คือเราเคยคิดว่าเราคงจะชอบเพื่อนคนนี้แหละ เพราะคิดว่าเขาคงจะแอบชอบเราเหมือนกัน ก็แหมมเขาชอบแอบมองเราแล้วอมยิ้มอะ ถามว่าทำไมเราถึงรู้ใช่มั้ย เพราะเราก็แอบมองเขาเหมือนกันงายย คือปกติเราเป็นคนขี้อายก็ไม่ค่อยได้คุยกัน แต่มาวันนั้นช่วงปิดเทอมก่อนจะเข้ามหาวิทยาลัย จู่ๆ เขาก็ทักมาถามนู่นนี่นั่น แต่ก็คงไม่แปลกก็เขาเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันกับเรานี่ แต่พอมาคิดดูอีกที อ่าวเพื่อนเขาก็เข้ามอเดียวกันนี่ว่า สนิทกันด้วย คณะเดียวกันอีก แต่เรานี่คนละขั้วเลย แล้วมาถามเราทำมายย เราคิดมากนะเว้ยย เราใจสั่นมากเวลาเขาแชทมา เวลาอยู่ใกล้ เวลาได้คุยกัน ทำตัวไม่ถูกเลย (แบบนี้รึเปล่านะที่เรียกว่าเขิน><)  แล้วโชคชะตาก็ทำให้เราได้ใกล้ชิดกัน เข้าค่ายรุ่นเดียวกัน ตอนแรกอยู่คนละสี แต่อ้าวเฮ้ย!! จู่ๆ ก็มีการเปลี่ยนแปลงเราดันมาอยู่สีเดียวกันสะงั้น แต่เราไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลย เราพยายามเลี่ยงที่จะอยู่ใกล้เขา ก็คนมันเขินง่ะ แค่นี้ยังไม่พอนะตอนอบรมก็ดันอยู่รุ่นเดียวกันห้องเดียวกันอีก (ไอ้เราก็มโนสิคะ) แต่.....ความสุขมันช่างสั้น เนื่องจากว่าวันนั้นเรามากับรุ่นพี่รุ่นน้องที่เป็นผู้ชาย มีคนทักว่าพี่เรากับเราเป็นแฟนกันแล้วเหมือนเขาก็เชื่อด้วย อ้าวเฮ้ยไรวะ ทำไมเป็นคนแบบนี้ แล้วจากนั้นเขาก็ดูเฉยชากับเราไปเลย TT  เราก็ใจคอเริ่มไม่ดีอุตส่าห์หาเรื่องแชทไป แต่เป็นไงล่ะถามคำตอบคำค่ะ โอเคแล้วแต่ค่ะ