แผนที่น้อย ในมือ พ่อวางแล้ว
กล้องถ่ายรูป พ่อเคยถือ ได้พักผ่อน
รองเท้าที่ พ่อสวม ด้วยอาทร
ความเหนื่อยร้อน พ่อเคยทำ ด้วยจำเป็น

พ่อต้องทำ เพื่อลูก ทุกแห่งหน
พ่อหนึ่งคน แบกทุกข์เข็ญ เป็นสิบล้าน
เจ็ดสิบปี เป็นเวลา ที่ยาวนาน
พ่อทำงาน ทุกทุกวัน เพื่อทุกคน

ตั้งแต่เล็ก เกิดมา ได้เห็นพ่อ
ทำงานต่อ ก่องานใหม่ ไม่เคยเว้น
ไกลสุดแสน พ่อก็ไป ทุกเช้าเย็น
พ่อจึงเป็น แต่ผู้ให้ ลูกทุกคน

ฉันไม่ค่อย เห็นพ่อ ได้แย้มยิ้ม
ตราบจนกว่า ทุกคนอิ่ม พ่อยิ้มได้
พ่อสอนสั่ง ให้พอเพียง จงจำไว้
เผื่อวันไหน พ่อไม่อยู่ ไม่อดกัน

แล้วถึงวัน ที่พ่อ จะได้พัก
จากงานหนัก จากภาระ ที่เต็มบ่า
พ่อจากไป พร้อมรอย คราบน้ำตา
ด้วยอาลัย และห่วงหา สำนึกคุณ

คำสอนสั่ง ของพ่อ ทุกทุกคำ
ฉันจดจำ และจะนำ ไปสั่งสอน
นำไปใช้ เป็นแสง ยามแดดรอน
คำพ่อสอน พ่อตั้งใจ ให้อยู่เย็น

พ่อพักเถอะ ภาระ ทางด้านนี้
ลูกทุกคน ยินดี ช่วยสืบสาน
งานของพ่อ แนวทางคิด ทุกโครงการ
มีคนสาน สืบส่ง ให้คงทน

กราบแทบเท้า ของพ่อ สำนึกรัก
พ่อคงพัก บนสวรรค์ บนชั้นฟ้า
ทุกคราเมื่อ พ่อมอง จ้องลงมา
จะรู้ว่า ลูกจงรัก และภักดี


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