มาตั้งกระทู้ก่อนไว้เมื่อวันอาทิตย์ เริ่มเห็นถึงพลังเสียงเล็กๆของละครเรื่องนี้เลยจอกระชับพื้นที่มาตั้งกระทู้คุยกันหน่อย กว่าจะวันเสาร์นี่ก็หงุดหงิดจะแย่
ไม่ได้ดูเวอร์ชั่นก่อนตอนออนแอร์ แต่เพราะอยากดูพี่หนุ่มเล่นบทคุณชายเลยต้องดูย้อนหลังละครเรื่องนี้ และก็ไม่ผิดหวัง ติดหนึบยิ่งกว่ากาวตราช้าง ถึงกับไปตามดูเวอร์ชั่นก่อนจนจบแล้วก็พบว่ามันมีความต่างเยอะ แต่นั่นอาจเป็นอีกเหตุให้เราติดเรื่องนี้หนักกว่าเดิม ยิ่งพอต่างแล้วหาอ่านเรื่องย่อไม่ได้นี่ยิ่งทำให้เราหงุดหงิด5555 ไม่เป็นไรวันนี้เลยขอมาตั้งกระทู้คุยเรื่องนักแสดงและบทบาทแก้เหงากัน
1.ชายเดียว
บุคลิกของคุณชายเดียว เรื่องนี้ทำเอาคนดูอย่างเราๆฟินได้ไม่น้อย ทั้งสุขุม สุภาพ อ่อนโยน แต่ก็มีมุมขี้เล่นและเอ็นดูเวลาอยู่กับจอย
พี่หนุ่มนี่กำลังดีด้วยอายุ คือเหมาะกับบทนี้มากกกกกกกกกก ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีแม้ว่าอาเดียวเราจะอารมณ์แปรปรวนง่ายคล้ายคนกำลังเข้าวัยทอง โดยเฉพาะเวลาหวง หวงมากกกกกกก มดแมงมารุมตอมจอย หน้าอาเดียวเปลี่ยนจากโหมดชีสเค้กนุ่มๆมาเป็น กะทะทอดเกาลัคเลย อาเดียวเวอร์ชั่นนี้เลยกลายเป็นอาเดียวเวอร์ชั่นปากหนักและไม่กล้ายอมรับความรู้สึกตัวเอง เห็นแบบนี้พี่หนุ่มเก็บได้ทุกเม็ด บทจะหวานฟินเวอร์ตอนช่วยดูแลจอยจากพิษไข้ก็เล่นเอาเคลิ้ม. ยิ่งตอนบีบจมูกเจ้าจอยยิ่งน่าเอ็นดู นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าไม่ใช่หนุ่มศรรามแล้วจะมีใครที่เล่นได้ละมุนและตรงใจได้เท่านี้อีกบ้าง
2.จอย สลักจิต
หลายๆคนมองว่าทำไมไม่เอาลูกครึ่งมาแสดง ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดที่กลายมาเป็นสาวปันปัน เราก็มองว่าน้องปันปันเล่นออกมาได้กำลังดีเลยทีเดียว ลูกครึ่งอาจจะออกไทยมากกว่าฝรั่งก็ได้เนอะ น้องปันปันๆมีมุมที่เราเห็นถึงความเป็นเด็กและสาวสะพรั่งได้ทั้งคู่ วิธีการพูด การวางโทนเสียงเราว่ากำลังเหมาะมันมีการออกเสียงถึงทำให้รู้สึกได้ว่าจอยพูดไทยได้ไม่ชัด ดูเป็นจอยแบบเด็กเรียนนานาชาติ อันนี้ชมนะจากใจ ไม่ใช่ว่าหน้าฝรั่งแต่พูดไทยชัดแจ๋ววววว จอยมาอยู่เมืองไทยไม่นานมันต้องติดสำเนียงนิดๆแบบนี้แหละ เจ้าจอยของอาเดียวเวอร์ชั่นนี้ตัวสูงพอดู แนวฝรั่งโครงใหญ่ แต่พอบทจะอ้อนอาเดียว จอยกลายเป็นเด็กตัวเล็กในอ้อมแขนอาเดียวเลย ฉากเพ้อพิษไข้นี่น่าสงสาร เห็นแล้วก็เข้าใจว่าทำไมอาเดียวถึงรักและเอ็นดูเด็กคนนี้ ช่องควรดันน้องเยอะๆนะ
