ผมคบกับแฟนมาได้ 2 ปี กับอีก 3 เดือน 7 วัน วันนั้นเป็นวันที่ผมเสียใจมากที่สุด ตลอดเวลาที่ผมคบกับเขาผมไม่เคยเห็นค่าของเขาเลย
ผมไม่เคยอยู่ปลอบเขาในวันที่เขาเสียใจ อาจจะเป็นเพราะผมปลอบคนไม่เก่ง ผมไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน
ผมเคยเลิกกับเธอคนนี้มาแล้วรอบนึง เพราะเธอไม่แอบคุยกับผู้ชายอีกคน แล้วผมจับได้แต่คนที่เป็นฝ่ายบอกเลิกกลับไม่ใช่ผม ผมพยายามรั้งเธอไว้ อะไรที่ผมไม่เคยทำ ผมก็ได้ทำมัน แต่มันรั้งเธอไว้ไม่ได้ สุดท้ายเธอก็เลิกกับผมไป
เราเลิกกันได้ 3 เดือน เธอก็กลับมาขอผมคืนดี ผมมีความสุขมาก แต่มันก็มีความสุขได้แค่ 7 เดือน เธอก็ไปคุยกับรุ่นพี่ ไปไหนมาไหนด้วยกัน
เธอเริ่มเปลี่ยนไปมากๆ ถามคำตอบคำ ผมรู้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว สุดท้ายก็เป็นผมที่เป็นคนบอกเลิกเธอ ผมเสียใจมากรู้สึกเคว้งคว้าง ทำอะไรไม่ถูก
มันก็ผ่านไปเกือบ 1 ปีแล้ว แต่ทำไมผมคิดถึงเธอจังเลย ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมมีความสุขมากๆ และ ผมไม่เคยโกรธเธอเลย
อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้เป็นของกันและกันตั้งแต่แรก
บางครั้งก็ยังคิดถึง
ผมไม่เคยอยู่ปลอบเขาในวันที่เขาเสียใจ อาจจะเป็นเพราะผมปลอบคนไม่เก่ง ผมไม่ใช่ผู้ชายอ่อนโยน
ผมเคยเลิกกับเธอคนนี้มาแล้วรอบนึง เพราะเธอไม่แอบคุยกับผู้ชายอีกคน แล้วผมจับได้แต่คนที่เป็นฝ่ายบอกเลิกกลับไม่ใช่ผม ผมพยายามรั้งเธอไว้ อะไรที่ผมไม่เคยทำ ผมก็ได้ทำมัน แต่มันรั้งเธอไว้ไม่ได้ สุดท้ายเธอก็เลิกกับผมไป
เราเลิกกันได้ 3 เดือน เธอก็กลับมาขอผมคืนดี ผมมีความสุขมาก แต่มันก็มีความสุขได้แค่ 7 เดือน เธอก็ไปคุยกับรุ่นพี่ ไปไหนมาไหนด้วยกัน
เธอเริ่มเปลี่ยนไปมากๆ ถามคำตอบคำ ผมรู้สึกได้ว่ามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว สุดท้ายก็เป็นผมที่เป็นคนบอกเลิกเธอ ผมเสียใจมากรู้สึกเคว้งคว้าง ทำอะไรไม่ถูก
มันก็ผ่านไปเกือบ 1 ปีแล้ว แต่ทำไมผมคิดถึงเธอจังเลย ช่วงเวลาที่ผ่านมาผมมีความสุขมากๆ และ ผมไม่เคยโกรธเธอเลย
อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้เป็นของกันและกันตั้งแต่แรก