คือน้องหมาสุดที่รักตายไปเมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้เลย เพราะตายด้วยโรคพยาธิเม็ดเลือดตอนอายุแค่ 5 ขวบเอง เราไม่ได้เอะใจอะไรเลย รู้อีกทีก็สายไปแล้ว เขาเป็นหนักแล้ว แล้วเขาก็ช๊อคตายตาค้าง เรารู้สึกผิดมาก มากเกินบรรยายว่าเราดูแลเขาไม่ดีพอ ทั้งๆที่เขาก็รักเราเหลือเกิน ตอนป่วยอยู่ รพ 10 วัน เขาร้องอยากกลับบ้านตลอด จนวันสุดท้ายที่เจอกัน เขาก้ร้องตามอยากกลับบ้าน เราก้ใจแข็ง เดินออกมาไม่เหลียวมองเลย ไม่คิดว่าจะเป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย เพราะวันต่อมาโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าเขาไปแล้ว เรายังไม่ได้ร่ำลากันเลย มัน shock มาก แล้วกลัวเขาไปไม่ดี เพราะตอนที่เขาช๊อค หมอบอกว่าเขาพยายามจะออกจากกรง คงคิดถึงบ้านแล้วก็ช็อคไปเลย ตอนกลางคืนวันที่เขาเสียก็ฝันว่าเขามาหามาวิ่งเล่น ขอขนมกินตามประสา แล้วก็วิ่งหนีไปเราเอาโซ่ไปคล้องโซ่ก็หลุด หลังจากนั้นมาเมื่อวานตอนกลางคืนตื่นไปกินน้ำ ก็ได้ยินเสียงเหมือนปลอกคอโซ่ของเขากระทบกันเวลาเขาสะบัดตัว ตอนนี้เลยอยากรู้ว่าเขาไปดีไหม หรือยังห่วงเราอยู่ อยากให้เขาไปเกิดในที่ที่ดี มีใครมีประสบการณ์ใกล้เคียงกันมาแชร์กันหน่อยได้ไหมคะ
สุนัขตายอย่างทรมาณ เขาจะไปเกิดในภพภูมิที่ดีไหมคะ