3.พระยาภักดีบดินทร์
บทคุณปู่จอมวีน ขึงขังขี้หงุดหงิดและเจ้าอคติโดยเฉพาะกับหลานสาวแท้ๆที่เป็นตัวแทนของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตัวเอง อาหนิงเล่นดีจริงๆ เล่นจนเกลียดเจ้าคุณปู่ไปด้วยอีกคน 555555 ปู่จะหงุดหงิดกับทุกปัญหาที่มีจอยอยู่ในนั้น แม้จะเห็นความดุของคุณปู่ที่มีต่อหลานจอยในทุกๆเรื่อง แต่จะเห็นมุมเล็กๆ. เล็กมากๆของคุณปู่ ที่บ่งบอกได้ว่า รักและห่วงหลานคนนี้เหมือนกัน พาไปฝากเรียน พาออกงาน ยังดีที่คุณปู่เป็นคนมีเหตุผลอยู่บ้าง ไม่ใช่หูเบาอย่างเดียว ใครใส่ไฟมาปู่เล่นโยนไฟใส่จอย แต่พอสำนึกได้หรือรู้ความจริงก็แอบรู้สึกผิด แต่เพราะกำแพงอคติที่ยังมีปู่ก็แก้เก้อ ทำเป็นลืมๆ อาหนิงเล่นได้เนียนเพลินเลย.
วันนี้ขอเม้าท์เบาๆแค่นี้ก่อนนะคะ ขอตัวไปดูย้อนหลังตอนที่7ให้หงุดหงิดว่านางเอกถูกไล่ออกจากโรงเรียน. แล้วจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังไง และจะย้อนไปดูตอนที่5ฉากเพ้อพิษไข้อีกหน่อยล่ะกัน
ขอพื้นที่เล็กๆ สำหรับแฟนละครเรื่อง "สลักจิต"
ไม่ได้ดูเวอร์ชั่นก่อนตอนออนแอร์ แต่เพราะอยากดูพี่หนุ่มเล่นบทคุณชายเลยต้องดูย้อนหลังละครเรื่องนี้ และก็ไม่ผิดหวัง ติดหนึบยิ่งกว่ากาวตราช้าง ถึงกับไปตามดูเวอร์ชั่นก่อนจนจบแล้วก็พบว่ามันมีความต่างเยอะ แต่นั่นอาจเป็นอีกเหตุให้เราติดเรื่องนี้หนักกว่าเดิม ยิ่งพอต่างแล้วหาอ่านเรื่องย่อไม่ได้นี่ยิ่งทำให้เราหงุดหงิด5555 ไม่เป็นไรวันนี้เลยขอมาตั้งกระทู้คุยเรื่องนักแสดงและบทบาทแก้เหงากัน
1.ชายเดียว
บุคลิกของคุณชายเดียว เรื่องนี้ทำเอาคนดูอย่างเราๆฟินได้ไม่น้อย ทั้งสุขุม สุภาพ อ่อนโยน แต่ก็มีมุมขี้เล่นและเอ็นดูเวลาอยู่กับจอย
พี่หนุ่มนี่กำลังดีด้วยอายุ คือเหมาะกับบทนี้มากกกกกกกกกก ถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีแม้ว่าอาเดียวเราจะอารมณ์แปรปรวนง่ายคล้ายคนกำลังเข้าวัยทอง โดยเฉพาะเวลาหวง หวงมากกกกกกก มดแมงมารุมตอมจอย หน้าอาเดียวเปลี่ยนจากโหมดชีสเค้กนุ่มๆมาเป็น กะทะทอดเกาลัคเลย อาเดียวเวอร์ชั่นนี้เลยกลายเป็นอาเดียวเวอร์ชั่นปากหนักและไม่กล้ายอมรับความรู้สึกตัวเอง