู
ปล.เหนือสิ่งอื่นใดรักทีมกระทู้สดทุกคนนะคะ
แก้ไข ส่งท้าย MDBC แด่องค์อ้อย หมาน้อย พี่ขื่อ องค์ตี๋ และน้องนก
สำหรับเรา เรื่องนี้ได้ 9.5 คะแนนเต็ม 10
หักไป 0.1 เพราะถูกคลิปกอมมี่บอมบาสติกหลอกมาดู รอมคอมซากึก พระเอกหล่อ นางเอกน่ารัก เน้นฉากฟิน (ซึ่งหมดไปตอนไหนไม่รู้ตัวเลย)
หักอีก 0.1 เพราะถูกหลอกว่าเป็นรอมคอมพล็อตตลาดดาษดื่น แล้วยังไง ได้กันมั้ย...ถามใจเธอดู
หักอีก 0.1 เพราะว่าหลังจากตอน 16 มาก็โคตรขมขื่น เหมือนแอร์ไทม์พระเอกนางเอกหมด แต่ก็อภัยให้เพราเรื่องราวมันเจ้มจ้นเหลือเกิน เกิดมาไม่เคยดูละครแล้วเดาไม่ถูกขนาดนี้เลย ให้ตายสิพับผ่า
หักอีก 0.1 เพราะ ep 17-18 มันสั้นเกิน รวบรัดตัดความไปหมด อยากดูอีกสัก 2 ตอน อยากให้มีอีกหลายๆ ฉาก (เช่น เลี้ยงลูก ฯลฯ ไม่มี bed scene พี่ไม่ว่า แต่ขอเห็นผลผลิตหน่อยสิ)
หักอีก 0.1 เรื่ององค์ตี๋ ใต้เท้าลิเบอโร่โคนันออฟโชซอนบิดาแห่งวงจรปิด HD คขบ.ใจร้ายยยยย โกรธมากกกกก บอกเลย (ถึงจะมีที่มาที่ไปก็เถอะ)
แต่สรุปแล้วเรื่องนี้ก็ยังได้คะแนนเยอะที่สุดตั้งแต่เคยดูซีรี่ย์เกาฯ มาอยู่ดี (lucky romance กับ Oh my ghost ให้ 8.5, it’s okay, that’ love ให้ 9 เท่ากับ the master’s sun)
เอาจริงๆ ชอบตอนจบนะ (ถ้าไม่รวบรัดจะดีมาก แต่ก็เข้าใจแหละว่าคงต้องใช้งบอีกบาน) เชจาไม่ได้หนีออกมาอยู่กินกับราอนนอกวัง แต่ได้ปกครองบ้านเมืองตามที่ได้ตั้งใจไว้ กลุ่มแพคอุนเมื่อหมดแกนนำและเห็นแนวทางการปกครองของเชจาแล้วก็ยุติการเคลื่อนไหวไป จุดนี้โอเค รับได้
ในส่วนของฉากฟิน 1 นาทีก่อนจบน้านนนนน.....เจ้เพลียนิดหน่อย นึกว่าจะได้สวีทกันสักสิบนาที แต่ๆๆๆ เชจาไม่มีเวลา transform เป็นองค์อ้อยค่ะ งานยุ่งเกิ๊นนนนน ยิ่งขาดคู่หูบู๊บุ๋นอย่างองค์ตี๋และพี่ขื่อ เชจาเลยต้องทำงานคนเดียว จุดนี้พี่ก็เข้าใจ แต่ที่ดีต่อใจคือ ตอนองค์อ้อยไปขอค่าตัวกับราอนที่ร้านหนังสือ บทมันสื่อให้ดูรู้เลยว่าสองคนนี้อยู่ด้วยกันตลอด เช่นที่องค์อ้อยต่อว่าราอนว่าหายหน้าไปเลยไม่ไปหา แสดงว่าราอนก็วนเวียนอยู่ในวังนั่นแหละ และท่าทีราอนที่รีบปิดปากตอนองค์อ้อยโน้มตัวลงมาเหมือนแบบโดนบ่อยเลยรู้แกว (อย่างตอนที่รีบปิดหน้าผากเพราะโดนดีดแต่องค์อ้อยกลับจุ๊บแก้มแทนนั่นไง) แสดงว่าทำกันเป็นรูทีน (เอกมโน โทจินตนาการมาก ณ จุดนี้) ฉากจบถึงจะคิสกันเบาๆ แต่มันดีต่อใจมากเลยจริงๆ เจ้ยอมหายเหวี่ยงเรื่องไม่ได้กันก็ได้...ชิส์
จุดที่ชอบมากที่สุดคือ การได้เห็นองค์อ้อยเติบโตขึ้นทุกตอน จากองค์รัชทายาทสุดเกรียน ได้มีความรัก เข้าใจโลก เข้าใจตัวเอง มีชั้นเชิงในการจัดการศัตรูมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เห็นความจริงในใจของพ่อ ได้เห็นน้ำใจคนรัก ได้เห็นน้ำใจเพื่อน ได้ฝึกฝนตนเองกับการเป็นผู้สำเร็จราชการ (เป็นพระเอกที่งานยุ่งมากจริงๆ บอกเลย) มัน coming of age จริงๆ นะ สำหรับบทเชจาองค์อ้อยเนี่ย
