สวัสดีค่ะ ขออนุญาตพื้นที่นี้สอบถามผู้ที่มีประสบการณ์หรือเจอกับตัวเหมือนเรานะคะ
....
🎓 เรียนจบปุ๊บ เราก็หางานทำทันที พอได้งานทำอยู่ที่กรุงเทพ ไม่ถึง 6 เดือนก็ได้เลื่อนไปทำอีกตำแหน่งหนึ่ง และเราก็ชอบตำแหน่งนี้มาก 🙂
เงินเดือนได้เท่าคนจบใหม่ ญาติเราเห็นว่ามันน้อยก็เลยชวน แนวตื้อหนักมาก อธิบายรายละเอียดงานสารพัดเพื่อจูงใจ ซึ่งเราเครียดมาก พึ่งได้เลื่อนตำแหน่ง
ก็ต้องย้ายงานแล้วหรอ??? สับสน และเครียดมาก ไม่รู้จะบอกที่ทำงานยังไงในตอนนั้น ด้วยความเกรงใจ เพราะญาติก็โม้กับเพื่อนร่วมงานว่าหลานจะมา
นู่นนี่นั่น เราก็เลยตัดสินใจและเเจ้งลาออก ซึ่งก่อนออกบอกเลยค่ะว่า ร้องไห้ 2 เดือนเต็ม ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ เพราะไม่ได้ย้ายเพื่อทำในกรุงเทพ แต่มันกระโดดไปต่างจังหวัดเลย เสียเงินค่าขนของ มาที่ใหม่จ่ายมัดจำเอง เงินเก็บที่มี ซื้อของเข้าห้อง คือคนพึ่งทำงาน ยังไม่มันตั้งตัว เงินเก็บก็น้อยมาก 😂😂
•
พอมาตอนนี้ ยังไม่ถึง 6 เดือน เริ่มตึง เริ่มปรี๊ด โวยวาย ว่าไปถึงพ่อแม่เรา แบบพ่อแม่มาเที่ยวและก็อยู่กับเราเดือนนึง ยังไม่ถึงครึ่งเดือนเลย ไม่มองไม่คุยกับพ่อแม่เรา ทั้งที่ทีแรกก็บอกว่ากับพ่อแม่เรา ว่าถ้าพาหลานมาแล้วจะดูแล ไม่ทิ้ง (หรอ?) ทั้งที่เราป่วยหนักหรือปวดท้องเมนส์หนักมาก เค้าก็เฉย ไม่เคยถามสักนิด ตอนนี้ญาติเช่าตึกขายของ เลยปล่อยให้เราเช่า 3500 ห้องเปล่า โล่งมากกกก เรามีแต่ผ่าห่มปูนอน ไม่มีแอร์ พัดลมพึ่งซื้อ คือเราอึดอัดมาก มีเพื่อนมาเที่ยวหรือแฟน เค้าก็มองตาขวาง ด่ากราด เราอายมาก อยากย้ายออกมาอยู่หอคนเดียว สงสารพ่อแม่ เหมือนพาพ่อแม่มาลำบาก สู้ดิ้นรนต่อสู้ที่กรุงเทพคนเองดีกว่า ลืมบอกไปว่าเราเป็นเด็กบ้านนอก
•
ใจจริงๆอยากย้ายกลับกรุงเทพ ไปตายเอาดาบหน้า แต่ตอนนี้เงินเก็บมีนิดเดียว เพราะงานยังไม่ลงตัว เงินเก็บจึงมีน้อย ยังไม่โอเค และอีกอย่างนั่งคิดมานี่ ทำไมเราต้องหนีปัญหา เราต้องแก้สิ ไม่ว่าใครก็มีปัญหาหมดทั้งนั้นแหละ แค่คนละเรื่องเท่านั้นเอง บางคนหนักกว่าเราก็มีเยอะไป เราก็เลยตัดสินใจบอกว่าจะย้ายหอ แต่เราไม่กล้าพูด เพราะสุดท้ายก็มาที่ทำงานเดียวกัน มองหน้ากันไม่ติด
•
😭😭😭
ทนไม่ได้จริงๆ ถ้าแค่ทำกับเรา เราโอเค แต่เค้าทำกับพ่อแม่ นี่ยอมไม่ได้ เสียศักดิ์ศรีมาก
บางทีญาติก็คุยดีกับเรา บางทีก็ไม่คิดจะมองแม้แต่หน้า
ไม่มีความสุขตั้งแต่วันแรกที่ย้ายงานมาทำ ก็เพราะญาติ
ไม่รู้จะทำยังไง อึดอัด ไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะส่วนน้อยที่จะรับฟังและเห็นใจเราจิงๆ
กลัวว่าย้ายออก ก็จะว่าให้ยับ กลัวพ่อแม่คิดมาก
🙏🏼🙏🏼🙏🏼
พี่ๆ เพื่อนๆ หรือจะเป็นคนที่มีประสบการณ์ เราขอความคิดเห็นด้วยค่ะ มาถึงจุดที่ต้องมา
นั่งระบายตรงนี้ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นหรือคำแนะนำใดๆ เราขอยอมรับฟังเพื่อนำไปประกอบ
การตัดสินใจด้วยค่ะ
----
อาจพิมผิดถูก วกไปวนมาบ้าง กราบขออภัยนะคะ ขอขอบคุณคำแนะนำล่วงหน้าเลยนะคะ 🙏🏼😂🙏🏼
เคยมั้ย? ญาติอยากให้มาทำงานด้วย เราก็มาทำด้วย แต่สุดท้ายคือตึงใส่เราทุกอย่าง 😭
....
