อยากจะมาเล่าประสบการณ์เล็กๆน้อยๆที่เกิดขึ้น ที่มันทำให้เราจำไปอีกนานแสนนานเพราะ ''ความรัก''
เราเป็นคนๆหนึ่งที่ชอบการเอาชนะและการครอบครอง จนมันเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด
ขอแทนตัวเองว่าเอ็มนะ และขอแทนอีกคนว่าที...เอ็มเป็นคนชอบเล่นเฟสบุค ชอบทักไปคุยกับคนอื่นๆ เหมือนคนทั่วไปนั้นแหละ
จนวันหนึ่งเราได้ทักทีไป ช่วงที่เราทักไป ทีกำลังอกหัก เลิกกับแฟนมา เอ็มก็ไม่มีคนคุยเลยทักไปยั่วประสาทที
จนเราก็สนิทกันในระดับนึง เอ็มก็เลยยอมรับว่าเคยคบกับเพื่อนที่เรียนสาขาเดียวกับที แต่เลิกกันมานานแล้ว
แล้วนั้นก็ทำให้ทีไม่คุยกับเราต่อ เพราะคนที่เราเคยคบ ทีไม่ชอบนั้นเอง
แต่เรานั้นเป็นคนหัวดื้อซะงั้น ทักไปคุยทุกวัน มีเวลาก็วิดิโอคอลไปป่วนประสาทเขา
จนทีก็คงรู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนกันได้ ไม่มีปัญหาอะไรถ้าจะคุยกันต่อ แต่มันมีข้อห้ามคือ ห้ามใครรู้ว่าเราคุยกัน
เราชอบตื้อทีว่าอยากเจออยู่บ่อยๆ ใช้มารยาทจนทีมใจอ่อนยอมมาเจอ 5555555555555 ทีก็ยอมมากินข้าวด้วยกัน
พอเราคุยกันไปสักพัก เรามีปัญหากับแม่ เราก็เลยขอไปนอนกับที ซึ้งทีเคยบอกว่า ห้องทีเป็น ''พื้นที่สีแดง''สำหรับเอ็ม
เพราะกลัวคนอื่นๆมาเจอ คือห้องทีมันอยู่ติดมหาลัย และคนก็รู้จักเยอะ กลัวโดนนินทาอะไรประมาณนี้
แต่มันมีปัญหาจริงๆนี่น่า ทีเลยยอมให้มานอนค้างที่ห้องด้วย ในตอนนั้นคือมีความอยากเอาชนะคำที่ทีว่ามากๆ
ว่าเราคบกันไม่ได้ เป็นได้แค่พี่น้อง เป็นได้แค่เพื่อนกัน เพราะเอ็มเคยคบคนที่ทีไม่ชอบ
คืนนั้นที่เอ็มไปนอนกับที เอ็มนอนไม่หลับเลย ได้แค่นอนมองหน้าห่างๆโดยมีอิหมอนข้างกั้นกลาง
แต่ใครจะรู้ละว่าคนมันหลับลึกขนาดนั้น มันจะขยับมาใกล้ๆกัน ใกล้จนเอ็มได้กลิ่นยาสระผมของที ><
พอหลังจากวันนั้น เราก็แน่ใจเลยว่า ปล่อยทีไปไม่ได้แล้วนะ ถึงจะเป็นไปไม่ได้ ก็จะลองพยายามให้ถึงที่สุด
ถ้ามันถึงที่สุดแล้วเป็นไปไม่ได้ เราก็จะถอยให้ห่างจริง ๆ แต่เอาจริงๆแล้ว ไม่ยอมถอยซะงั้น 555555555555
ก็ได้แต่คิดในใจ เอาว่ะ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก และเอ็มเท่านั้นจะครองที 55555555555
ทักไปกวนประสาทเขาทุกวัน จนวันไหนที่ไม่ทักไป หรือไม่ได้คุยกัน ก็จะรู้สึกนอยๆไปทั้งวัน
ทีเป็นคนน่ารักนะ ทำอะไรอยู่ก็บอก ถ่ายรูปให้ดูแทบตลอดเวลา จะนอนจะไปไหนจะบอกก่อนเสมอ
