อัพเดตข้อมูลนะคะ เราหันหน้าคุยกับสามีเราอย่างจริงจัง ในยามที่เราต่างก็อยู่ในสภาวะปกติ ไม่มีเรื่องของอารมย์ เข้ามาเกี่ยวข้อง ..
ข้อสรุปที่ได้ จากคำพูดของเขา คือ 1. สามีเรา เลือกที่จะเก็บไว้ทั้งสองคน  ไม่เลือกปล่อยใครไปทั้งนั้น อย่าบีบให้ต้องเลือก ถ้าต้องเลือก เขาเลือกเรา แต่ต่อไปนี้ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก เขาจะไม่บอกเราอีก และจะมีไปเรื่อย ๆ
                                             2. สามีเราบอกว่า อย่ากดดันเขาให้มาก เดี๋ยวเขาเบื่อ เขาก็กลับมาหาครอบครัวเอง
                                             3. สามีเราย้อนถามเรากลับมาว่า อยู่กันมาตั้งนาน ไม่รู้เลยเหรอว่าเขาเป็นคนเช่นไร ? เพราะในเรื่องผู้หญิงเขาชัดเจนกับเราตั้งแต่แรกว่าเขาเป็นเช่นไร ซึ่งเรายอมรับได้ในระดับหนึ่งคือ เขาเป็นคนที่ชื่นชอบการพาลูกค้าไปรับรองที่สถานบันเทิง อยู่อย่างน้อย3-4 เดือนครั้ง นั่นหมายความว่า ข้อตกลงของเราคือ เสียตังค์ครั้งเดียวไม่ผูกพัน ไม่ผูกมัด แต่!! ครั้งนี้ ไม่ใช่เกินข้อตกลง
                                             4. เราขอร้องให่เขาปล่อยเรากับลูกไป ซึ่งเขาบอกว่าไม่ปล่อยแน่  ถ้าปล่อยเขาไปวันนึงที่เขาไม่เหลือใครเขาก็ยังกลับมาหาเราได้ เขายังคิดเสมอว่าเราคือครอบครัวของเขา ซึ่งเห็นแก่ตัวมาก และเลวมาก เรารับไม่ได้
                                             5. ตอนนี้เราออกจากบ้านเขามาอยู่บ้านแม่เราค่ะ  หอบลูก หอบทุกอย่าง และเตรียมข้อมูลฟ้องหย่าค่ะ เรารู้ซึ้งในสันดานของเขาแล้วค่ะ ทนอ่อนแออีกไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ทันทีที่เขาออกจากบ้านไปทำงาน  เราก็ออกจากบ้านเนื่องจากมีเหตุการสืบเนื่องมาจากผู้หญิงคนนั้น จึงทำในการสินใจ และความอ่อนแอหายไปหมดในทันที

ซึ่งในส่วนของผู้หญิงคนนั้น ก็เป็นประมาณนี้ค่ะ หลังจากมีการได้พูดคุยกันผ่านทางโทรศัพท์ตามเบอร์ที่เราขอจากสามีเรามา เขาอายุมากกว่าเรา 2 ปี เป็นอดีตพริตตี้  เป็นลูกบุญธรรมของนายตำรวจใหญ่  มีกิจการของที่บ้านเป็นผู้รับเหมาก่อสร้าง อยู่ทางภาคตะวันออก ค่อนข้างเป็นผู้กว้างขวาง ผ่านการแต่งงานมีครอบครัวมาแล้ว 2 ครั้ง และล้มเหลวทั้ง 2 ครั้ง ครั้งแรกเป็นผู้ถูกกระทำถูกขังให้อยู่ในกรงทอง และโดนซ้อมอยู่เป็นประจำ ส่วนครั้งที่ 2 เจอผู้ชายเจ้าชู้และหวังหลอกเงินอย่างเดียว  เขาเรียกเราว่าน้อง ซึ่งผู้หญิงคนนั้นเขาพูดกับเรา ว่า " พี่เข้าใจน้องนะ พี่ก็อยู่ส่วนของพี่ น้องก็อยู่ส่วนของน้อง พี่ไม่ได้อยากจะทำให้เราต้องรู้สึกแย่ เราก็อยู่ในส่วนของเราไปแบบนี้นี่แหละ  พี่ไม่มาวุ่นวายหรอก พี่แค่ต้องการคนมาช่วยพี่ทำงาน มาช่วยดูแลไซต์งานก่อสร้าง เท่านั้นเอง พี่คุยกับสามีน้องแล้วพี่รู้สึกดี เราสองคนแค่มีความรู้สึกดีดีต่อกัน น้องไม่ต้องเครียดนะ พี่ไม่ไปก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวน้องหรอก  พี่รู้พี่เคยผ่านเรื่องแย่ ๆ มาแล้ว"

เราอึ้งค่ะ ถามกลับไปด้วยเสียงที่รู้ตัวเองว่าไม่ปกติ ว่า "ชีวิตครอบครัวตัวเองก็ผ่านมาเป็นแบบนั้น  น่าจะเข้าใจได้ดีกว่าใคร ๆ แล้วทำไมถึงทำแบบนี้"  ผู้หญิงคนนั้นตอบกลับมาว่า "โธ่น้อง คนเราเมื่อคุยกันแล้วมีความรู้สึกดี ๆ ต่อกัน มันหาอยากนนะ น้องจะไม่ให้พี่คุยต่อเหรอ พี่สปอตขนาดนี้ ยอมรับได้ถึงขนาดที่ว่าเขา(สามีเรา) มีลูกมีเมียแล้ว พี่แฟร์ขนาดนี้ น้องจะเครียดทำไม น้องก็อยู่ของน้องเฉย ๆ ไปสิ "
และประเด็นที่พีคมากคือ สามีเราเอาเรื่องลูกเราไปเราให้ผู้หญิงคนนั้นฟัง ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า " เอ็นดูลูกเรามาก  ลูกเราน่ารัก ยินดีที่จะดูแลค่าเลี้ยงดูให้ ส่งเสริมให้ทุกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า เขาชอบเด็กผู้ชาย "
หลังจากจบคำตอบนี้ วางสายเลยค่ะ  ตัดสินใจได้ทันทีว่าไม่ควรที่จะให้โอกาสสามีและอยู่ต่อ ลูกของเรา เราจะไม่มีวันให้คนอื่นมายุ่งเด็ดขาด เราคิดได้อย่างเดียวว่า เราอยู่ไม่ได้แล้ว เราต้องไป เราจึงกล้าที่จะเดินออกมาค่ะ
      
ขอบคุณทุกความคิดเห็น ขอบคุณทุกกำลังใจ นะคะ