😊 การเข้าเฝ้ารับเสด็จในหลวงรัชกาลที่ 9 ของฉัน 😊
ครั้งแรกในการรับเสด็จในหลวงรัชกาลที่ 9 ในวันพระราชพิธีเพลิงพระศพสมเด็จพระพี่นางฯ ตอนนั้นจำได้ว่าพาน้องสาวฝาแฝดไปไปด้วย ไปนั่งรอรับเสด็จบริเวณตรงข้ามกับโรงแรมรัตนโกสินทร์ พระองค์ท่านเสด็จมาถวายพระเพลิงประมาณ 3-4 ทุ่ม ถ้าจำไม่ผิด แต่ทรงเสด็จกลับเกือบตีสอง เห็นพระพักตร์พระองค์ท่านชัดมาก ความรู้สึกตอนนั้นใจเต้น ขนลุก ก้มลงกราบท่านทันทีที่ขบวนรถเคลื่อนผ่าน
ครั้งที่สองนั้น คือ วันพ่อ (5 ธันวาคม 2554) ตอนนั้นน้องชายเป็นทหารม้ารักษาพระองค์เป็นคนเป่าแตรเมื่อขบวนเสด็จมาและเสด็จกลับ คราวนี้เห็นพระพักตร์พระองค์ท่านชัดกว่าครั้งแรกอีก จำได้ว่าพระองค์ท่านโบกพระหัตถ์อยู่ในรถพระที่นั่ง ภาพวันนั้นเป็นภาพที่สวยที่สุดในชีวิต เปล่งเสียง #ทรงพระเจริญ ออกมาทันทีพร้อมกับก้มลงกราบด้วยน้ำตาเอ่อและไหลลงมา ตอนนั้นคิดว่า ตายก็ไม่เสียดายชีวิตแล้ว ที่ได้เข้าเฝ้ารับเสด็จใกล้ชิดแบบนี้
ครั้งที่สาม คือ วันที่ 14 ตุลาคม 2559 ที่ผ่านมา นับว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เข้าเฝ้าส่งเสด็จพระองค์ท่าน วันนั้นคิดแต่เพียงว่าต้องมาให้ได้ ถึงจะไม่เห็นพระองค์ท่านก็ไม่เป็นไหร่ จะร้อนแค่ไหน คนจะเยอะมากมายสักเท่าไหร่ แต่ยังไงหนูจะไปส่งพ่อหลวงให้ได้ เหมือนฟ้าดินจะเป็นใจ ได้ที่นั่งไม่ไกลจากขบวนรถที่จะเคลื่อนผ่าน พอถึงเวลาที่ขบวนผ่านมา สายตาก็จับจ้องรถเคลื่อนพระบรมศพ พอรถเคลื่อนผ่านมา ประชาชนนับแสนที่ก่อนหน้านี้ส่งเสียงดังมาตลอด กลับเงียบ ได้ยินแต่เสียงร้องไห้ เสียงสะอื้นมาแทนที่ วันนั้นน้ำตาของฉันไหล พร้อมกับคนอื่นๆ ภาพในหลวงที่เคยโบกพระหัตถ์ไม่มีอีกแล้ว รถเคลื่อนพระบรมศพผ่านไป ภาพที่ฉันเห็นนั้น...ไม่มีในหลวงอีกแล้ว ได้แต่นั่งน้ำตาไหล สองมือยังพนมขึ้น จนขบวนเคลื่อนพระบรมศพผ่านไป
😊 การเข้าเฝ้ารับเสด็จในหลวงรัชกาลที่ 9 ของฉัน 😊
ครั้งแรกในการรับเสด็จในหลวงรัชกาลที่ 9 ในวันพระราชพิธีเพลิงพระศพสมเด็จพระพี่นางฯ ตอนนั้นจำได้ว่าพาน้องสาวฝาแฝดไปไปด้วย ไปนั่งรอรับเสด็จบริเวณตรงข้ามกับโรงแรมรัตนโกสินทร์ พระองค์ท่านเสด็จมาถวายพระเพลิงประมาณ 3-4 ทุ่ม ถ้าจำไม่ผิด แต่ทรงเสด็จกลับเกือบตีสอง เห็นพระพักตร์พระองค์ท่านชัดมาก ความรู้สึกตอนนั้นใจเต้น ขนลุก ก้มลงกราบท่านทันทีที่ขบวนรถเคลื่อนผ่าน
ครั้งที่สองนั้น คือ วันพ่อ (5 ธันวาคม 2554) ตอนนั้นน้องชายเป็นทหารม้ารักษาพระองค์เป็นคนเป่าแตรเมื่อขบวนเสด็จมาและเสด็จกลับ คราวนี้เห็นพระพักตร์พระองค์ท่านชัดกว่าครั้งแรกอีก จำได้ว่าพระองค์ท่านโบกพระหัตถ์อยู่ในรถพระที่นั่ง ภาพวันนั้นเป็นภาพที่สวยที่สุดในชีวิต เปล่งเสียง #ทรงพระเจริญ ออกมาทันทีพร้อมกับก้มลงกราบด้วยน้ำตาเอ่อและไหลลงมา ตอนนั้นคิดว่า ตายก็ไม่เสียดายชีวิตแล้ว ที่ได้เข้าเฝ้ารับเสด็จใกล้ชิดแบบนี้
ครั้งที่สาม คือ วันที่ 14 ตุลาคม 2559 ที่ผ่านมา นับว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เข้าเฝ้าส่งเสด็จพระองค์ท่าน วันนั้นคิดแต่เพียงว่าต้องมาให้ได้ ถึงจะไม่เห็นพระองค์ท่านก็ไม่เป็นไหร่ จะร้อนแค่ไหน คนจะเยอะมากมายสักเท่าไหร่ แต่ยังไงหนูจะไปส่งพ่อหลวงให้ได้ เหมือนฟ้าดินจะเป็นใจ ได้ที่นั่งไม่ไกลจากขบวนรถที่จะเคลื่อนผ่าน พอถึงเวลาที่ขบวนผ่านมา สายตาก็จับจ้องรถเคลื่อนพระบรมศพ พอรถเคลื่อนผ่านมา ประชาชนนับแสนที่ก่อนหน้านี้ส่งเสียงดังมาตลอด กลับเงียบ ได้ยินแต่เสียงร้องไห้ เสียงสะอื้นมาแทนที่ วันนั้นน้ำตาของฉันไหล พร้อมกับคนอื่นๆ ภาพในหลวงที่เคยโบกพระหัตถ์ไม่มีอีกแล้ว รถเคลื่อนพระบรมศพผ่านไป ภาพที่ฉันเห็นนั้น...ไม่มีในหลวงอีกแล้ว ได้แต่นั่งน้ำตาไหล สองมือยังพนมขึ้น จนขบวนเคลื่อนพระบรมศพผ่านไป