🎓 เรียนจบปุ๊บ เราก็หางานทำทันที พอได้งานทำอยู่ที่กรุงเทพ ไม่ถึง 6 เดือนก็ได้เลื่อนไปทำอีกตำแหน่งหนึ่ง และเราก็ชอบตำแหน่งนี้มาก 🙂
เงินเดือนได้เท่าคนจบใหม่ ญาติเราเห็นว่ามันน้อยก็เลยชวน แนวตื้อหนักมาก อธิบายรายละเอียดงานสารพัดเพื่อจูงใจ ซึ่งเราเครียดมาก พึ่งได้เลื่อนตำแหน่ง
ก็ต้องย้ายงานแล้วหรอ??? สับสน และเครียดมาก ไม่รู้จะบอกที่ทำงานยังไงในตอนนั้น ด้วยความเกรงใจ เพราะญาติก็โม้กับเพื่อนร่วมงานว่าหลานจะมา
นู่นนี่นั่น เราก็เลยตัดสินใจและเเจ้งลาออก ซึ่งก่อนออกบอกเลยค่ะว่า ร้องไห้ 2 เดือนเต็ม ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ เพราะไม่ได้ย้ายเพื่อทำในกรุงเทพ แต่มันกระโดดไปต่างจังหวัดเลย เสียเงินค่าขนของ มาที่ใหม่จ่ายมัดจำเอง เงินเก็บที่มี ซื้อของเข้าห้อง คือคนพึ่งทำงาน ยังไม่มันตั้งตัว เงินเก็บก็น้อยมาก 😂😂
•
พอมาตอนนี้ ยังไม่ถึง 6 เดือน เริ่มตึง เริ่มปรี๊ด โวยวาย ว่าไปถึงพ่อแม่เรา แบบพ่อแม่มาเที่ยวและก็อยู่กับเราเดือนนึง ยังไม่ถึงครึ่งเดือนเลย ไม่มองไม่คุยกับพ่อแม่เรา ทั้งที่ทีแรกก็บอกว่ากับพ่อแม่เรา ว่าถ้าพาหลานมาแล้วจะดูแล ไม่ทิ้ง (หรอ?) ทั้งที่เราป่วยหนักหรือปวดท้องเมนส์หนักมาก เค้าก็เฉย ไม่เคยถามสักนิด ตอนนี้ญาติเช่าตึกขายของ เลยปล่อยให้เราเช่า 3500 ห้องเปล่า โล่งมากกกก เรามีแต่ผ่าห่มปูนอน ไม่มีแอร์ พัดลมพึ่งซื้อ คือเราอึดอัดมาก มีเพื่อนมาเที่ยวหรือแฟน เค้าก็มองตาขวาง ด่ากราด เราอายมาก อยากย้ายออกมาอยู่หอคนเดียว สงสารพ่อแม่ เหมือนพาพ่อแม่มาลำบาก สู้ดิ้นรนต่อสู้ที่กรุงเทพคนเองดีกว่า ลืมบอกไปว่าเราเป็นเด็กบ้านนอก
•
ใจจริงๆอยากย้ายกลับกรุงเทพ ไปตายเอาดาบหน้า แต่ตอนนี้เงินเก็บมีนิดเดียว เพราะงานยังไม่ลงตัว เงินเก็บจึงมีน้อย ยังไม่โอเค และอีกอย่างนั่งคิดมานี่ ทำไมเราต้องหนีปัญหา เราต้องแก้สิ ไม่ว่าใครก็มีปัญหาหมดทั้งนั้นแหละ แค่คนละเรื่องเท่านั้นเอง บางคนหนักกว่าเราก็มีเยอะไป เราก็เลยตัดสินใจบอกว่าจะย้ายหอ แต่เราไม่กล้าพูด เพราะสุดท้ายก็มาที่ทำงานเดียวกัน มองหน้ากันไม่ติด
•
😭😭😭
ทนไม่ได้จริงๆ ถ้าแค่ทำกับเรา เราโอเค แต่เค้าทำกับพ่อแม่ นี่ยอมไม่ได้ เสียศักดิ์ศรีมาก
บางทีญาติก็คุยดีกับเรา บางทีก็ไม่คิดจะมองแม้แต่หน้า
ไม่มีความสุขตั้งแต่วันแรกที่ย้ายงานมาทำ ก็เพราะญาติ
ไม่รู้จะทำยังไง อึดอัด ไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะส่วนน้อยที่จะรับฟังและเห็นใจเราจิงๆ
กลัวว่าย้ายออก ก็จะว่าให้ยับ กลัวพ่อแม่คิดมาก
🙏🏼🙏🏼🙏🏼
พี่ๆ เพื่อนๆ หรือจะเป็นคนที่มีประสบการณ์ เราขอความคิดเห็นด้วยค่ะ มาถึงจุดที่ต้องมา
นั่งระบายตรงนี้ ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นหรือคำแนะนำใดๆ เราขอยอมรับฟังเพื่อนำไปประกอบ
การตัดสินใจด้วยค่ะ
----
อาจพิมผิดถูก วกไปวนมาบ้าง กราบขออภัยนะคะ ขอขอบคุณคำแนะนำล่วงหน้าเลยนะคะ 🙏🏼😂🙏🏼