สวัสดีคือเรื่องราวของก็ไม่มีอะไรมากอ่ะน่ะ ฮิฮิ คือเรามีคนรู้จักและสนิทกันมากตั้งแต่เด็กเพราะพ่อแม่เรารู้จักกันดี
เราเป็นผู้หญิง เค้าเป็นผู้ชาย แต่เราไม่ได้เรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาล-มัธยม แต่มาเจอกันตอนเรียนมหาลัย
ตั้งแต้นั้นมาเค้าก็ชอบแกล้งเรามากๆๆๆๆจนโดนจับเป็นคู่จิ้นบ้างแหละ แบบเสื้อคู่บ้าง ตัวเอกแสดงคู่กันอีก
เฮ่ออออ
และจุดเริ่มต้นมันก็เริ่มตั้งเเต่เปิดเรียนเค้าแกล้งเราน้อยลง และ take care เรามากขึ้น.
ขอยกตัวอย่างเหตุนร้าาา
ปกติเวลาฝนตกถ้าเราลืมเอาร่มมาเค้าไม่เคยแบ่งร่มให้เราเลย ขอเป็น10ๆๆครั้งก็ไม่ให้ แต่จู่วันนั้นฝนตกหนักเราลืมเอาร่มมา
เรายังไม่ทันขอร่มเค้าเลยพอเห็นเราปุ๊บเค้าก็วิ่งมาหาแล้วเอาร่มให้บอกว่า"ฝนตกหนักยังจะมาเดินตากฝนอีก"
คือแบบห้ะอารายเนี่ย
ตั้งแต่นั้นเราก็รู้สึกดีต่อกันมากขึ้นๆๆ จนสัปดาห์ที่ผ่านมาเราบ่นว่าอยากได้moomin ตุ๊กตาอ่ะน่ะ จู่ๆเค้าก็ให้เราและมาสารภาพรักแบบจะหมดเปลือก
แต่........แต่เราไม่ยังไม่กล้าตอบอะไรเพราะเรารู้นิสัยเค้าดีว่าเป็นคนเจ้าชู้มากๆมาตั้งแต่เด็กแต่ถึงมหาลัยจะเปลี่ยนไปเยอะก็เหอะน่ะ แต่ก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี
เราไม่ตอบอะไรและไม่ได้คุยกันมาก็หลายวันแล้วแต่เค้าก็ยังท่าทางhappyอยู่ เค้าก็มาขอคำตอบอยู่บ่อยๆนะแต่เราไม่กล้าตอบอะไร
ในใจก็สงสารแต่ก็ไม่เชื่อใจอยู่ดี ตอนนี้เราก็เริ่มจะห่างๆกันแปลกๆรู้สึกแปลกไปช่วงนี้เหมือนไม่ค่อยมีสติ
ป้าที่อยู่แคนนาดาชวนเราไปอยู่ด้วยเผื่อแบบจะลืมอะไรพวกนี้ เราควรทำไงดี
เราควรตอบตกลงดีมั้ย
เราเป็นผู้หญิง เค้าเป็นผู้ชาย แต่เราไม่ได้เรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาล-มัธยม แต่มาเจอกันตอนเรียนมหาลัย
ตั้งแต้นั้นมาเค้าก็ชอบแกล้งเรามากๆๆๆๆจนโดนจับเป็นคู่จิ้นบ้างแหละ แบบเสื้อคู่บ้าง ตัวเอกแสดงคู่กันอีก เฮ่ออออ
และจุดเริ่มต้นมันก็เริ่มตั้งเเต่เปิดเรียนเค้าแกล้งเราน้อยลง และ take care เรามากขึ้น. ขอยกตัวอย่างเหตุนร้าาา
ปกติเวลาฝนตกถ้าเราลืมเอาร่มมาเค้าไม่เคยแบ่งร่มให้เราเลย ขอเป็น10ๆๆครั้งก็ไม่ให้ แต่จู่วันนั้นฝนตกหนักเราลืมเอาร่มมา
เรายังไม่ทันขอร่มเค้าเลยพอเห็นเราปุ๊บเค้าก็วิ่งมาหาแล้วเอาร่มให้บอกว่า"ฝนตกหนักยังจะมาเดินตากฝนอีก" คือแบบห้ะอารายเนี่ย
ตั้งแต่นั้นเราก็รู้สึกดีต่อกันมากขึ้นๆๆ จนสัปดาห์ที่ผ่านมาเราบ่นว่าอยากได้moomin ตุ๊กตาอ่ะน่ะ จู่ๆเค้าก็ให้เราและมาสารภาพรักแบบจะหมดเปลือก
แต่........แต่เราไม่ยังไม่กล้าตอบอะไรเพราะเรารู้นิสัยเค้าดีว่าเป็นคนเจ้าชู้มากๆมาตั้งแต่เด็กแต่ถึงมหาลัยจะเปลี่ยนไปเยอะก็เหอะน่ะ แต่ก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี
เราไม่ตอบอะไรและไม่ได้คุยกันมาก็หลายวันแล้วแต่เค้าก็ยังท่าทางhappyอยู่ เค้าก็มาขอคำตอบอยู่บ่อยๆนะแต่เราไม่กล้าตอบอะไร
ในใจก็สงสารแต่ก็ไม่เชื่อใจอยู่ดี ตอนนี้เราก็เริ่มจะห่างๆกันแปลกๆรู้สึกแปลกไปช่วงนี้เหมือนไม่ค่อยมีสติ
ป้าที่อยู่แคนนาดาชวนเราไปอยู่ด้วยเผื่อแบบจะลืมอะไรพวกนี้ เราควรทำไงดี