เห็นแบบนี้พี่หนุ่มเก็บได้ทุกเม็ด บทจะหวานฟินเวอร์ตอนช่วยดูแลจอยจากพิษไข้ก็เล่นเอาเคลิ้ม. ยิ่งตอนบีบจมูกเจ้าจอยยิ่งน่าเอ็นดู นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าไม่ใช่หนุ่มศรรามแล้วจะมีใครที่เล่นได้ละมุนและตรงใจได้เท่านี้อีกบ้าง
2.จอย สลักจิต
หลายๆคนมองว่าทำไมไม่เอาลูกครึ่งมาแสดง ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดที่กลายมาเป็นสาวปันปัน เราก็มองว่าน้องปันปันเล่นออกมาได้กำลังดีเลยทีเดียว ลูกครึ่งอาจจะออกไทยมากกว่าฝรั่งก็ได้เนอะ น้องปันปันๆมีมุมที่เราเห็นถึงความเป็นเด็กและสาวสะพรั่งได้ทั้งคู่ วิธีการพูด การวางโทนเสียงเราว่ากำลังเหมาะมันมีการออกเสียงถึงทำให้รู้สึกได้ว่าจอยพูดไทยได้ไม่ชัด ดูเป็นจอยแบบเด็กเรียนนานาชาติ อันนี้ชมนะจากใจ ไม่ใช่ว่าหน้าฝรั่งแต่พูดไทยชัดแจ๋ววววว จอยมาอยู่เมืองไทยไม่นานมันต้องติดสำเนียงนิดๆแบบนี้แหละ เจ้าจอยของอาเดียวเวอร์ชั่นนี้ตัวสูงพอดู แนวฝรั่งโครงใหญ่ แต่พอบทจะอ้อนอาเดียว จอยกลายเป็นเด็กตัวเล็กในอ้อมแขนอาเดียวเลย ฉากเพ้อพิษไข้นี่น่าสงสาร เห็นแล้วก็เข้าใจว่าทำไมอาเดียวถึงรักและเอ็นดูเด็กคนนี้ ช่องควรดันน้องเยอะๆนะ
3.พระยาภักดีบดินทร์
บทคุณปู่จอมวีน ขึงขังขี้หงุดหงิดและเจ้าอคติโดยเฉพาะกับหลานสาวแท้ๆที่เป็นตัวแทนของลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของตัวเอง อาหนิงเล่นดีจริงๆ เล่นจนเกลียดเจ้าคุณปู่ไปด้วยอีกคน 555555 ปู่จะหงุดหงิดกับทุกปัญหาที่มีจอยอยู่ในนั้น แม้จะเห็นความดุของคุณปู่ที่มีต่อหลานจอยในทุกๆเรื่อง แต่จะเห็นมุมเล็กๆ. เล็กมากๆของคุณปู่ ที่บ่งบอกได้ว่า รักและห่วงหลานคนนี้เหมือนกัน พาไปฝากเรียน พาออกงาน ยังดีที่คุณปู่เป็นคนมีเหตุผลอยู่บ้าง ไม่ใช่หูเบาอย่างเดียว ใครใส่ไฟมาปู่เล่นโยนไฟใส่จอย แต่พอสำนึกได้หรือรู้ความจริงก็แอบรู้สึกผิด แต่เพราะกำแพงอคติที่ยังมีปู่ก็แก้เก้อ ทำเป็นลืมๆ อาหนิงเล่นได้เนียนเพลินเลย.
วันนี้ขอเม้าท์เบาๆแค่นี้ก่อนนะคะ ขอตัวไปดูย้อนหลังตอนที่7ให้หงุดหงิดว่านางเอกถูกไล่ออกจากโรงเรียน. แล้วจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังไง และจะย้อนไปดูตอนที่5ฉากเพ้อพิษไข้อีกหน่อยล่ะกัน