คบกับแฟนมาเกือบ 2 ปี ผมเลิกกับแฟนเพราะรู้สึกว่าเขาไม่ใช่สำหรับผมแล้ว รู้สึกว่าเป็นเพื่อนมาตั้งนานแล้ว
อยากทราบว่าอันไหนเห็นแก่ตัวกว่ากันครับ
1) ให้ฝืนความรู้สึกยอมคบกับเขาต่อโดยที่ผมไม่รู้สึกอะไรแล้ว เขาสมหวังแต่ผมไม่มีความสุข แถมถ้าคบต่อก็เท่ากับยังหลอกว่ารักเขาอีกต่างหาก
2) เลิกกันเพราะผมเองก็ไม่มีความสุข เขาเองก็ไม่ได้รับความสุขเต็มที่จากผมเหมือนกัน
(เราแทบจะไม่ได้มีอะไรกันเลยปีกว่าแล้ว ตอนจะมีอะไรด้วยก็รู้สึกอึดอัด) ถ้าเกิดเลิกกัน เราทั้งคู่ก็อาจไปเจอคนที่เหมาะสมกว่า
ถามว่าเขาเสียใจไหม ก็เสียใจนะครับ แต่ผมกลับแค่รู้สึกผูกพันและสงสารเท่านั้น เขาร้องไห้ ผมไม่ได้ร้อง
เขาเจ็บแต่ผมรู้สึกแย่ อยากเป็นเพื่อนเขานะครับ และยังจริงใจเสมอ พร้อมที่จะช่วยเหลือเขาเสมอ
ปล ไม่ได้มีคนใหม่เลยครับ แค่รู้สึกว่าเขาเอาแต่ใจ ความเห็นไม่ตรงกันหลายเรื่อง คิดลบ ระแวงผมไปหมด ทั้งๆที่ผมไม่ได้มีอะไรกับคนอื่นเลย
เลิกกับแฟน เพราะผมรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ไปแล้ว รู้สึกว่าเป็นเพื่อนไปตั้งนานแล้ว เห็นแก่ตัวมากไหมครับ
อยากทราบว่าอันไหนเห็นแก่ตัวกว่ากันครับ
1) ให้ฝืนความรู้สึกยอมคบกับเขาต่อโดยที่ผมไม่รู้สึกอะไรแล้ว เขาสมหวังแต่ผมไม่มีความสุข แถมถ้าคบต่อก็เท่ากับยังหลอกว่ารักเขาอีกต่างหาก
2) เลิกกันเพราะผมเองก็ไม่มีความสุข เขาเองก็ไม่ได้รับความสุขเต็มที่จากผมเหมือนกัน
(เราแทบจะไม่ได้มีอะไรกันเลยปีกว่าแล้ว ตอนจะมีอะไรด้วยก็รู้สึกอึดอัด) ถ้าเกิดเลิกกัน เราทั้งคู่ก็อาจไปเจอคนที่เหมาะสมกว่า
ถามว่าเขาเสียใจไหม ก็เสียใจนะครับ แต่ผมกลับแค่รู้สึกผูกพันและสงสารเท่านั้น เขาร้องไห้ ผมไม่ได้ร้อง
เขาเจ็บแต่ผมรู้สึกแย่ อยากเป็นเพื่อนเขานะครับ และยังจริงใจเสมอ พร้อมที่จะช่วยเหลือเขาเสมอ
ปล ไม่ได้มีคนใหม่เลยครับ แค่รู้สึกว่าเขาเอาแต่ใจ ความเห็นไม่ตรงกันหลายเรื่อง คิดลบ ระแวงผมไปหมด ทั้งๆที่ผมไม่ได้มีอะไรกับคนอื่นเลย