ราอนก็เช่นกัน จากสาวน้อยที่เคยเคว้งคว้าง ไม่มีแม้แต่ที่ที่เรียกว่าบ้าน เมื่อได้เข้าวังมารักกับองค์อ้อย ก็กลายเป็นผู้หญิงเต็มตัว ที่พร้อมเสียสละทุกสิ่งเพื่อให้คนรักได้ทำสิ่งที่ตัวเองรัก (เราว่าราอนเข้าใจเชจาดีกว่าใครว่าอยากเป็นพระราชาที่ดีมากแค่ไหน) หลายคนอาจจะบอกว่าราอนเอาแต่ร้องไห้ เป็นภาระให้องค์อ้อย แต่เราว่า ราอนมีความสำคัญกับการเติบโตของเชจามากเลย ถ้าไม่มีราอน เชจาก็ไม่รู้จักตัวเอง ไม่รู้จักพ่อ ไม่รู้จักรักคนอื่นมากขนาดนี้ ราอนสำคัญกับเชจาจริงๆ นะ แถมเห็นขี้แงอย่างนี้ ก็ราอนอีกแหละที่เป็นคนช่วยเชจาหลายอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องจดหมายของพ่อถึงพระสนม หรือเรื่องสื่อสารกับองค์หญิงไม่พูดจนได้จดหมายแม่เชจามาเปิดปมทุกอย่าง
edit เพิ่มเติมอีก 2 วีรกรรมของราอน ได้แก่ ตอนออกมารำในงานเลี้ยงทูตจีนแทนนางรำที่หายตัวไป นั่นก็ได้ช่วยกู้หน้าเชจาไว้ได้ ทำให้เชจาได้จัดหนักกับลุงเสนาฯ ตามแผน กับอีกตอนคือตอนที่ตัดใจหนีองค์อ้อยออกจากวังหลังจากรู้ตัวว่าเป็นลูกฮงยองแน ยอมเจ็บเพื่อเชจาจะได้ไม่ต้องหนักใจหรือสับสนว่าจะเอาไงกับชีวิตดี แถมก่อนไปยังไปฝากฝังองค์อ้อยไว้กับน้องนกอีกด้วย องค์อ้อยเสียอีกที่เป็นฝ่ายลำไย ตามมาหา ตามมาต่อว่าเรื่องผิดสัญญา เอาจริงๆ คือ ราอนพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่สร้างปัญหาให้เชจา (เว้นตอนพยายามกลับเข้าวังมาหาพ่อจนพี่ขื่อเกือบตาย ลุงหัวหน้าขันทีตายนั่นแหละ อันนี้เราว่าที่จริงราอนก็ไม่ได้ผิดคนเดียวนะ พ่อแนนั่นแหละ หายไปตั้งหลายปี จะกลับมาโดนจับเพื่อ????)
สุดท้ายแล้วพอองค์อ้อยโดนวางยา ราอนก็ยังกลับมาดูใจอยู่ดี นางรักของนางจริงๆ นะ แค่นางไม่อยากสร้างปัญหาให้คนที่นางรักถ้าทำได้
นอกจากสองคนนี้แล้ว บทของอีกสามคนก็ล้วนดีงาม
ไม่ว่าจะพี่ขื่อ ผู้ซื่อสัตย์กับทั้งสองหน้าที่ ไม่ว่าจะเป็นองครักษ์ หรือการเป็นสายสืบแพคอุน
องค์ตี๋ผู้ช่วยเหลือทุกคน จนนาทีสุดท้ายก็ยังมีโอกาสได้บอกรักราอน
หรือแม้แต่น้องนก ผู้พัฒนาจากนกน้อยมาเป็นพญานกอินทรีได้อย่างสง่างาม
ใจคอนอกจากเจ๊มเหฯ กับทีมลุงเสนาแล้ว จะไม่มีคนไม่ดีเลยหรือไร
แถมเส้นเรื่องความรักก็ชัดเจนมาก องค์อ้อยกับหมาน้อย ไม่มีปันใจรักคนอื่นเลย รักกันมั่นคง ไม่ต้องวอกแวกให้ใครมีหวัง
สรุปคือเรื่องนี้ดีงามต่อใจ ดีใจมากที่โดนกอมมี่เต้นบอมบาสติกหลอกมาดู
ปล.เหนือสิ่งอื่นใดรักทีมกระทู้สดทุกคนนะคะ