มันเริ่มเหมือนแฟนกันแล้วใช่มั้ยละ >< แล้วเอ็มก็รู้สึกว่าชอบทีจริงๆนะ ชอบมากๆด้วย
จนกระทั่งมารู้ว่าทีมีคนที่คุยอยู่แล้ว ซึ้งคนนั้นคุยมาก่อนเอ็ม หน้าชาสิ่ครับ ชาถึงชามากที่สุด TT'TT
แต่คนนั้นก็ดันมีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็มาคุยกับที ในหัวก็เลยคิดขึ้นมาว่า ในเมื่อทีคุยกับคนมีแฟนได้
แล้วถ้าเอ็มจะคุยกับทีต่อมันจะผิดมั้ย เราจะเป็นชู้หรือเป็นกิ๊กหรือเป็นแค่ตัวสำรองสำหรับที
แล้วคำตอบมันก็คือ เป็นได้ทุกอย่างถ้าทีจะยอมอยู่กับเอ็ม
ทุกครั้งที่ทีคุยกับคนนั้นอยู่ เราต้องเงียบ ถ้าคนนั้นมาหา เราต้องไป
อย่างเช่นแบบเรานอนอยู่บนห้องที พอคนนั้นมาคือเราต้องหลบไปนอนห้องเพื่อนก่อน
แต่ตอนนี้เพื่อนๆของทีก็รู้อยู่บ้างว่าคุยกับเราด้วย คุยกับคนนั้นด้วย
แต่คนนั้นรู้เพียงว่าเราตามจีบทีอยู่ ไม่รู้ว่าเราตกลงคบกันแล้ว แต่ก็คบแบบลับๆนี่เนอะ จะไปบอกชัดเจนอะไรได้
ทีเคยพูดว่า สถานะเราทั้งคู่ไม่ชัดเจน แต่ความรู้สึกมันชัดเจนนะ คำพูดทุกคำมันทำให้เอ็มดีขึ้น มันทำให้เอ็มไม่เคยขัดทีเลยสักครั้ง
ทุกๆครั้งที่ทีทะเลาะกับคนนั้น เอ็มก็จะเป็นคนคอยปลอบ บางครั้งก็เป็นคนโดนเหวี่ยงแทนคนนั้นซะงั้น 55555
จากคนที่อยากเอาชนะ กลายเป็นคนที่ยอมให้ทีชนะ จากคนที่แพ้ใครไม่เป็น กลับต้องเป็นฝ่ายยอมจำนนทุกอย่าง
ถามว่าอัดอึดมั้ยที่ต้องอยู่แบบลับๆ โง่ๆ ถ้าในระดับนึงมันก็อึดอัดเอาซะมากๆ
แต่ถ้ามองอีกมุมนึง ทีก็ดีกับเรามากๆเช่นกัน ใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ
อยู่ด้วยกันถ้ามันมีความทุกข์มากกว่าความสุข เราคงเดินออกมาแล้ว แต่เพราะความสุขมันมีมากกว่า ถึงยอมอยู่
เอ็มกับทีอยู่กันแบบนั้นมาเกือบปี จนวันนี้เราเลิกคุยกัน ไม่ใช่ว่าเอ็มหมดรักที
แต่เหตุผลมันก็คงจะเป็น ทีรักคนนั้นมากกว่าเอ็ม จนมันบีบให้เอ็มต้องเป็นฝ่ายจบ
และทุกอย่างที่ทีทำให้มันก็ยังอยู่ ยังรักษาไว้อย่างดี ถึงเจ้าของมันจะทิ้งแล้ว
แต่มันก็ช่วยจำว่า ครั้งนึงเจ้าของมันรักเอ็มและดีกับเอ็มแค่ไหน
และมันก็ทำให้เอ็มยังรักทีมากพอที่จะไม่มีคนอื่น มันมากพอที่จะทำให้เอ็มรอที
และมันก็ทำให้ไม่ลืมว่า ครั้งนึงหัวใจมันเคยรักใครโดยไม่มีข้อผูกมัด ไม่มีเงื่อนไขใดๆมาบังคับ
มันรักเพราะมันอยากรัก และมันก็คงจะรักแบบนี้ไปอีกนานแสนนาน