คือดิฉันคิดว่ามันเป็นปัญหาสำหรับดิฉันที่แก้ไม่หายค่ะ คือเป็นคนที่มีบุคลิกขี้อาย ถ้าถามคนอื่นๆ ที่ไม่ค่อยสนิทกับดิฉันก็จะบอกว่ามากๆๆ และจะพูดไม่ค่อยเก่ง ยกเว้นแต่กับเพื่อนที่สนิท  เขาจะมองว่าเราก็พูดปกติ
ก็เลยแบบว่าพอคุยกับใครที่ไม่รู้จักมาก่อน กับผู้ใหญ่ หรือใครก็แล้วแต่ (แต่ก็เป็นคนส่วนใหญ่ไม่ใช่ทุกคนที่เจอ) จะเกิดอาการแบบนี้บ่อยๆ มันคล้ายๆ กับมีกำแพงบางๆ มากั้น คือเราก็คุยกับเขาได้นะคะ แต่พอเริ่มชักชวนให้ทำกิจกรรมอะไรต่างๆ ร่วมกับเขาขึ้นมาเราจะถอยซะเฉยๆ แบบ ไปกินข้าวกันป่าว ไปเที่ยวที่นี่กันมั้ย คือดิฉันก็ไม่ได้ถึงขั้นกลัวการเข้าสังคมนะคะ บางครั้งเราก็ไป แต่สาเหตุที่มักจะถอยเพราะเรากลัวเค้าเบื่อ เค้าอึดอัดน่ะค่ะ เพราะต่อบทสนทนาก็ไม่ค่อยจะเป็น จะให้หาเรื่องถามรึก็ไม่รู้จะถามอะไร ทำตัวไม่ถูกเลย ก็ไม่รู้จะตื่นเต้นไปทำไม แล้วเวลาพูดกับเราคือเค้าจะใช้คำพูดแบบซอฟท์ๆ ก็บุคลิกเรามันคงดูเรียบร้อย แต่ตัวเองดันไม่ชอบแบบนี้ ก็อย่างที่บอกมันเป็นเหมือนกำแพง บางทีดิฉันก็อยากจะพูดอีกแบบหนึ่ง แต่ไม่กล้าพูด จนบางครั้งทำให้คนที่พูดหากันดีๆ ดันอึดอัดที่จะพูดซะงั้น ทั้งๆ ที่ไม่ได้มีเรื่องโกรธอะไรกัน คือ ตัวเองอึดอัดอ่ะค่ะ เลยคิดว่าคนอื่นก็คงจะเป็นด้วย ไม่รู้จะแก้ยังไง เพราะเคยลองแล้วแต่ก็จะกลับมาเหมือนเดิม เราก้าวออกจากจุดที่ไม่ชอบตรงนี้ไม่ได้สักที อาการแบบนี้มันเรียกอะไร มาลองถามๆ หลายคนดู เพื่อจะคิดอะไรได้บ้างค่ะ ดีกว่าฟุ้งซ่านคนเดียว 555 ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